Dag 1 Woensdag

Even een paar dagen weg omdat ik de afgelopen zeven weken totaal onverwachts in de medische molen van een "hartpatient" terecht ben gekomen en op advies van de cardioloog onze vakantie in september geannuleerd heb. Ik ben in afwachting van een poliklinische afspraak betreffende het inregelen van medicatie of anderszins en we nemen de gok dat we er toch maar even tussen uit kunnen wat ook mag als ik me daar toe in staat voel.

Omdat we midden in het hoogseizoen zitten en er weinig vrij is komen we toch weer uit bij Schuddebeurs waar we eigenlijk voorlopig niet meer heen wilden maar er zijn slechtere onderkomens te verzinnen. De reisdag is warm en we doen het via Noord Brabant omdat het de twee vorige keren over Rotterdam maar matig is bevallen. Het is weliswaar wat om maar rustig en we zijn er met een uur en drie kwartier inclusief een korte stop voor wat beweging en de aanschaf van water.

Het hotel is niet of nauwelijks veranderd behalve dan een deel van het personeel en een elektrische kaart voor de deur in plaats van de ouderwetse sleutel. Wat wel zorgelijk is, is dat ik herkent wordt bij inchecken door de eigenaresse. We hebben weer kamer 11 die we heel prettig vinden met een aparte slaapkamer en een ruime zitkamer. Enige minpuntjes zijn de wat zachte matrassen, tuinstoelen die voor de gemiddelde oudere bezoeker en dat zijn er veel op dit complex te laag en te diep zijn en het ontbreken van een douchemat. Daar tegenover staan prima zittende stoelen en bank binnenshuis, een prima werkend koelkastje en ruimte en stilte in de hut.

Ik maak eerst eens een wandeling tegenover het hotel in het bekende bosje waar het nog aardig koel is en ik zes andere wandelaars tegen kom, dat zijn er meer als alle vorige keren bij elkaar. Na ruim een half uur voeg ik me daarna bij reisgenoot op het terras aan de zijkant van het hotel wat goed bezocht wordt en waar een koude pils en witte wijn goed smaken in redelijk vol te houden temperaturen. Ook bestellen we nog een paar bitterballen die ook in de smaak blijken te vallen bij de kippen die door de tuin zwerven en onze aandacht opeens genieten als er wat te bikken blijkt te zijn.

Het diner bestaat vanavond uit vier gangen waarbij we midden in het restaurant zitten en het wel erg warm wordt in de loop van de avond. We gaan voor een wijnarrangement en een leuke Cava met een verrassend zoetje als aperitief bij een smakelijke amuze van venkelmousse met makreel. Entree wordt kalfstartaar met eierdooier mayonaise, zilverui, augurk en een krokantje van kippenhuid die we wel hadden kunnen missen. Verder een gerechtje waar je weinig fout mee kan doen en lekker smaakt. De wijn is een verrassende rosé uit Nero d’Avola die stevig is, goed past en prima smaakt. De 2^e gang is aardappel-prei soep met paling en groene asperges een stevige redelijk zoute soep waar we een pinot blanc uit de Elzas bij krijgen die behoorlijk laag in zijn zoet zit en er prima bij gaat. Hoofgerecht valt iets tegen, longhaas die niet gekruid is met gerookte aardappelpuree en wat groentes met niet al te veel smaak, om eerlijk te zijn wat saai en ook de Rioja die een en ander vergezelt valt niet helemaal in de smaak wegens te warm geserveerd. Dessert is witte chocolademousse met aardbeien en aardbeienijs met limoen. De wijn een Duitse Riesaner die zowel een zoetje als een zuurtje heeft. In het dessert vind ik de limoen niet terug en daardoor is het zo zoet dat het zuurtje in de wijn de boventoon begint te voeren. Op zicht beide lekker maar samen wat minder, zo leer je nog eens wat bij. Het restaurant zonder een afsluitende kop thee verlaten wegens te warm en we zitten nog ruim anderhalf uur heerlijk buiten bij te komen in een fijne temperatuur met een biertje, voordat we uiteindelijk vrij vroeg naar bed gaan.

Dag 2 donderdag

Een moeizame nacht wat niet door de warmte of luidruchtige buren komt maar meer door de onzekerheden van sinds kort een hartpatient zijn met de nodige twijfels en piekermomenten. Bij aanvang van de dag nog heerlijke temperaturen als we kwart voor negen een nog rustige ontbijtzaal in lopen. We worden opgevangen door een nogal luidruchtige dame die hier vroeger ook al de scepter zwaaide. Het ontbijt is weer prima wel staat de tafel minder vol omdat brood per tafel nu in een mandje geserveerd wordt en beleg als kaas, vlees en fruit voorverpakt in een koelkast ligt, zal zonder meer zijn goede redenen hebben. De koffie is en blijft wat matig vinden we.

Om de warmte zo veel mogelijk voor te zijn vandaag meteen na het ontbijt naar Goes waar het bijzonder rustig is en waar wat kledingstukken en een boek worden aangeschaft. Ook wordt de traditionele kop koffie op de markt genuttigd dit keer bij “het postkantoor”. In ieder geval ook voldoende geld in de meter gegooid om te voorkomen dat ik weer een parkeerbon uit dit stadje mee weet te nemen.

In een half uurtje rijden we terug naar Brouwershaven. Ook Brouwershaven is weer erg rustig tot onze verbazing en stelt ook niet heel veel voor, heel weinig winkels en redelijk wat horeca. Wel ligt het charmant rond de kleine binnenhaven, mogen we een standbeeld van Jacob Cats aanschouwen, heeft het een mooi stadhuis en een enorme kerk aan de rand van het stadje.

Dit blijkt de "Nicolaas" te zijn en die is van binnen wel bijzonder te noemen voor een Nederlandse kerk. Een mooi orgel en andere versieringen en lijkt vooral in gebruik voor tentoonstellingen en evenementen onder andere over het laatste oorlogsjaar van WO 2 in Zeeland, de vroegere garnalenvisserij vanuit Brouwershaven en kennelijk het brouwen van een plaatselijk biertje. Ik vraag me af of er eigenlijk nog kerkdiensten worden gehouden en ik kom er later achter dat dit in de zomermaanden nog wel het geval is.

Na de kerk zakken we neer op het terras van “La Plaisanterie” aan het haventje waar het goed te doen is onder grote parasols met wat wind. We zijn dan ook niet de enigen die hier een plekje zoeken. Het worden een paar frisjes en vissoep met een paar stukjes stokbrood. De vissoep valt nogal tegen lijkt op pakjeswerk wat we in Zeeland toch niet zo gewend zijn. De bediening is ik ook niet bepaald sympathiek zeker niet als een Duits echtpaar naast ons gesommeerd wordt om te stoppen met roken en daar zich niet meteen in schikt. Zou ook handig zijn als je een bord verboden te roken op je terras neer zet zodat dat ook duidelijk is. Als we binnen afrekenen moet ik wel zeggen dat het er als restaurant absoluut gezellig uitziet.

Na het eten steken we over naar het Brouws museum waar men vooral veel oudere scheepsmodellen, scheepskaarten, schilderijen en snuisterijen heeft die met de zeevaart te maken hebben. Op zich leuk maar wel weinig. Ook is hier nog een stukje tentoonstelling over de verwerking en handel van de garnalen in het verleden, kennelijk paste dat er in de kerk niet meer bij. Wel een leuk detail is dat er in het dorp ook garnalen en bijvangst gedroogd werden en de gemiddelde bewoner daar niet blij mee was gezien de stank. Als laatste heeft men nog wat boeken en een filmpje van de bekende ex bewoner Jacob Cats. Een man van vele talenten en betrekkingen blijkt al snel en de man van het belerende vingertje waar ik in ieder geval niet zo veel mee heb. Na het verlaten van het museum even heerlijk in de wind in de schaduw aan de haven gezeten om af te koelen.

Terug naar het hotel nog een stop bij de Kleine Schorre in Dreischor waar we nog wat wijn inslaan en in het hotel een tijdje uitgerust en afgekoeld met behulp van wat ventilatoren. Ook vandaag aan het eind van de middag nog een drankje op het terras gehaald, waar de temperatuur inmiddels bijzonder prettig is afgekoeld, maar wel een stuk korter omdat we laat zijn en om 18:30 al aan tafel moeten wat we na een verkwikkende douche dan ook doen.

Dit keer het traditionele zes gangen menu en ook nu weer een wijnarrangement waarbij we gezien het aantal glazen het aperitief maar even vergeten. We starten met een amuze van Gazpacho die wel fijn is met dit weer hoewel het in het restaurant ook beduidend koeler is als gisteravond. De eerste gang is voor mij ganzenlever op drie manieren waarbij de gebakken versie met abrikozencompote me het beste bevalt. De wijn is een Gewurztraminer en dat gaat uitstekend samen. Tafelgenoot verzoekt om een ander voorgerecht wat gezuurde Coquilles wordt met een Vinho Verde. De tweede gang is Griet met een daslooksaus en lamsoor, heel mooi gerechtje waarbij de saus op een Bearnaisesaus lijkt maar dan zachter en verfijnder. Hierbij een Cotes du Rhone van Viognier, Grenache en Clairette die ik er te kruidig bij vind, gaat het gerecht overheersen. De dame die vandaag de wijnen doet geeft aan dat de keuze vooral is gemaakt op basis van de stevige saus. Bij een echte Bearnaise kan ik dat begrijpen maar deze saus is zo veel minder uitgesproken. Gang drie had van ons niet gehoeven een weinig hoogstaande risotto met biet en een krokant van biet. De spatburgunder uit Duitsland is wel op de juiste temperatuur en past er ook goed bij. Het hoofdgerecht is ossenhaas wederom niet gekruid maar mooi van smaak en met een heerlijke rode wijnsaus, de groenten van vanavond zijn wel heel mooi op smaak zodat het gerecht prima smaakt en ook de Valpolicella die er bij geschonken wordt is fijn. Gang vijf zijn Nederlandse kazen met wat wisselend succes wat ons betreft en ook de sherry die meer naar een madeira smaakt heeft net wat meer de geoxideerde smaak als het notige waardoor de combinatie voor ons ook niet helemaal gelukt is. Dessert is een mooie chocoladeletter S met Campari-ijs, hazelnootmousse en een gel van Bergamot. Zoet en lekker waar de oostenrijkse spatlese met o.a. Sauvignon Blanc van 8,5% die behoorlijk zoet maar ook fris is, prima bij past. Gezien de wat prettiger temperatuur vandaag wel met thee en friandises afgesloten waarbij deze laatste wel wat erg zwaar zijn na een 6-gangen verhaal. Laat terug in de kamer en tot 23:00 buiten nog verder af zitten koelen in een verfrissende wind en temperatuur.