Dag 1 Vrijdag

 

Een behoorlijk lange reisdag in grijs maar droog weer naar Tournus, waar we in hotel Terminus belanden. Onderweg heel veel wegwerkzaamheden en dus veel stroken enkelbaans zowel op de snelwegen in Belgie als in Frankrijk. In Belgie is dat bijzonder irritant omdat je er maar 70 km/u mag en er niet eens wordt gewerkt. In Frankrijk zijn ze ten minste nog aan het werk en mogen we ook nog eens 90 km/u. Hotel Terminus uitgezocht omdat men ook een afgesloten parkeerplaats heeft wat we wel prettig vinden met een volgeladen auto. De kamer is niet bijzonder maar de bedden zijn lekker groot en het is betaalbaar.

 

 

De rest van de middag in Tournus rond gewandeld en uiteraard de Abbaye St Philibert bekeken. We eindigen op een terras aan de Saone waar de zon zelfs nog zijn best begint te doen. Er staat wel vrij veel wind en als we het buiten echt te koud vinden worden wandelen we terug naar het hotel.

 

 

Terug in het hotel een bad genomen en aangeschoven voor het diner in een volle eetzaal. Het eten valt wat tegen, we beginnen met een glas port die achteraf idioot duur blijkt te zijn en het bestelde flesje Chablis bij het eten heeft kurk en wordt vervangen door een beter exemplaar. Voorgerecht is gerookte zalm met een nogal merkwaardige opmaak van het bord: allerlei slablaadjes, komkommerschijfjes, sausjes en bietengarnituur die uiteraard weinig met zalm te maken hebben. Gevalletje klok en klepel denken we. Als hoofdgerecht een Magret de Canard, op zich een prima eetbaar stukje eend maar voorzien van een rabarber in honing saus die mij wat te zoet is. Na iets met bitterkoekjes, vanille en veel alcohol wat wel aardig smaakt.

 

Dag 2 Zaterdag

 

We slapen goed al worden we wel wakker gebeld door een onbekende beller midden in de nacht. We zitten op tijd aan het ontbijt wat voor Franse begrippen uitgebreid te noemen is. Hele behoorlijke koffie en ook nog eens vleeswaren en kaas als beleg naast de bekende zoetigheden. Helemaal compleet met ook nog een eitje, fruit en yoghurt. De reis naar Grenoble gaat vlot via de snelweg maar daarna volgt een lange tocht binnendoor via Sisteron die niet zo mooi is als we hadden gehoopt en ook nog eens behoorlijk wat tijd kost zodat we behoorlijk moe aankomen op Camping "Les Prés du Verdon" in Quinson. De ontvangst is vriendelijk, de stacaravan netjes maar wel in de brandende zon, wat uiteindelijk niet echt een probleem blijkt te zijn want het blijft binnen redelijk koel. De plaats op de camping vinden we ook niet geweldig maar dat heb je wel vaker als je huurt, de camping zelf is verder prima, leuk opgezet, veel schaduw en groen en met een eenvoudig zwembad.

 

 

Quinson heeft geen fatsoenlijke supermarkt zodat we, na te hebben uitgepakt, nog een flink eind naar Regusse moeten rijden om boodschappen te doen bij een prima supermarkt. Alleen zijn we wel helemaal gaar als we terugkomen en weer een tijd in de auto hebben gezeten. Na het eten ’s avonds Quinson nog wat verkent. Het blijkt een klein dorpje met wel wat horeca en we nemen nog een biertje op het terras van de Logis de France waar we ook maar gelijk voor morgenavond een tafel reserveren.

 

Dag 3 Zondag

 

Prima geslapen en ’s morgens nog wat kleine boodschapjes gedaan bij een hele kleine alimentation in het dorp, een krant gehaald en het dorp nog maar eens wat beter bekeken. Prettig dorp niet overlopen door toeristen of expats, her en der wat licht verval maar wat ons betreft een prima verblijfplaats de komende tijd.

 

 

We zitten met heerlijk weer een halve dag aan het vlakbij gelegen Lac de st. Croix bij het dorpje St. Croix sur Verdon. We vinden er een prima plekje aan het water met aardig wat schaduw en een buvette. We worden omringt door Franse gezinnen en later wat hinderlijke pubers uit het dorp die zich kennelijk op de zondagmiddag vervelen zodat we maar vertrekken.

 

We rijden nog even naar Riez waar een tankstation zou moeten zijn, die hier nog al dun gezaaid zijn, zodat we kunnen tanken en drinken op het dorpsplein nog een frisje.

 

 

´s Avonds kunnen we bij het restaurant van Logis de France “Relais de la Notre Dame” ook nog prima buiten zitten. Het eten is heerlijk, vooraf cruditees, ham, pate en brood. Hoofdgerecht reerug met paddenstoelensaus en cranberries. Na kaas en alles weggespoeld met een lekkere fles rosé van de plaatselijke cave cooperative. Nog tot laat in de caravan zitten pimpelen voor we naar bed gaan.

 

Dag 4 Maandag

 

Ook vandaag gaan we weer naar het strandje aan het meer waar het op een doordeweekse dag beduidend rustiger blijkt te zijn. In de loop van de morgen neemt de wind wel serieus toe maar het blijft te doen in de zon met een t-shirt aan. De verhuur van allerlei kano’s en bootjes heeft het er maar druk mee omdat sommige vaartuigen wegdrijven en sommige bestuurders niet in staat zijn om op tijd te stoppen en proberen hun bootjes aan barrels te varen op het steigertje.

 

 

Op de terugweg in een supermarkt in St Croix du Verdon boodschappen gedaan en de rest van de middag op ons terras doorgebracht met een boek en drankje. Als reisgenote gaat douchen blijkt deze koud te zijn omdat het gas op is. Na een hoop heen en weer geloop naar de receptie krijgen we uiteindelijk de sleutel van de caravan naast ons om te douchen en te koken, alleen blijkt hier het gas ook op te zijn. In de caravan daarnaast blijkt wel alles te functioneren zodat we daar ons ding kunnen doen en uiteindelijk nogal laat aan een avondmaaltijd zitten.

 

Dag 5 Dinsdag

 

Het waait nog steeds hard en het is ‘s morgen als we buiten komen gewoon fris ondanks de zon. Een dagje aan het water lijkt niet erg aantrekkelijk zodat we besluiten naar Digne les Bains te gaan voor een stadsbezoek en om wat geologische verschijnselen in de omgeving van deze plaats te bekijken. De reis gaat door een prachtig landschap.

 

 

Digne is een behoorlijke plaats maar maakt niet al te veel indruk op ons. Meer indruk maakt het vlakbij gelegen “Dal des Ammonites”, we hebben wat problemen om het te vinden maar als we er voor staan is dit toch wel heel bijzonder. Een grote plaat van zo’n 60 bij 30 meter die vol zit met grote ammonieten.

 

 

We rijden verder het dal van de Bles in en maken een wandeling naar een versteende Ichtyosaurus. Dit blijkt een pittige wandeling te zijn met zo’n 200 meter hoogteverschil in korte tijd. Op zich wel een leuke wandeling maar de restanten van het beest liggen uiteindelijk onder een glasplaat en ik herken het niet echt. Gelukkig staat er een Frans stel met me mee te kijken en zij vinden het ook nogal teleurstellend allemaal. Nog een klein stukje door gereden naar de Clues de Barles waar de versteende afdrukken van de nodige vogelpootjes te bekijken zijn.

 

 

Onderweg terug naar de camping, in Puimoisson op het terras van “Cafe des Arts” wat gedronken. Voor het personeel is het hier niet ongevaarlijk om ons te bedienen, tussen ons en het terras ligt de RN zonder stoep zodat oversteken wel een dingetje is. Als we later Quinson bijna in rijden stoppen we bij de Cave Cooperative en kopen een doos met de flessen rosé die ons bij het eten in “Relais de la Notre Dame” prima is bevallen.

 

Vanavond eten we bij het restaurantgedeelte van de “Bar du Cours”, Dat ligt met ingang aan de straat achter de bar en kun je ook binnendoor via een trap vanuit het café bereiken. Het eten wordt zeer vermakelijk. We willen een pizza bestellen, die staan wel op de uitgebreide kaart maar zijn toch niet aanwezig. We blijken uit twee gerechten te kunnen kiezen: Plat du Jour en Steak. We kiezen voor de plat de jour wat “Poulet Basque” blijkt te zijn en goed te eten is. Na kunnen we kiezen uit ijs of appeltaart met ijs. We kiezen de appeltaart met ijs en ik brand mijn bek aan de bloedhete appeltaart. De bediening is bijzonder, een oude man die heel vriendelijk is maar duidelijk ook een drankprobleem heeft en op het terras is het gezellig met de nodige huisdieren maar dan wel van het zielige soort, een hond die half kaal is en een kat die blind is aan één oog.

 

Dag 6 Woensdag

 

Een koude nacht en vanochtend nog steeds harde wind zodat we naar Aups rijden om het musee Simon-Segal te bekijken, maar dat is dicht als we voor de deur staan. Wel is er markt in het stadje zodat we ons daarmee vermaken en zelfs een paar cd’s kopen.

 

 

Na het marktbezoek doorgereden naar Sillans les Cascades. Dat blijkt nogal toeristisch met zelfs een kleine buvette als je naar beneden loopt. Op zich is het een werkelijk prachtig stukje natuur wat je eigenlijk alleen zou moeten kunnen genieten, alleen is het er simpelweg druk. We vinden nog wel een rustig plekje om te zitten waar we een broodje eten en we de krant en een boek lezen.

 

 

Nog naar Cotignac gereden omdat we wat willen drinken en ergens hebben gelezen dat dit een mooi Provencaals dorpje moet zijn. Op zich is er niks mis met het dorpje, alleen is het overspoeld met Engelse Expats waardoor het zijn authenticiteit heeft verloren vinden wij. Nog even in Aups gekeken op de terugweg of het museum toevallig wel ’s middags open is maar dat is ook niet het geval.

 

Terug in Quinson eerst even een wijntje bij de Bar du Cours gedronken waar het prima buiten zitten is uit de wind. Zelf koken vanavond en we raken aan de praat met een ouder Nederlands stel die een paar Caravans verderop bivakkeren en opeens ook zonder warm water zitten. We leveren warm water voor de afwas en ons aanbod om bij ons te douchen slaan ze verder af.

 

Dag 7 Donderdag

 

Nog altijd fris door de wind vandaag, maar zonovergoten zoals alle dagen. Nog steeds geen weer voor een dagje aan het water zodat we in het dorp blijven en een bezoek aan het prehistorisch museum brengen. Voor Franse begrippen een bijzonder strak museum en ook nog eens een strakke collectie. Betreft allerlei voorwerpen van de diverse bevolkingsgroepen die de afgelopen 400.000 jaar in een grot vlakbij hebben geleefd: de “Baume Bonne”. Op afspraak kun je de grot ook bezoeken maar helaas niet in de periode dat wij er nu zijn.

 

De rest van de dag in alle rust op de camping doorgebracht met een boek en ook af en toe de ogen maar eens gesloten. ’s Avonds willen we gaan eten bij restaurant “l’Origan” maar als we daar om 8 uur voor de deur staan blijkt het gesloten en flansen we zelf maar een spaghetti maaltijd in elkaar die we voor ons doen wel erg laat opeten.

 

Dag 8 Vrijdag

 

Als we opstaan is het gewoon koud en zetten we zelfs de kachel maar aan. Wel blijkt de wind te zijn gaan liggen en al snel warmt het buiten op zodat we besluiten toch naar het water te gaan. Daar blijkt het goed te doen in een t-shirtje en het is er erg rustig. Op de terugweg weer wat inkopen gedaan voor een ouderwetse Hollandse maaltijd van aardappels, bloemkool en een biefstukje. Na het eten buiten bij de “Bar du Cours” nog een tijdje samen aan het bier gegaan, wat hier Fischer van de tap is. Binnen is het druk en lawaaiig maar buiten zitten we prima.

 

 

Dag 9 Zaterdag

 

Reisgenoot wil vandaag graag naar een vide grenier in Les Salles sur Verdon wat aan de andere kant van het meer ligt. Dat is nog een aardig stukje rijden waarbij we ook door Moustiers Sainte Marie komen. Een nogal toeristisch stadje wat ons betreft. De vide grenier blijkt  niet zo veel voor te stellen zodat we al vlot een plaatsje aan het water gaan zoeken, wat we hier beduidend minder prettig vinden als waar we normaal zitten.

 

In Les Salles zelf drinken we nog wat, vooral om een plasje te kunnen doen, voor we vertrekken. Als we het dorp uit rijden blijken er ontzettend veel campers te staan op diverse camperplaatsen. Geeft de sfeer van een soort trailerparken wat wij niet erg kunnen waarderen.

 

 

Vanavond eten we weer in “Relais de la Notre Dame”. Dit keer binnen omdat het buiten te koud is en het zit goed vol, zodat het maar goed is dat we gereserveerd hebben. Ik neem Coquilles St Jacques, een Truite Meuniere en na Tarteau aux Prunes. Wederom een uitstekende maaltijd alleen vind ik het tapbier matig wat ik dit keer tot mij neem. De gasten aan de tafel naast ons krijgen hun rode fles Bourgogne niet op zodat tafelgenoot ze daar maar van afhelpt. Als we laat op de avond in de caravan zitten, barst er opeens een enorm muzikaal lawaai los van waarschijnlijk ergens een open lucht discotheek. Gelukkig gaat het volume vrij vlot weer omlaag en hebben we er verder tijdens het slapen geen last van.

 

Dag 10 Zondag

 

Vandaag een rustdag waarbij we ’s ochtends de was doen en daarna naar het meer vertrekken waar het redelijk rustig is ondanks mooi weer en weekend. We nemen voor het eerst maar eens een lunch van de Buvette, die bestaat uit een hot-dog en een pain Americain die allebei prima smaken. We zijn vrij laat terug op de camping waar we nog wat drinken voor we Macaroni maken die we binnen op moeten eten omdat het buiten gewoon te koud aan het worden is.

 

Dag 11 Maandag

 

De voorspellingen voor vandaag zijn mooi en warm zodat we twijfelen of we naar het water gaan deze één na laatste dag hier, of toch de Gorges du Verdon te gaan bekijken die wel één van de redenen is om hier op vakantie te gaan. We besluiten toch om de Gorges te gaan doen en het niet op de laatste dag aan te laten komen.

 

We nemen op de heenweg de route langs de noordkant richting Castellane. We stoppen diverse malen om van het uitzicht te genieten en zien her en der bergbeklimmers die aan het abseilen zijn. Op één plaats zien we ook gieren die vanuit de Canyon aan komen vliegen en dan langzaam omhoog cirkelen op thermiek. Volgens een paar landgenoten die hier een paar dagen geleden ook al waren, waren het er toen meer. Andere landgenoten die hier vorig jaar waren, vertellen dat toen op een richel die we nu ook goed kunnen zien jongen zaten. Dit jaar helaas niet.

 

 

In Castellane getankt en een lekker pizzaatje genuttigd. We wandelen nog wat rond en kijken ook nog even in het Musee de la Sirene et fossilles a € 4,= per persoon. We staan na 25 minuten weer buiten omdat het nogal tegen valt.

 

 

Terug nemen we de route langs de zuidkant van de gorges. Hier fietsen belachelijk veel oudere mensen rond, wat een gevaarlijk fenomeen is. Ook valt op dat er door vele nationaliteiten zeer slecht over dit soort wegen gereden wordt, waarbij 30 km/u maar net gehaald wordt terwijl 50-70 km/u goed te doen is. Ook zeer irritant zijn campers, dat schiet in de regel helemaal niet op. Ik ben uiteindelijk drukker met autorijden langs deze kant als met genieten van de natuur.

 

Dag 12 Dinsdag

 

Onze laatste dag in Quinson en we zijn blij dat we vandaag naar het meer kunnen en niet nu de auto in hoeven, om de gorges te gaan bekijken, wat morgen ook al gaat gebeuren. Na wat opruimen een lekkere dag aan het water doorgebracht en weer een hap bij de buvette gehaald wat van de week prima beviel. Ik raak bij de buvette aan de praat met het meisje wat er onder andere werkt, volgens haar hebben ze in het hoogseizoen 800 klanten per dag en werken ze met 4 man full time in de buvette en de botenverhuur wat bij elkaar hoort. In de drukke maanden komt dat volgens haar neer op 400 uur werken per maand. De maand september vindt ze even heerlijk bij komen en voelt als vakantie. Hierna gaat ze aan de bak aan de Cote d’Azur waar ze de mensen minder vriendelijk vindt. Ze komt zelf uit Dunkerque en vindt alles beter als dat.

 

Terug de laatste schoonmaak- en opruimacties gedaan, waarna we twee zeer matige ovenpizza’s die we mee hebben genomen uit de supermarkt opeten. Om dit deel van de vakantie af te sluiten nog een biertje bij de "Bar du Cours" gedronken en een tijdje mee zitten kijken naar het wk rugby met de eigenaar, die dit gebeuren met grote belangstelling volgt. Een leuke afsluiter.

 

Dag 13 Woensdag

 

We verlaten Quinson vroeg en stoppen in Barjols voor een sanitaire stop en een kop koffie met een broodje op een terras. Daarna doen we er nog een uur of zes over om in Meursault te belanden wat toch langer is als ik verwacht had. We zijn wel te vroeg want de receptie bij de camping “La Grappe d’Or” is nog gesloten zodat we het dorp maar inrijden en in het centrumpje wat boodschappen doen en op een terras maar wat versnaperingen tot ons nemen.

 

 

Om vier uur weer naar de camping gereden waar de receptie inmiddels wel open is en een Engelstalig meisje ons naar stacaravan "Cedre" stuurt, die op een apart terrein een stukje bij de camping vandaan staat tot onze verrassing. Op zich is het terreintje wel leuk ingericht maar we hadden toch liever op de gewone camping gestaan. De caravan zelf is oud, niet zo heel schoon, maar heeft wel een heerlijk bed. De inrichting doet wat kitscherig aan en kan mijn reisgezel niet zo bekoren, mij maakt het niet uit. Het is functioneel en voorzien van alle gemakken.

 

 

We gaan vrij laat uit eten en dat moet je hier niet doen komen we al snel achter, vrijwel alles zit vol. Het barst in het dorp van de Engelse bejaarden die kennelijk al heel vroeg gaan eten. Uiteindelijk vinden we nog een tafel in hotel restaurant “de la Paix” waar het dan opeens vol zit met Nederlanders en Duitsers. We eten een fantastisch lekkere Boeuf Bourguigon met een sublieme rode wijnsaus, wat de smakeloze tagliatelle erbij doet is ons alleen niet helemaal duidelijk. Op advies van de ober een fles rood uit Monthelie als wijn genomen, een dorp wat naast Meursault licht, die lekker en zeker niet overdreven duur is. Als we na het eten nog een plek zoeken voor een drankje kunnen we die niet vinden en eindigt de avond al vlot in bed.

 

Dag 14 Donderdag

 

Na een prima nachtrust worden we wakker met mooi weer. We gaan vandaag wat rondkijken bij het Canal du Centre. We komen leuke sluizencomplexjes, een mooi meertje en aardige dorpjes tegen. Onderweg houden we een picknick waarna reisgenoot in de omgeving de nodige bloemetjes bij elkaar raapt en ik de krant lees.

 

 

Terug in Meursault een flink stuk van de middag op het terras van een Logis de France door gebracht waar we de nodige biertjes tot ons nemen en vrij laat bij een traiteur 2 quiches, een taart van Coquilles st Jacques en Jambon Persillee mee nemen, die we met smaak bij de caravan opeten vergezeld van nog een groenteprutje en wat brood.

 

Dag 15 Vrijdag

 

Vanmorgen hebben we markt in het dorp maar die stelt bijzonder weinig voor zodat we snel klaar zijn en al vlot naar de tuinen van Barbigny sur Ouche vertrekken. We komen langs het fraaie kasteel "Rochepot" waar we wat foto’s van maken. De tuin zelf blijkt zo laat in het seizoen helaas door de week niet meer open te zijn.

 

 

We wijken dan maar uit naar Chateau Commartin wat wel open is. We volgen met een klein groepje een rondleiding door het kasteel die in het Frans wordt gehouden en ik nog wel aardig kan volgen.

 

 

De terugweg langs het riviertje de Ouche blijkt een prachtige route te zijn waarbij we ook door een paar prachtige dorpjes komen.

 

 

We zijn nogal vroeg terug in Meursault en doen de nodige boodschappen bij een supermarkt en kijken ook nog even rond bij een tuincentrum. Op het honk gooien we een petanque balletje en later is het nog prima met een drankje buiten zitten.

 

We dineren bij restaurant “Le Bouchon” waar het eten goed is. Vooraf nemen we een salade des pecheurs met zalm en rivierkreeftjes. Als hoofdgerecht voor mij een brochette de Noix st Jacques en voor tafeldame een pave de boeuf. Nog een kaasplankje en een coupe Colonel na.

 

Als we op de rekening zitten te wachten raken we aan de praat met een zeer oud Frans echtpaar aan het tafeltje naast de onze, die onderweg naar huis zijn vanaf de cote d’Azur en net als wij daar veel last van de wind hebben gehad. Ze wonen in Dieppe waar de huizenprijzen omhoog schieten, wat volgens hun komt omdat vooral Nederlanders daar een huisje schijnen te willen kopen.

 

Dag 16 Zaterdag

 

Een zware dag naar een behoorlijk druk Beane in mooi weer. Het blijkt namelijk dat het vandaag jour de la patrimoine is en vrijwel alle musea gratis toegankelijk zijn. We zijn zo dom om dan ook maar gelijk drie musea op één dag te doen wat we hierna nooit meer zullen doen besluiten we later in de middag.

 

Ook blijkt er nog markt te zijn waar natuurlijk ook overheen gewandeld moet worden, gelukkig ligt die naast de kerk zodat we die zonder veel moeite ook mee kunnen pakken. Hierna naar het musee du vin gewandeld, wat met name aardig is door een filmpje hoe wijnvaten gemaakt worden, verder valt het wat tegen.

 

 

Het Hospice, waar we vervolgens heen lopen, blijkt dan niet gratis te zijn maar omdat we er toch al voor de deur staan besluiten we toch maar naar binnen te gaan en te betalen. Op zich een fraai pand, maar als museum vinden wij het wel wat tegen vallen. Tussen de middag eten we op het Place Carnot een broodje, naast een kabaal makend jazz ensemble. Het blijkt ook nog eens dit weekend festival “Jazz a Beaune” te zijn, alleen hebben we niks met Jazz.

 

 

Na het eten gaan we ook het musee des beaux arts nog in waar veel Ziem’s hangen waar we allebei niet echt van houden. Ook vrij veel stukken van de ons onbekende Michaud die een stuk aantrekkelijker zijn, met name zijn portretten. En we komen 4 mooie allegorieën uit de school van Breugel tegen. We zijn laat terug op de camping en allebei behoorlijk gesloopt, we eten dan ook laat en gaan vroeg naar bed.

 

Dag 17 Zondag

 

Mooi weer en we doen vandaag iets wat we nog nooit hebben gedaan, we gaan mee doen aan een georganiseerde wandeling. We kunnen kiezen uit 12 of 18 km en zijn zo slim de korte route te gaan lopen. Dit blijkt een hele leuke ervaring waardoor je de omgeving ook vele malen beter leert kennen als door rond te rijden in een auto. We vetrekken bij het stadhuis en moeten wel even een handtekeningetje zetten waarmee we organisatie vrijwaren voor het geval er iets gebeurd met ons. De wandeling is afwisselend en het is ook heel leuk om steeds met andere mensen op te lopen. Onderweg krijgen we nog een broodje en een glaasje wijn en als we terug zijn kunnen we ons nogmaals zo lang als we willen laven aan de wijnfles van de wandelorganisatie.