Dag 1 Vrijdag

 

Voor het eerst in achttien jaar niet op vakantie naar Frankrijk want we blijven in Nederland. Uiteraard wel eens een paar vakantiedagen doorgebracht in dit land, maar voor het eerst in ons dertig jaar samen zijn dat we hier een "echte" vakantie gaan houden. Gezien het Corona gebeuren hebben we er toch maar voor gekozen om in Nederland te blijven en geen risico’s in het buitenland te nemen om daar ziek te worden of opeens naar huis te moeten wegens code weet je veel.

 

Voordeel is wel dat de reistijd buitengewoon beperkt is en we deze dag op ons gemak naar camping "de Oude Molen" in Groesbeek tuffen waar we om half vier bijzonder vlot inchecken, waarbij we een sleutel, een pas voor de slagboom en een plattegrondje krijgen zodat we zelf MH601 kunnen gaan zoeken. We merken dat het een redelijk grote camping is die eigenlijk uit twee delen bestaat, een deel kampeerders en een deel seizoenplaatsen met huurobjecten. Deze laatste vinden wij niet heel erg leuk aangekleed, het deel voor kampeerders ziet er stukken leuker uit en staat ook nog eens stampvol.

 

 

We hebben een 6-persoons hut gehuurd zodat we wat ruimte hebben. Inderdaad ruimte genoeg maar het is wel een uitgeleefd exemplaar en de prijs niet waard in onze ogen. Ook nog eens raar ingedeeld, met name in de slaapkamers waar een lichtknopje en nachtkastje naast het bed er kennelijk niet vanaf konden. Wel een redelijk zitje voor de deur, maar een volgeplempt veld met stacaravans is niet heel gezellig om op uit te kijken.

 

 

Als we het stadje nog even in lopen blijken we boven op een berg te staan wat reisgenoot iets minder bevalt. Groesbeek heeft een merkwaardig centrum wat bestaat uit een parkeerplaats waar omheen diverse supermarkten zijn gelegen met het gevolg dat allerlei verkeer vanaf de doorgaande weg deze parkeerplaats op of af wil. Dit leidt tot een hoop stilstaand verkeer, chaos en onrust. Heel veel spannende panden komen we ook niet tegen, of het moet de molen zijn. Als we op het terras van “De Locomotief” zitten, wat aan voornoemde parkeerplaats grenst, hebben we het dan ook al gauw gezien en vertrekken we vlot na een paar versnaperingen. Bij een kaaswinkel en de AH aan de overkant van de parkeerplaats nog wat boodschappen gedaan om voorlopig even self-supporting te zijn.

 

 

's Avonds zelf wat eten in elkaar gedraaid en nog een tijd gelezen, allemaal net te fris om nog buiten te gaan zitten.

 

Dag 2 Zaterdag

 

Vandaag komen we er achter dat we een bijzonder koffiezetapparaat hebben. Model pinkeltje waar vier kopjes uit komen in een zes persoons caravan. Wij begrijpen het niet helemaal en het formaat koffiefilter wat hier voor gebruikt moet worden moet nog gemaakt worden, dus iedere dag knoeien met een schaar om nog tot een enigszins aanvaardbaar model te komen. 

 

Vanochtend bij de VVV, die gistermiddag al om 4 uur gesloten was, wat wandelkaarten en -boekjes gehaald en daarna samen naar het “Nederlands Wijnbouwcentrum” gereden, wat ook de wijnhoeve “Colonjes” is. Men verkoopt hier wijnen uit de omgeving van Groesbeek waarbij blijkt dat alleen “Colonjes” zelf wijn maakt en een volledig wijnbedrijf is en dat alle anderen hun wijn bij “Colonjes” laten maken en een gemengd bedrijf zijn. Persoonlijk begrijp ik niet helemaal hoe je je eigen wijn door een ander kan laten maken en dan ook de wijn krijgt die je zelf zou willen. De keuze is vrij groot maar de verkoopster is niet in staat om ons te adviseren in smaak of stijl van de diverse wijnen. Op goed geluk drie wijnen mee genomen tegen een riant bedrag. Een Cabernet Blanc 2016 “Colonjes”, een Blanc de Noirs van Cabernet Franc van “Klein Amerika” en een blend van Johanniter met Helios van “De Planck”. Het idee was om eens te proeven en dan eventueel nog wat extra voor thuis te halen bij groot succes. Helaas vinden we het geen groot succes, de “Colonjes” te vegetaal voor ons, “de Planck” te vlak met nauwelijks afdronk en de “Klein Amerika” weliswaar wat ons betreft de beste, maar niet goed genoeg voor een extra doos. Wel weer een ervaring rijker betreffende wijnen in Nederland, met name ook door een paar druivenrassen die we nog nooit eerder hebben geproefd.

 

 

Na een vroege lunch een stevige wandeling vanaf de camping richting het noorden gemaakt. In eerste instantie langs fietspad en weg, wat onrustig loopt maar wel mooie uitzichten geeft. Ik kom uit bij een leuke boerencamping waar de kleine campinggasten zo te zien mee mogen doen met allerlei activiteiten op de boerderij.

 

 

Hier loop ik een stukje van het Pieter- en Airbornepad waardoor ik bij de Canadeze begraafplaats uit kom. Altijd weer een indrukwekkend gezicht en triest als je leeftijd van de overledenen op de stenen ziet staan. In alle rust even op een bankje wat drinken en overpeinzen terwijl ik niet de enige ben die hier met respect rond loopt.

 

 

Vanaf de begraafplaats wil ik weer terug naar de boerencamping om het Pieterpad de andere kant op richting Groesbeek te nemen. Voordat ik daar ben kom ik nog een vreemd verkeersbord tegen met “overstekende golfers” en een vrolijke boerderij met enorme hoeveelheden pompoenen en kalebassen. Bij de boerencamping kan ik het pad niet op omdat dit is afgezet om koeien over te laten steken. Ik sta een tijdje te wachten totdat een echtpaar wat aan komt lopen meldt dat ik even over het terrein van de boerderij moet lopen zodat ik weer op het pad kom. Dat blijkt te kloppen waarna ik een mooi pad af kan lopen tot aan de rand van Groesbeek waar nog aardig wat andere wandelaars gebruik van maken. Conclusie na de eerste dag wandelen hier, mooi wandelgebied met veel mooie uitzichten, maar wel behoorlijk pittig klimmen en dalen. Ik ben ook zeker niet de enige die hier komt om te wandelen.

 

 

Vanavond diner bij “La vie en passie”. Een vrij compact restaurant en vanavond goed vol. Wij hebben een redelijk vrij staande tafel voor de bar en open keuken, waar we de kok ook aardig in de gaten kunnen houden. Die blijkt af en toe nogal in de stress te schieten en dat verbaal ook duidelijk te laten merken. De dame die de leiding heeft in dit etablissement wordt daar in ieder geval niet warm of koud van. Naast dit op zich wel vermakelijke gedoe voor onze neus eten we prima en reserveren we gelijk weer voor volgende week zondag. Vooraf allebei een Cocotte met zalm, prei en garnalen in room. Doet sterk aan de Normandische keuken denken en is heel fijn. Tafelgenote als hoofdgerecht weer een soort cocotte van kabeljauw met spek. Ik heb pulled chicken die lekker is maar met een net iets te zware saus erbij. Als side dishes komen frites, pommes dauphin en koolrabi op tafel. De wijn is een zeer betaalbare en smakelijke Grunerveltliner. Het verrassingsdessert bestaat uit Heldro ijs wat hier kennelijk in deze contreien heel bekend is, ons zegt het niks en we vinden het ook niet heel speciaal, een dot room, notenmousse en een stukje advocaat bavarois. De dame weet ons hierbij nog twee glazen Beaume de Venice aan te smeren die wel heel lekker zijn.

 

 

Vrij laat terug en het is onderweg inmiddels fris, de rest van de avond dan ook binnen gezeten met een boek en een biertje.

 

Dag 3 Zondag

 

Op tijd op, eieren gebakken als ontbijt en een flinke ochtendwandeling gemaakt in al snel lekker wordend weer. Aan het einde van de ochtend vertrokken naar museum Valkhof in Nijmegen waar we wat te vroeg zijn en nog een tijdje rondkijken in het park naast het museum, waar vroeger de echte Valkhof heeft gestaan, waar nog wat resten van over zijn gebleven. Ook nog eens een leuk uitzicht over de Waal vanuit dit park.

 

 

Het museum is modern, licht en groot. Wat we achteraf wel wat verwarrend vinden is dat het een museum voor kunst en archeologie is. Dat klopt op zich wel maar de verhouding ligt wel wat scheef 80% archeologie met, toe gegeven, wel bijzonder spul ook uit de omgeving van Nijmegen vanaf de Romeinse tijd tot en met de Middeleeuwen en 20% kunst. De kunst valt ons dan ook nog wat tegen op een paar mooie schilderijen na. Ook is er een forse tentoonstelling van een schilder en een styliste die elkaar volgens het boekje wat bij de tentoonstelling hoort, versterken en uitdagen. Ons ontgaat het, wel zien we zeer kleurrijke schilderijen met daaromheen meubeltjes. Het is natuurlijk ook hoe je iets verkoopt. In de kelder is nog de verzameling "Kam" te bekijken. Een overzicht van pottenbaksels vanaf de Romeinse tijd tot het begin van de 20^e eeuw. Uit die laatste periode is mooi spul van “Potterij Rembrandt” te zien. Aan het eind van de rit buiten in het museumcafé een kop koffie en een tosti genomen.

 

 

 

Hierna een deel van de middag Nijmegen bekeken en gewinkeld. Het is wel duidelijk dat de stad gebombardeerd is waardoor veel panden niet heel erg aanspreken. Rond de Stevenskerk is kennelijk nog wat oude glorie blijven staan of misschien in oude glorie hersteld. De Stevenskerk zelf is niet meer als gebedshuis in dienst maar wordt gebruikt voor tentoonstellingen. Waarom één van de tentoonstellingen over transgenders met nogal expliciete foto’s nou net in een kerk plaats moet vinden begrijp ik dan niet helemaal. Je zou haast denken om te sjokkeren want de tentoonstelling zelf is bagger. Te winkelen is er verder genoeg onder andere in een soort koopgoot waar je over een lengte van ongeveer een halve kilometer op twee straat niveaus kan winkelen. In ieder geval weer een paar boeken rijker Nijmegen verlaten.

 

 

Aan het eind van de middag besluiten we een terrasje te pakken bij de buren van de camping: Hotel Restaurant “Oude Molen”. We kunnen er nog net bij aan een tafeltje op de parkeerplaats waar we eerst in het zonnetje en later gelukkig in de schaduw een paar speciaal biertjes drinken. Het lijkt ons na verloop van tijd dan ook raadzamer om hier maar wat te eten en niet meer zelf te gaan kokkerellen. Het wordt twee keer een saté schotel en twee keer een kaasplankje na die beiden prima smaken en goed vullen. Als we afrekenen is de rekening wel erg hoog en blijkt men de tafel naast ons maar bij die van ons opgeteld te hebben. De tafel naast ons is de scooterclub wordt onze medegedeeld, dit zijn een aantal stellen uit de omgeving die vaak op zondagavond komen eten en vervolgens slingerend naar huis gaan wordt ons achteloos door de bediening verteld.

 

 

Dag 4 Maandag

 

Gisteravond vroeg naar bed en vanmorgen ook vroeg op. Volgens de weerberichten wordt het vandaag 30°C zodat we besluiten om stoelen en boeken mee te nemen en een plekje aan de Mookerplas te zoeken. We komen op het strandgedeelte terecht waar we wel € 6,= parkeergeld moeten betalen maar waar we prima en rustig zitten tussen met name wat gezinnen met kleine kinderen en oudere zonaanbidders. Wel moeten we onze stoelen nogal eens verplaatsen om in de schaduw te blijven en hebben we veel last van mieren en lieveheersbeestjes die kennelijk heel graag op ons willen zitten. Ook nog een duik genomen in het toch behoorlijk koude water.

 

 

Op de terugweg nog even boodschappen gedaan en als ik de hut open wil maken blijk ik de sleutel te zijn verloren. Gelukkig heeft de receptie nog een reservesleutel en krijg ik te horen dat de kosten van de borg ingehouden zullen worden, dat blijkt na de vakantie te kloppen men heeft inderdaad een vorstelijk bedrag ingehouden onder het mom dat het onderdeel is van een sleutelplan met gecertificeerde sleutels. Het zou ons verbazen als dat echt zo is gezien het type sleutel maar wat doe je er aan. De rest van de middag nog buiten zitten lezen met een glas wijn tot we na het douchen gaan eten bij “De Wolfsberg”.

 

Het is een redelijke wandeling naar “de Wolfsberg” die we al voor de vakantie gereserveerd hebben omdat het reclame maakt voor culinaire arrangementen en daar houden we wel van. Helaas doet het zichzelf wat te veel eer aan moeten we achteraf constateren. Het is druk en het is lang wachten op de gangen, zelfs te lang wachten en aan meerdere tafels begint men te klagen. Het bestelde brood komt bij ons niet aan en de bestelde fles wijn arriveert pas na een half uur. De wijn is een Chenin Blanc uit Saumur die ons wat tegen valt zeker gezien de prijs. De Gerant heeft daar wel een verklaring voor wij zijn ze uit Zuid Afrika gewend en die zijn heel anders. Bijzondere ijdeltuit deze man, wij drinken nooit Chenin Blanc uit Zuid Afrika juist wel die van de Loire en dan met name Vouvray, deze is gewoon matig. We wijzen hem er dan maar op dat op de fles geadviseerd wordt om de fles 10 jaar te laten liggen en niet na 4 jaar al te schenken en dat dat misschien de oorzaak is. Zijn dit nog zaken die niet zo veel met culinair te maken hebben, maar helaas het voorgerecht wat een proeverij van entree’s is, is te simpel en de soep erbij is zeker niet vers getrokken. De desserts yoghurt bavarois zijn te zuur en niet lekker. Mijn roodbaarsfilet met groenten is dan wel prima, maar de gebakken zalm van tafeldame blijkt een stuk gerookte zalm te zijn wat gebakken is. Verbijstering alom aan onze kant, nog nooit een dermate slecht culinair diner gehad als dit en zeker niet goedkoop. Overigens is de locatie prachtig zowel het pand als het uitzicht, maar daar kom je natuurlijk niet alleen voor.

 

 

Pas laat vertrokken zonder fooi wat ons zelden overkomt. Ondanks dat we laat terug zijn is het nog warm in de caravan zodat we de boel eerst maar eens open gooien en nog een tijdje buiten zitten voor we om 12 uur naar bed gaan.

 

Dag 5 Dinsdag

 

Vrij laat op en de ochtend rustig lezend bij de caravan doorgebracht omdat we kaarten hebben gereserveerd bij het bevrijdingsmuseum wat hier naast de camping ligt. Het is rustig in het museum met voornamelijk oudere bezoekers. Het doel van het museum zou zijn dat het over het belang van vrijheid gaat aan de hand van een overzicht van de gebeurtenissen vanaf WO I tot en met de koude oorlog. Ik vind dat er toch niet helemaal uit komen. Het is meer een chronologische volgorde van deze periode met de nadruk op WO II en dan ook nog eens specifiek over operatie Market Garden en het binnenvallen van Duitsland vanuit deze regio om de oorlog te beeindigen. Eigenlijk is het enige nieuwe stukje info wat ik mee krijg over WO II, dat de geallieerden de Siegfried linie die Duitsland vanuit het westen zou moeten beschermen zwaar hebben overschat en waarschijnlijk toch beinvloed zijn door Duitse propaganda. Dit is meteen een aardig bruggetje naar een tijdelijke expositie in het museum over propaganda in films. Iets waar de Duitsers in de jaren dertig eigenlijk de eersten mee waren, maar ook de kaskraker Casablanca was er eentje vanuit geallieerd standpunt op een iets subtielere manier.

 

 

Het wordt vandaag nog warmer namelijk 32°C zodat we besluiten om ’s middags weer naar de Mookerplas te gaan waar het nu ook een stuk drukker is. Wel weten we een iets beter plaatsje in de schaduw te vinden en laat het ongedierte ons vandaag met rust. Ook constateer ik dat het water nog net zo koud is als gisteren. We zijn vrij laat terug op de camping waar het uiteraard ook nog steeds warm is en we besluiten om maar vroeg aan een grote kaasplank met zelf mee gebrachte wijn te gaan, wat prima te doen is in de schaduw voor onze caravan. Pas na het eten onder de douche en daarna een avondwandelingetje gemaakt en tot laat buiten zitten lezen.

 

Dag 6 Woensdag

 

Vroeg op en de temperatuur is een flink stuk gezakt, nog steeds prima weer met een graad of 23 zodat ik besluit een wandeling op de Mookerheide te gaan maken. Eerst nog even de krant gehaald en doorgekeken waarna ik de auto bij restaurant ’t Zwaantje op de grens van Mook en Groesbeek neer zet. Vanaf daar is het een flink stuk door het buitengebied van Mook wandelen om bij de hei uit te komen. Het buitengebied bestaat vooral uit onverharde wegen, bos, land en dure huizen. Bij de hei zelf aangekomen wordt ik eerst eens aan gestaart door een stel Schotse Hooglanders en vervolgens zie ik een prachtig stuk paarse heide in bloei staan met ook uitzicht op de kerktorens van Cuijk. Ik doe een rondje rond de hei die uiteraard redelijk langs de rand loopt, door een stukje bos gaat en uiteindelijk uitzicht op de Mookerplas geeft. Er zitten verbazingwekkend veel hoogteverschillen in zo’n relatief kort rondje en de wandeling is toch wel pittig te noemen. Ik kom onderweg diverse wandelend koppels tegen en ook een paar honden uitlaters.

 

 

Mijn reisgenoot onderweg naar de heide in het dorp afgezet en die blijkt de nodige frutsels te hebben aangeschaft als ik weer terug kom. De rest van de middag een tijdje tour de France gekeken, wat gelezen en een fles wijn open getrokken voor een paar versnaperingen.

 

Vanavond eten we bij “De Locomotief”. We zijn laat en het zit dan nog goed vol maar al snel loopt het behoorlijk leeg. We houden het vanavond bij een pilsje van de tap tijdens het eten. De bediening vinden we wat moeilijk te verstaan maar we krijgen in ieder geval geserveerd wat we besteld hebben. Vooraf nemen we allebei de zalmsalade. Dit is heel veel sla met zalm en rolmops, eigenlijk niet helemaal wat we verwachten maar wel lekker en nogal veel. Als hoofdgerecht heb ik een stuk black angus met gebakken uien, spek en champignons. Madame een proeverij die bestaat uit een klein broodje hamburger, een klein broodje pulled pork en een paar spareribs. Als garnituur een paar schaaltjes met frietjes, gebakken groenten en komkommersalade. Mijn hap is gewoon goed en lekker die van tafeldame wordt wat wisselend beoordeeld en is ook veel te veel. Het vlees van de spareribs valt van het bot dat hebben we nog nooit zo mee gemaakt, heel fijn geen gekluif en ook nog lekker. Het broodje pulled pork wordt ook als goed beoordeeld maar het broodje hamburger komt niet verder als matig. Na wordt het een Spanish Coffee voor Madame en voor mij yoghurtijs met aardbijen en slagroom die lekker fris is en gelukkig niet te veel. Gewoon lekker basic gegeten.

 

 

Dag 7 Donderdag

 

Ook vandaag vroeg op en koud, door een harde wind, als ik de krant ga halen. Wel gaat later de zon schijnen maar het blijft een relatief frisse dag. Het Afrikamuseum mag ons vandaag ontvangen en ligt ook al weer vlakbij. Als we door het museum wandelen komt het op mij over op als een verzameling los zand met een paar exposities die ook niet mee helpen voor het krijgen van een juist beeld wat dit museum nu eigenlijk beoogd. Hoogtepunt vind ik de verzameling authentieke beeldjes, kledingwijzen, gebruiken en degelijke van diverse stammen. Dieptepunt vind ik de nagebouwde hutten buiten, plat gezegd te lullig voor woorden en ze passen net bij een schoolreisje.

 

Later heb ik op internet de visie die het museum uit wil dragen maar eens opgezocht: “Inspireren tot een open blik naar de wereld en bijdragen aan wereldburgerschap”. Ik haal het er niet uit, Afrika is een buitengewoon moeilijk werelddeel door een verleden met slavenhandel, kolonialisme en dekolonisatie maar inmiddels ook modern. Daar had men veel meer mee kunnen doen, ik krijg nu het beeld van een naief werelddeel wat in bescherming genomen moet worden op de een of andere manier. Als dat blijft hangen past dat niet bij de visie die men stelt. Tussendoor in het restaurantje bij het museum nog een kop koffie met een broodje kroket genomen en reisgezel een cola met een broodje filet americain. Uiteindelijk lopen we er toch een uur of twee rond voordat we en dan met name ik me wat verdwaasd afvraag wat ik nou eigenlijk gezien heb.

 

 

De rest van de middag weer wat tour de France kijken en lezen onder het genot van een glas wijn. Voor ons doen vroeg de eigen hap klaar gemaakt en opgegeten. Omdat ik nog zin in een redelijke avondwandeling heb besluit ik maar lopend boodschappen in het dorp te doen om een paar voorraden die anders morgen aangevuld zouden moeten worden te halen. Vanavond vroeg naar bed.

 

Dag 8 Vrijdag

 

De ochtend rustig opgestart en vrij laat op. We willen tegen de middag naar Kleef wat hier een half uurtje rijden vandaan ligt. De reis erheen is wel door een erg saai landschap dat had ik, stom genoeg waarschijnlijk, iets anders verwacht in Duitsland. We parkeren zo ongeveer strak in het centrum alleen kennelijk niet op een officiele parkeerplaats want ik heb ondanks het bonnetje achter de voorruit een bekeuring van € 25,= onder de ruitenwisser als we later terug komen. Kleef blijkt een echte winkelstad te zijn met behoorlijk wat autovrije winkelstraten waar mijn reisgenote haar hart op kan halen. Wel even wennen is dat we hier steeds een mondkapje op moeten doen als we de winkels in gaan. Zelf loop ik nog even naar de Schwanenburg, mooi pand maar ik vraag me wederom af of het nog origineel is of in oude stijl opgebouwd. Kleef is duidelijk flink beschadigd gedurende de oorlog is wel te zien. Tussen het winkelen door bij een bakker allebei een kop koffie en een broodje genomen en buiten op gegeten.

 

 

Om 2 uur het B.C.Koekoekhaus in gelopen waar we door een oudere dame ontvangen worden en € 7,= p.p. mogen betalen. We krijgen te horen dat onze landgenoot Barend Cornelis in Kleef is gaan wonen en wel in het pand waar we nu staan om schilderlessen te geven en in opdracht te schilderen van de adel die kennelijk in die tijd, eind 19^e eeuw, behoorlijk vertegenwoordigd was in de omgeving van Kleef. Hij schilderde in een romantische stijl, niet helemaal ons ding maar de schilderijen geven wel een aardig beeld van de omgeving van Kleef in die tijd en daarnaast had hij kennelijk een oudere broer en een dochter die ook wel iets konden want ook van hun hangen er schilderijen. Ook hangen er nog wat romantische werken van andere onbekende Nederlandse schilders. Verder heeft men een flinke tentoonstelling van een Duitse schilder Siegert, ook al in de romantische stijl maar beduidend slechter als Koekoek wat mij betreft. Op de bovenste verdieping hangen een onvoorstelbare hoeveelheid posters van tentoonstellingen die in de loop van de jaren in dit museum zijn gehouden. Toegegeven veel onbekende kunstenaars maar het zijn er wel imposant veel dus men is wel heel actief. Het pand zelf is ook mooi er staan mooie oude meubels en klokken uit de 19^e eeuw en men heeft zelfs de naaidoos van de vrouw van Koekoek onder een stolp staan. In één ruimte kan ook getrouwd worden tussen de schilderijen van Koekoek, hoe romantisch. Als we na ruim een half uur weer buiten staan zijn we blij dat de mondkapjes weer af mogen, het wordt gewoon benauwd met die dingen

 

 

Voor we terug naar de camping gaan willen we nog even rondkijken bij het Kurhaus waar we een paar mooie parken zagen liggen toen we er op de heenreis langs reden. Mijn metgezel wil niet te veel meer wandelen omdat we vanavond ook nog uit eten moeten zodat ik bij het Kurhaus vraag wat voor museum het is en of er ook een museumcafé is waar mijn reisgezel dan even kan zitten zodat ik het park nog even in duik. Er kan niks gedronken worden en het museum heeft alleen kunsttentoonstellingen die niet veel zijn, krijg ik tot mijn verbazing te horen. Dan maar een andere keer de parken bekijken besluit ik en rij terug naar de camping.

 

 

Terug op de camping eerst weer even op het terras van de buren een drankje genomen om bij te komen, voor mij voor het eerst van mijn leven twee Weizen die me op zich prima smaken. Terug bij de hut blijkt er een grote groep fietsers te zijn gearriveerd die twee caravans bevolken waar we nauwelijks last van zullen hebben en naast ons drie jeugdige Belgen te zijn ingetrokken waar we wel last van hebben. Overdag denken ze soms dat het disco is, wat wel zachter gaat als we er wat van zeggen en ’s nachts komen ze laat thuis en gaan naast onze bedden nog gezellig buiten zitten praten. Gelukkig zijn we zondagavond weer van ze verlost.

 

Het diner is vanavond in “de Spil” waar het behoorlijk druk maar te doen is. We kiezen verschillende gerechten zodat we maar een flesje Franse rosé bestellen die te doen is ondanks niet al te veel body. In het restaurant een redelijk hoog ons kent ons gehalte, met name van de eigenaren die allebei niet achter de tap vandaan komen en het werk overlaten aan twee jonge meisjes en een jongen. We worden vooral geholpen door een enthousiaste spring in ’t veld wat het wel leuk maakt. We kunnen ook in de keuken kijken waar een iets oudere chef met twee jongens in de weer is die een hoop lol lijken te hebben. Het eten is ook nog eens goed, zo her en der wat leuke aparte dingen die heel goed smaken. Vooraf heb ik gerookte kip met komkommer en ananas, Niks mis mee maar ik snap niets van de combinatie met de ananas. Tafelgenote heeft zalm gemarineerd in bietjes die goed wordt gekeurd. Als hoofgerecht heb ik een bijzonder smakelijk lamsstoofpotje met puree en sperziebonen met als enige kleine puntje van kritiek dat die wel wat warmer had gemogen. Tafeldame eet fish en chips waarbij de fish een complete kabeljauwfilet in een jasje is. Erbij nog meer frietjes en sla voor ons allebei. Na allebei een “Romanov” die op zich lekker is maar ik mis voor mijn gevoel de wodka en we hebben hem in Ossendrecht wel een klasse beter gehad een paar jaar geleden.

 

 

Dag 9 Zaterdag

 

Ondanks het ongemak van de Belgische buren heel behoorlijk geslapen. Vanmorgen wederom lopend boodschappen gedaan als ik de krant haal. Dat bevalt prima zo, geen gedoe met de auto. Om 12 uur aan een wandeling begonnen door en rond Groesbeek die ik mee genomen heb van de VVV.

 

Zowel het kaartje als de beschrijving komen regelmatig niet overeen met de werkelijkheid zodat ik nogal eens moet stoppen of terug moet voor de goede weg. De wandeling gaat door buitenwijken, het centrum, een stuk met landerijen en uiteraard het bos zou ik zeggen. In het centrum staan een hervormde en een RK-kerk. De hervormde is dicht maar staat wel vlakbij de bron van de Groes waarnaar het stadje ook vernoemd is lees ik op een bord ter plekke. Het kerkje zelf is niet oud maar in de 10^e eeuw schijnt er bij de bron al het een en ander aan bebouwing te hebben gestaan. De RK-kerk is wel open en heet de Cosmas en Damianuskerk. Tot mijn verrassing zit er deels modern glas in lood in wat ik mooi vind, ik vergeet alleen wel een kaarsje te branden wat we normaal in Frankrijk in de eerste kerk waar we komen wel doen. Het pad komt ook weer langs de Colonjes en daar vlakbij begint het bos wat aan de westkant van Groesbeek ligt, kort voordat ik daar voor een tijd in verdwijn kom ik nog langs een mooie bosvijver. Het bos is ruim en licht en behoorlijk geaccidenteerd. Ik ben in ieder geval niet de enige die in het bos rondwandelt of op de mountainbike zit. Ik kom ook weer langs “De Wolfsberg” waar het druk met lunchende gasten is. Uiteindelijk gaat het pad ergens vanuit het bos een woonwijk in waar ik de route niet meer weet terug te vinden en zoek zelf een weg terug. In de woonwijk bevind zich nog een serieus vervallen winkelcentrumpje wat je hier toch niet helemaal zou verwachten omdat Groesbeek op zich best een verzorgde indruk maakt.

 

 

Al met al een uur of drie bezig geweest en de rest van de middag zittend en liggend met een boek doorgebracht. De maaltijd nuttigen we vroeg en bestaat uit soep met brood waarna we de avond ook weer lezend doorbrengen en redelijk op tijd te bed gaan.

 

Dag 10 Zondag

 

Tamelijk korte nacht en vanmorgen maar eens wat eitjes gebakken voor het ontbijt. Ochtendwandeling dit keer maar eens naar vakantiepark de 7 heuvelen wat hier naast ligt en waar we in eerste instantie een huisje wilden huren. Ook daar is het erg druk met gasten en ziet er ook al niet al te uitnodigend uit gek genoeg. Tot 12 uur verder in alle rust buiten een boek gelezen waarna we naar Oss vertrekken voor een bezoek aan het museum Jan Cunen.

 

Het museum zit in een, zowel van binnen als buiten, prachtig gebouw uit 1888 wat ook nog dienst als stadhuis heeft gedaan in het verleden. Men heeft een eigen collectie schilderijen Haagse school die men combineert met moderne kunst onder de naam “Haags Nieuw”. De combinaties ontgaan ons een beetje en het moderne spul vinden we niet echt geweldig maar de collectie die men zelf heeft is leuk en bevat een paar prachtige schilderijen van Maris, Mauve. Mesdag en Weissenbruch. Op de bovenverdieping nog een fototentoonstelling over dames in de kunstwereld gekleed in haute couture. Wat daarmee precies duidelijk moet worden gemaakt weten we niet. Als we klaar zijn ben ik voornamelijk nieuwsgierig wie nou eigenlijk Jan Cunen was. In de museumwinkel is niets over de man te vinden en als ik het aan de dames achter de kassa wil vragen zijn die zo druk aan het kwebbelen dat ik later nog maar eens op internet zoek. De man was gemeentearchivaris en heemkundige in Oss die oudheidkundig onderzoek in Oss deed. Waar ik dacht dat het wel een of andere rijke industrieel uit de 19^e eeuw zou zijn geweest doe een prive-verzameling heeft nagelaten. Wat ik me dan wel afvraag en waar ik verder helemaal niets over kan vinden is hoe het museum dan aan deze collectie Haagse school is gekomen.

 

 

Na dit culturele hoogtepunt van deze vakantie lopen we het centrum in om nog wat te winkelen. Tot onze verbijstering is in Oss op zondagmiddag alles gesloten behalve de Hema en de horeca. Bij de Hema dan maar een kop koffie en een broodje gehaald die we dan wel prettig buiten voor de deur op kunnen eten. Nog wat rond gekeken en even bij de kerk naar binnen gelopen waar de fout van gisteren hersteld wordt door alsnog een kaarsje te branden. Conclusie is dat Oss een oersaai en oervervelend stadje is waar de zondagmiddag doet denken aan een zondagmiddag in Frankrijk die over het algemeen ook uitblinken in doodsheid.

 

 

De middag verder bij de hut doorgebracht al weer zittend en liggend met her en der een versnapering en een boek. Wederom voor het diner naar “La vie en passie” waar het druk is en de brigade vrij klein. Gevolg we zijn lang bezig maar niet zodanig lang dat het vervelend wordt. De kok is af en toe weer in alle staten omdat de mis en place op is. Beter zo als dat je overhoud kaatst de inmiddels bekende dame terug. Omdat we zo lang bezig zijn is de fles Sancerre leeg als het hoofdgerecht komt, maar het glas pinot grigrio wat we dan maar extra nemen smaakt goed en komt tot mijn verrassing heel aardig over de Sancerre heen. Reisgenote neemt als starter weer de cocotte ik een trio van vis die zeer smakelijk is. Hoofdgerecht allebei kabeljauw in spek met een soort provencaalse tomatensaus met daarbij weer dezelfde garnituur als eerder deze week. Smakelijk en voldoende. Na weer het verrassingsdessert wat voor ons een minder grote verrassing is en niet erg afwijkt van de vorige keer behalve een andere bavarois. Wederom vergezeld van een glas Beaume de Venice met name omdat de PX die Madame wil vrijwel op is. Weer fijn gegeten en weer een ruime fooi achter gelaten. Als we vanavond naar huis lopen horen we voor het eerst een uil in de buurt roepen, wat de rest van de vakantie een standaard ritueel zal blijven.

 

Dag 11 Maandag

 

Na een wat beroerde nacht rustig opstarten in wederom erg mooi weer. Aan het eind van de ochtend even samen het dorp in om meerdere boodschappen te doen en om een uur of 1 vertrekken we weer naar de Mookerplas om er aan het water te zitten en een rondje om de plas wandelen. Vandaag is het heel rustig, alleen een paar moeders met kinderen en een paar zonaanbidsters op het strand, zelf heb ik dit keer ook niet de behoefte om te zwemmen. Wel maak ik de wandeling rond het meer die leuk is, met name aan de zuidkant waar een mooi pad langs het water loopt en ook door bosjes. Het beeld van het meer is dat het toch wel erg toeristisch is met twee jachthavens waarvan met name Eldorado echt mega chique dingen heeft liggen. Ook beheert Eldorado een grote camping en een prachtige camperplaats. Deze laatste gebruik ik maar even, net als een paar andere mensen, als pauzeplek aan het water. Geen gekke plek om te staan je wandelt ook zo naar Plasmolen waar ik ook langs kom en voldoende horeca zit. Tegenover Eldorado zit dan jachthaven “De Driessen” die wat meer voor het plebs lijkt en waar een leuk restaurant met terras naast zit. In de buurt van onze zwemplek hebben we dan nog restaurant “Duschi” waar je kan loungen en zelfs een strandbed aan een prive strand kan huren. Enige nadeel is dat je dan wel tegen de keiharde lounge muziek moet kunnen die uit de boxen dendert. Nog lang gelezen en vrij laat terug gereden naar de camping.

 

 

Waar we in eerste instantie zelf wat wilden koken besluiten we door het mooie weer toch nog maar even buiten bij de campingkantine te gaan eten alleen blijkt het terras al vol, als we toch vroeg voor Nederlandse begrippen aankomen. Dan maar binnen zitten waar het ook al redelijk vol zit. De kaart is voornamelijk op Chinese gerechten gebaseerd en geeft aan dat er alleen Heineken van de tap als bier zou zijn. Ik zie mijn buurman echter aan een flesje Hertog Jan lurken wat dus ook blijkt te kunnen en we samen dan ook maar voor gaan. Tafeldame neemt Saté met frites ik een loempia menu met bami. Ik krijg een loempia, mie en 2 saté stokjes. De loempia is niet zelf gemaakt wel pittig en de mie lijkt me uit een pak en een beetje opgeleukt met een lente-uitje. Na is er alleen maar een keuze uit roomijs met of zonder slagroom waar we geen zin in hebben. De dame die ons bediend doet dan de suggestie voor een Irish Coffee wat we wel een goed idee vinden. Helaas zit daar geen suiker in en lijkt men Whiskey van inferieure kwaliteit te gebruiken. Al met al de slechtste hap van de vakantie.

 

Dag 12 Dinsdag

 

Ook vandaag weer prachtig weer en na een goede nachtrust en een rustige ochtend naar Emmerich vertrokken wat een stukje verder als Kleef ligt en jammer genoeg weer door hetzelfde saaie landschap gaat. Bij Emmerich mogen we de Rijn over, over een imposante brug die deels in de steigers staat en parkeren we vlakbij de Rheinpromenade op een hele duidelijk parkeerplek voor een schappelijke prijs. We wandelen de complete promenade af wat met dit weer bijzonder leuk is ook al door het grote aantal schepen wat langs vaart. Om ons heen horen we weer extreem veel Nederlands valt wederom op.

 

 

We aarzelen even maar besluiten toch eerst aan de promenade wat te gaan eten dat wordt bij een tapas restaurant onder de parasol want in de zon uit de wind is wel erg warm. We nemen een tapas voorgerecht omdat een hoofdgerecht ons wat te veel lijkt. Prima gegokt, voldoende en zeer smakelijk. Niet helemaal de tapas zoals Spanje die kent voor mijn gevoel maar erg lekker, olijven, warme pepers met zout, brood met tomatensalza, gefrituurde calamarisringen, een soort gefrituurde loempiarol met kaas en spinazie, gevulde paprika en sla. Allemaal smakelijk alleen heb ik de rest van de middag wel last van een knoflooksmaak en een droge bek.

 

 

Het eten lang uitgerekt om ook nog eens uitgebreid boten te kunnen bekijken maar na een tijdje toch eens de winkelstraat ingelopen die hier niet veel voor blijkt te stellen zodat we uiteindelijk via de promenade weer terug lopen richting kerk en Rheinmuseum. Het bekijken van de kerk lukt niet want die is gesloten.

 

Dan maar het Rheinmuseum in, die ook gebruikt wordt voor de burgemeestersverkiezingen waardoor het nog druk lijkt want andere bezoekers van het museum zijn er verder niet. Meer een museum van modelschepen uit alle perioden die de Rijn bevaren zouden hebben moeten we achteraf constateren als een museum wat over alle facetten van de Rijn zou gaan. Nog wat aandacht voor algemeenheden betreffende binnenvaartschepen, een drietal ongelukken met schepen vlakbij Emmerich door de eeuwen heen, wat over baggerschepen en wat schilderijen rond Emmerich. Aardig maar snel mee klaar. Buiten ligt dan opeens nog een mini-onderzeer met torpedo’s die uit de 2^e wereldoorlog is overgebleven. Een Nederlandse medewerker van het museum vertelt dat er 300 van zijn gemaakt en nu nog 6 over zouden zijn. Wel grappig is dat de basis in Italie bij de bouwer van de Fyrah is gemaakt, de inrichting en motor werden in Duitsland afgebouwd. Ze waren bedoeld om in ondiep water bijvoorbeeld bruggen te vernietigen. Dit exemplaar is ook gebruikt om tijdens Market Garden een poging te doen om de brug bij Nijmegen aan te vallen. De torpedo’s zouden echter in netten zijn blijven steken waardoor de brug niet beschadigd is geraakt.

 

 

Vanavond eten we binnen bij Hotel Restaurant oude molen naast wat hotelgasten en de kaartclub die ook al vlot na ons binnen komt. Gezien het succes afgelopen week besloten om ook nu de maaltijd te laten vergezellen van Weizen bier. Tafeldame vooraf Carpaccio en ikzelf Crostini’s met geitenkaas. De crostini’s zijn erg lekker duidelijk overgoten ook met honing als ik de fout maak er eentje beet te pakken en vervolgens aan alles vast te blijven plakken en met heel veel salade erbij. Als hoofdgerecht allebei het plat du jour wat diamanthaas met Stroganof saus, frites en salade is. Het smaakt goed zeker het stuk vlees wat nogal groot is, alleen hebben we de saus wel eens beter gehad. Te vol voor een dessert sluiten we allebei af met een kop koffie met een glaasje likeur naar keuze. Ik neem maar eens 43 uit Spanje wat ik tot op heden nog nooit heb gedronken. Zal ook niet snel weer gebeuren verwacht ik.

 

 

Last van een verstopte neus al de hele middag en daarom ondanks dat het fris is toch nog een tijdje buiten gezeten voor ik vroeg naar bed ga.

 

Dag 13 Woensdag

 

Laatste dag dat we nog mooi weer hebben volgens diverse meteo-sites. Daarom ook besloten nog een dag te gaan wandelen bij Beek Ubbergen rond de Duivelsberg. Als ik bij het landschapsmuseum wil beginnen om dat even te bekijken, kan ik aanbellen en nog eens aanbellen maar er komt niemand ondanks dat op de website en een bordje bij de toegang staat dat men vandaag tussen 11 en 4 open is. Ik besluit dan maar te gaan lopen op basis van de kaart die ik heb wat een beetje een combinatie van het Pieterpad en de Natuurpad 70 wordt om een lus te kunnen maken. Ik loop ook her en der wel wat verkeerd maar het barst hier van de paden en je komt uiteindelijk wel weer ergens een symbool van de eerder genoemde wandelingen tegen.

 

De wandeling gaat voor het grootste deel door bos met heel veel stijgen en dalen en soms met een mooi uitzicht aan de rand van het bos. Ik kom eerst vlakbij pretpark Tivoli uit waar ik bij “de Heksendans” buiten een cola met een bordje poffertjes weg werk. Even terug naar de jeugd, lang geleden dat ik die gegeten heb. Wel lang wachten en weer snel vertrokken nadat ze op zijn. Bij de Duivelsberg zelf kom ik ook een restaurant tegen waar het mega druk is en diverse rondwandelingen starten begrijp ik al snel. Ik bekijk de top van de Duivelsberg nog even die 75 m hoog is en waar alleen maar bomen te zien zijn. Iets lager heb je wel een prachtig, ik zou zeggen, on Nederlands mooi uitzichtpunt over het Montferland en richting Arnhem, waar ik weer een tijdje uitrust en geniet. Het laatste stuk is dan stevig naar beneden waarbij ik in Beek uitkom en ik besluit het laatste stuk maar langs de weg te lopen omdat ik het even makkelijk wil houden gezien pijn in mijn voet. Later kom ik er achter dat er een forse splinter in zit.