2014 Carentan/St Valery s Somme
Dag 1 Vrijdag
Naar Le Touquet gereden waar we overnachten in het Grand Hotel. De reis gaat op zich vlot ondanks dat we omrijden via Aalter/Maldegem om files bij Gent te ontlopen. Ook in Noord Frankrijk wat oponthoud door lange stukken één-baans weg wegens wegwerkzaamheden. Het weer is prettig om te reizen, grijs maar vrijwel droog. In het hotel wat we kennen van een eerdere overnachting, dit keer kamer 410 met airco en een kapotte koelkast betrokken. De kunst die hier in de kelder hangt en te koop is, is in ieder geval anders als de vorige keer behalve het grote houten paard, dat staat er nog steeds. In de namiddag naar centrum en strand gewandeld met behoorlijk wat wind maar het is niet koud. In het centrum een biertje op een terras gedronken maar het is daar dermate duur dat we vlot weer vertrekken en onderweg terug naar het hotel in een cafeetje in een achteraf straatje, wat we van de vorige keer kennen, nog maar een biertje drinken tegen een wat vriendelijker tarief.
’s Avonds gegeten bij “La Coupole” wat we ook al van de vorige keer kennen en waar het eten toen lekker was. Dit keer valt het helaas wat tegen, ondanks dat zit het uiteindelijk wel helemaal vol. De wijn is een prima Chablis Regnard die wel wat overdreven duur is. De voorgerechten zijn prima, gerookte en gemarineerd zalm voor tafelgenoot en zelf een vissoep. Hoofdgerecht zijn we beiden wat teleurgesteld over. Allebei kabeljauw met Chorizo met een mooie vissaus en daarbij aardappels, prei en broccoli. Helaas zitten er nogal wat graten in en ik heb zelfs een ranzig stukje niet goed doorbakken vis en we hebben sterk de indruk dat de vis niet echt vers is. De café Gourmand en de Irish coffee na zijn wel prima.
Dag 2 Zaterdag
De reis naar Carentan gaat ook weer vlot, wel vrij veel regen en wind onderweg en met een mooie stop bij de Pont de Normandie. Iedere keer weer leuk om die even uitgebreid te bekijken. We zijn wat te vroeg op de camping en moeten even wachten tot onze MH59 gereed is om in te trekken zodat we een tijdje met de campingeigenaar babbelen waarbij we een kop koffie krijgen aangeboden. De MH is vrij klein niet heel nieuw maar schoon en voor twee personen een prima ding. De camping zelf is niet heel groot, vrij veel bomen en mooi groen. Aardig wat verhuur akkomodaties waarvan de oudste, en je zou denken goedkoopste, gehuurd worden door een behoorlijk aantal Polen die ’s morgens samen in een busje naar het werk vertrekken. Bij de receptie is ook een niet al te gezellige kantine aanwezig waar de gratis wifi wel prima werkt.
Na de auto te hebben uitgeruimd Carentan maar eens ingewandeld met miezerig weer. Op zich geen onaardige plaats zo te zien maar ook niet heel speciaal. Op het marktplein drinken we buiten onder een groot regenscherm een biertje om eens even bij te komen van de reis en ’s avonds liggen we bijzonder vroeg te bed.
Dag 3 Zondag
Het weer is een stuk beter en we besluiten in de loop van de dag dan ook om toch wat te gaan doen en rijden naar het vlakbij gelegen St Comé d’Olt waar het maison de Parc du Cotentin gelegen is. We maken er een wandeling door het Bocage landschap naar onder andere een waterpartij met veel vogels. In het maison is een leuk stuk uitleg over de waterhuishouding van dit landschap te zien. Vanwege het mooie weer rijden we ook nog naar het strand bij Utah Beach en genieten even van de zee waarna we via het estuarium van de rivier de Carentan terug naar de camping rijden.
We eten vanavond bij “Le Quai 16” wat vlakbij de camping aan de jachthaven ligt. Het blijkt hier goedkoop maar ook niet al te best eten te zijn. De fles wijn, een deux Sevres et Maine is nog leuk maar de meloen met ham zijn beide keihard, de mosselen a la mariniere niet vers en niet lekker en de crepe na is opgewarmd uit een pakje. De uitbaters zijn vier jongelui, die allemaal nogal chaotisch te werk gaan en misschien nog wel verdachter het barst er van de vliegen.
Dag 4 Maandag
De ochtend door gebracht op de markt en een groot stuk bleu de pyrenees gescoord. Aansluitend nog een tijd met een frisje op een terras de drukte op de markt gade geslagen. Aan het eind van de morgen naar Coutances gereden, weliswaar in de oorlog voor een deel plat gebombardeerd maar het is een prachtig stadje met twee mooie kerken en een werkelijk schitterend park. We lunchen in “le Purvis”, wat druk bezocht is en waar we prima eten. We besluiten het museum in het stadje voor later te bewaren na een tijd rond gesjouwd te hebben, omdat we nog boodschappen moeten doen en er vandaag gekookt moet worden
Dag 5 Dinsdag
Volgens het weerbericht vandaag weliswaar bewolkt maar lekker weer zodat we het gebied van de Bessin maar eens in rijden om wat dingen te gaan bekijken. Eerste stop is het haventje bij Grandcamp Maisy waar ook nog de nodige vis verkocht wordt en het leuk rondkijken is. We twijfelen in eerste instantie of we de wandeling naar Pointe du Hoc wel willen maken wegens nogal erg druk maar besluiten het toch te doen. Het verhaal is natuurlijk indrukwekkend maar het feit dat we ook Duitse families vrolijk lachend rond zien lopen en rennen verziekt het voor mij een beetje op de een of andere manier. Bevangen door de honger rijden we naar Port en Bessin en werken aan de haven een hot dog en stokbroodje met tonijn weg bij chez "Marie Rose".
De volgende stop wordt het Jardin de Castillon waar het rustig en groen is. Vanaf hier binnendoor via allerlei achteraf weggetjes terug gereden naar Carentan door een behoorlijk afwisselend landschap.
Diner in Auberge Normand met een super Chablis Fourchaume 1er cru die betaalbaar is. Zelf neem ik een menu met vooraf foie gras met rabarber, als hoofgerecht Lotte met rijst, appel en Calvadossaus, tussengang drie streekkazen en als dessert een cafe gourmand. Ik eet best lekker alleen is bij het hoofdgerecht de appel niet de juiste en de Calvadossaus veel te weinig. Mijn tafelgenoot besteld een aantal losse gerechten, vooraf een smakeloos zalm taartje, een entrecote als hoofdgerecht die aardig is en ook een cafe gourmand. Weliswaar niet helemaal happy met de hap is het wel prettig zitten, leuk aangekleed met relaxte stoelen en een stemmig muziekje. Een Amerikaans gezin wat naast ons zit te eten laat heel veel eten staan waarbij de vraag is of dat komt omdat ze niet echt snappen wat ze bestellen of dat ze het niet te eten vinden, ik ben bang het laatste. Prijs/kwaliteit is zeker niet correct hier.
Dag 6 Woensdag
Voor vakantie begrippen vroeg op want het is mooi weer en we gaan naar Ile de Tatihou. Om daar te komen moeten we met de boot overvaren in Saint Vaast La Hougue. We moeten hier ergens kaarten kopen waardoor we de boot missen en een tijdje moeten wachten. De tijd doorgebracht met het bekijken van het plaatsje wat eigenlijk op geen enkele manier indruk maakt of aantrekkelijk is.
De reis van en naar het eiland is afhankelijk van eb of vloed of stuiterend op wielen of rustig varend, maar de boot maakt in beide gevallen een ongelofelijk hoeveelheid kabaal. Onze overtocht zit helemaal vol met nogal wat Nederlandstaligen. Het eiland is leuk en rustig. Het heeft deels de sfeer van de cote d’azur door de begroeiing en we komen terecht in een heel leuk scheepvaartmuseum met duidelijke uitleg en mooie schilderijen van ook grote namen als Le Sidaner, Courbet, Signac, Isabey en Boudin. De afdeling Paleontologie slaan we over zodat we vrij vroeg weer aan de wal staan. Helaas laat ik het fototoestel vallen en blijkt na de vakantie dat er kennelijk toch schade is ontstaan, veel foto’s hebben een zwarte vlek. We zijn redelijk vroeg terug op de camping en de rest van de dag kunnen we buiten genieten van het mooie weer met kranten, internet en de nodige versnaperingen.
Dag 7 Donderdag
We komen er vandaag achter toch enigszins gestraft te zijn voor het mooie weer van gistermiddag en -avond want we zitten onder de muggenbulten. Ook vandaag weer mooi weer en we kiezen voor een dagje Saint Lo. Wederom een stad die deels herbouwd is na de bombardementen in de 2e wereldoorlog. Vooral de kerk is een merkwaardig geheel van een bestaand deel van voor de oorlog en een nieuw gebouwd deel van na de oorlog. De stad een tijdje door getrokken met als hoogtepunt het uitzicht vanaf de oude stadswallen waar men een prachtige wandelpromenade met bloemperken van heeft gemaakt. Als we terug naar het centrum slenteren nemen we een kebab tussen een hoop kabaal makende schoolkinderen die weliswaar in een aparte ruimte zitten maar zich toch nog boven de blerende tv verstaanbaar weten te maken.
Na deze hap het musee des beaux arts bekeken, wat in een mooi modern gebouw zit. Men heeft een leuke collectie, wat zaken over de beroemdheden van de stad, wandtapijten zowel oud als nieuw met ook wat van Lurcat en veel schilderijen en ontwerpschetsen. De schilderijen omvatten redelijk wat van de school van Barbizon met Corot, Rousseau en nog wat anderen, een mooie Boudin en de nodige plaatselijke meesters. Wat minder is een verzameling van een schilder met een Spaanse naam die ik inmiddels, waarschijnlijk bewust, vergeten ben.
De rest van de middag op de camping door gebracht waar ik eerst aan de praat raak met twee oudere Franse echtparen die vlak bij ons met caravans staan en later als we even op internet in de bar zitten met de campingeigenaar die van origine een drukkerijtje runde in Caen maar volgens zijn zeggen de concurrentie met internet niet overleefd heeft. Al zijn bezittingen inclusief de zaak van zijn vrouw en huis heeft verkocht en de camping drie jaar geleden heeft overgenomen van de gemeente. Dit jaar gaat voor het eerst echt goed begrijp ik wel en hij ziet het duidelijk als een investering voor de toekomst en hoopt over tien jaar te kunnen stoppen.
’s Avonds naar pizzeria des Arcades gewandeld. Die zit redelijk vol maar we kunnen er nog bij. Een flesje rosé uit de Provence genomen die nauwelijks kleur heeft, de schillen hebben er hooguit een uur in gelegen lijkt me, maar smaakt wel prima. Allebei een pizzaatje genomen en ik ijs en tafeldame profiterolles na. Helemaal na ook nog maar Cafe Gourmand genomen, tot verbazing van de serveerster, toch maar gedaan omdat we geen voorgerecht hebben gehad en nog wel wat lusten. Terug op de camping is er nog steeds goed buiten te zitten maar we smeren dit keer wel tegen de muggen wat ook blijkt te helpen.
Dag 8 Vrijdag
Vandaag een rustige dag het weer gaat ook langzaam omslaan. We kijken rond in Valognes wat als het Venetie van Normandie bekend zou staan. Lijkt ons wat overdreven, leuk stadje met een paar mooie panden en doorkijkjes maar meer ook niet. We eten buiten als het zonnetje toch wat tevoorschijn komt bij "Le Galetiere" waar ik een ovenschotel neem en reisgenoot steak tartare met frites. Na twee koppen koffie als afsluiter weer vertrokken naar de camping waarbij we onderweg uitgebreid boodschappen doen. De rest van de dag door gebracht met boeken, reisgidsen en zowel wat binnen als buiten gezeten. De avondmaaltijd bestaat uit soep en gebakken eieren met brood.
Dag 9 Zaterdag
Het wordt mooi weer vandaag en we besluiten in ieder geval terug te gaan naar Coutances om het museum nu wel te bezoeken. We kiezen er uiteindelijk voor om met een omweg die kant op te rijden en her en der nog wat rond te kijken en ergens te lunchen. De eerste stop is in La Haye des Puits een weinig interessant dorp maar wel met veel winkels waardoor het druk is. Als we door rijden naar Lessay is dat zo nodig als dorp nog oninteressanter maar de abdijkerk staat er prachtig bij en is van binnen mooi minimalistisch romaans. Helaas is het abdijcomplex verder niet te zien want privé bezit en verscholen achter een muur.
We stoppen in Pirou Plage wat een bijzonder plezierig badplaatsje is. Alleen maar laagbouw, een pad langs het strand voor de duintjes langs waar je met een leuk uitzicht kan genieten van het strand en de zee. We eten uiteindelijk aan het centrale parkeerplein bij “Le Pironois” Tafeldame neemt een steak tartare en ik een galette savoyarde met sla in plaats van frites wat de uitbaatster hogelijk verbaasd. Iets na 14:00 uur staan we dan in Coutances voor de deur van het musee Quesnel Morinieres waar we de enige bezoekers zullen zijn wat misschien wel te maken heeft met de bijzonder chagrijnige dame achter de kassa. Leuk museum met veel werken van plaatselijke schilders en in de kelder zaken uit het verleden van de stad. Verder nog schilderijen van de 16e-20e eeuw waarbij alleen de namen Whatelet en Vernet me wat zeggen. Ook nog een tentoonstelling van cartoons en tekeningen uit WWI en II van plaatselijke schilders. Terug op de camping is het opeens een stuk voller met voornamelijk Nederlandse en Britse caravanners, misschien dat de grijze golf dit weekend op gang is gekomen?
Vanavond eten we bij “La Maritza” wat een leuk restaurantje is, soort huiskamer idee en we eten weliswaar redelijk simpel maar ook lekker en relatief goedkoop. Het flesje Sancerre van € 25,50 is redelijk en we nemen allebei een menu, veel keuze is er verder ook niet echt. Vooraf zalm met toast. Als hoofdgerecht poisson meuniere met rijst en groente. Erg lekker maar we komen er niet achter wat voor vis het is, in ieder geval wel een witvis. Na twee stukjes kaas met sla en brood en we sluiten af met een Irish Coffee. Terug op de camping valt ook vanavond nog prima buiten te zitten met een boek en een biertje. In het dorp is het druk met jeugd bij "Le Quai 16" als we er op de terugweg langs lopen, kennelijk voor de zaterdagavond de place to be.
dag 10 Zondag
We kiezen voor een dagje rust zodat we ook laat aan het ontbijt zitten. Ook laat de kranten gehaald en gelezen en samen eens wat opruimwerkzaamheden verricht en de was gedaan. Vroeg in de middag maak ik een lange wandeling rond de jachthaven waarbij ik ook de snelweg samen met het canal de Carentan a la mer oversteek, wel een bouwkundig meesterwerkje.
In de loop van de middag willen we op het terras van "le Quai 16" een drankje nuttigen maar de muziek staat daar dermate hard dat we neerstrijken bij het iets verderop gelegen "la Napolitaine" waar we in alle rust een paar biertjes weg werken terwijl aan andere tafeltjes veel kinderen opa of oma kennelijk aan het uit laten zijn. We besluiten hier dat we voortaan vaker gites willen gaan huren en minder op campings willen gaan staan.
We vinden het allebei ook hier weer te druk en vooral ook onrustig door buitenlandse werknemers die accomodaties huren en bepaald niet stil zijn. Iets waar we steeds vaker tegen aan beginnen te lopen buiten het hoogseizoen. Vroeg een zelf gemaakte linzenschotel opgegeten en verder de avond rustig lezend en nog wat wandelend door gebracht.
Dag 11 Maandag
Het weer is nu eens grijs en we vertrekken naar Cherbourg om het Cité de la Mer te bezoeken. Dit blijkt een behoorlijk druk bezocht uitje en erg leuk, ook al omdat er twee mega cruiseschepen naast het complex zijn afgemeerd. Indrukwekkend is het bezoek aan de duikboot “la Redoutable” de eerste Franse kernonderzeer waar inmiddels wel het nucleaire deel uit is gesloopt. Je wandelt met een audio gids door het hele geval en kan verder ook alles bekijken. Het militaire deel interesseert ons minder als het menselijke, een reis duurde maximaal 60-70 dagen en men had 80.000 spare-parts aan boord om de boel te kunnen repareren. Verblijven voor de bemanning zijn klein maar valt ons nog mee. Kapitein en officieren hadden een eigen hutje en overig personeel een hut per 4 man. Er was een volledig dubbele bemanning aan boord en een dokter met 2 verpleegkundigen en een halve operatiekamer. Ongelofelijk knap dat ze dit er allemaal in wisten te krijgen.
Vervolgens de aquariums bekeken met heel veel uitleg over alle mogelijke activiteiten in de zee zoals duiken, onderzoek, diepzeevissen, olie- en gaswinning, vistechnieken, kabelleggen, de invloed van de zee op het weer etc. Leuk om te zien en de aquaria zijn aardig dat hebben we wel eens slechter meegemaakt. De 3e klus is een bezoek aan de oude vertrekhal waar de mensen vroeger incheckten waar men een tentoonstelling over de Titanic aan heeft vastgeknoopt waar we weinig aan vinden. We eten tussendoor nog een paar koeken en een blikje fris uit een automaat omdat we alleen een erg luxe restaurant kunnen vinden in het complex. Later zien we pas dat er bij de entree nog een cafetariaatje aanwezig is.
We eten vanavond bij “Le Refuge”, achteraf een soort rampje. Het zit helemaal vol en er bedienen maar twee personen waarvan eentje het ook niet helemaal snapt, dus lang wachten. Daarnaast is het eten niet lekker. De fles Riessling die we bestellen is niet koud. De entrees bestaan uit zalm met een bieslooksaus waarbij het zoeken is naar de zalm en de bieslooksaus is ontzettend flauw. Mijn tafeldame heeft een entrecote die meer uit zeen en spek als vlees bestaat. Ik heb een blanquette de poisson waar niks mis mee is, lekker zelfs maar mist een beetje een bite dus ik vraag om peper die twee keer beloofd wordt maar nooit komt. De derde gang wordt gewoon niet geserveerd dit zou kaas zijn geweest maar we zijn het wachten en de ergernis inmiddels zo zat dat we niet reclameren en snel de cafe gourmand weg werken die ook niet bepaald geweldig is.
Dag 12 Dinsdag
Vandaag naar Bayeux wat een veel grotere stad is als ik verwacht had met een prachtig oud centrum en een schitterende kathedraal. Met name de binnenkant is fraai en wordt ook heel druk bezocht. We eten vrij vroeg in een soort taartjeszaak waar ook een bagel en een salade te krijgen zijn die we in alle rust op eten terwijl de gewone restaurants en terrassen wel erg druk zijn.
Na het eten gaan we naar het musee d’Art et d’Histoire de Baron Gerard. Leuk museum wat bestaat uit 19 zalen en daarmee 19 tijdvakken van prehistorie tot moderne kunst laat zien. Alles goed gedocumenteerd en ook een duidelijk stukje uitleg hoe kant nou eigenlijk gemaakt wordt. Kunst is wel veel onbekend spul maar toch twee Bloemaerts, tekeningen van Cees van dongen en Matisse, Een Caillebotte, Corot en een paar Ramé’s. Dit zijn ook wel de topstukken. Ook leuk is dat men drie madonna’s met kind uit de middeleeuwen van zowel de Hollandse als Italiaanse school naast elkaar heeft hangen, maakt de verschillende stijlen wel heel duidelijk. We eindigen met een porseleinafdeling die aardig is omdat men een overzicht van de 17e-20e eeuw heeft. Ruim een uur rond gekeken en redelijk wat anderen met ons.
Vrij vroeg terug op de camping waar we inpakken en opruimen wegens vertrek morgen naar Saint Valery sur Somme. Nog een laatste keer in de campingkantine mails bekeken en kort wat met de eigenaars gebabbeld. We dineren in “La Napolitaine” waar het in de loop van de avond goed vol loopt. We eten allebei een pizza, die helaas allebei te kort in de oven hebben gelegen en op een spons lijken, met een half karafje Rosé erbij. Na nog twee ijsco’s. We sluiten de vakantie hier met een beetje een dubbel gevoel af, mooie dingen gezien, het weer werkte zeker mee maar camping en met name ook de eetgelegenheden hier in het stadje zijn serieus tegen gevallen.
Dag 13 Woensdag
Op ons gemak tegen 10:00 vertrokken voor een korte rit naar Saint Valery sur Somme, waar we eerst nog boodschappen doen voor we camping “Le Walric” op rijden. Dat is dus wel een beetje schrikken, het terrein is helemaal vol geplempt met mobil homes die erg kort op elkaar staan en dat op een megaterrein waar je toch twintig minuten bezig bent om het hele terrein eens rond te wandelen. Brood is ’s morgens pas erg laat te krijgen komen we achter en wij hebben eigenlijk nog wel een aardige mobil home met wat uitzicht waar anderen echt hutje mutje staan. Aan het eind van de middag nog naar de Somme gewandeld waar we op een terras uit de wind in de zon een drankje nemen en constateren dat het ook al erg druk is op de wandelpromenade langs de Somme.
Dag 14 Donderdag
Een dag rust besluiten we. ’s Morgens een flinks stuk langs de Somme en om cap Hornu heen gewandeld en na de lunch die uit soep met stokbrood bestaat ook het wat onbekender bovendeel van het stadje te voet doorkruist. Laat in de middag op het terras van “La Terrasse” neer gezakt en ons tegoed gedaan aan de 1664 tot het te koud wordt door de wind en we ergens uit de wind nog een plekje weten te vinden voor een cafeetje en daar nog wat drinken.
We eten bij “Le Drakkar”. In eerste instantie vertrekken we daar weer omdat er alleen een tafeltje vlak bij de wc beschikbaar is en je de wc daar kan ruiken, maar de eigenaresse komt achter ons aan en blijkt nog een ander tafeltje voor vier personen te hebben waar we dan toch ook mogen gaan zitten. We nemen een fles Chablis en allebei een menu. Ik vooraf Coquilles St Jacques gratin, hoofdgerecht een filet de Sandre en na een coupe fruitella. Reisgenoot vooraf een Poitrine van zalm met er overheen een lap gerookte zalm, hoofdgerecht een entrecote en na profiterolles. Uitstekend gegeten, nu al meteen beter als alles in Carentan en maar meteen gereserveerd voor aanstaande zaterdag.
Dag 15 Vrijdag
We gaan vandaag naar Le Treport waar ik eerst maar eens parkeer bij de parkeerplaats van de Funiculaire. Prachtig uitzicht ter plaatse en een gratis tandradbaantje wat volautomatisch naar boven en beneden gaat. Parkeren is het eerste half uur gratis en anders € 2,50 per dag. Als we ons beneden de stad in begeven kan ik alleen maar concluderen dat ik het een rare stad vindt. Niet zo heel veel te zien behalve de haven en de kerk. Niet al te veel winkels maar wel enorme hoeveelheden restaurants die goed vol zitten maar nogal prijzig zijn. We schieten een zijstraat in waar ik een omelette frites neem en reisgezel steak haché met frites en een cola light en perrier. De rekening van € 24,20 is tenminste redelijk normaal te noemen.
na het eten naar Eu gereden. Het is ons niet helemaal duidelijk waar het centrum is maar we parkeren naast de kerk voor het kasteel. De kerk is in slechte staat, wel veel te zien maar niet echt mooi. Het kasteel bevat zowel het stadhuis als een museum over Louis Philippe die van 1841-1847 koning van Frankrijk was en hier ook wel eens vertoefd heeft als ik het allemaal goed begrepen heb. Het bezoek aan het museum is op zich best interessant maar het is er erg donker waardoor de schilderijen moeilijk te bekijken zijn en men heeft weinig echt speciaal spul. Het kasteel is gerestaureerd door Violet le Duc de man van Pierrefonds. Veel gaat over de familie de Guise en inrichtingsstukken van de 18e en 19e eeuw. Na een dik half uur hebben we het wel bekeken en gaan we terug naar de camping waarbij we onderweg de nodige boodschappen doen om vanavond spaghetti te kunnen maken.
Dag 16 Zaterdag
De ochtend lezend doorgebracht en toe gekeken hoe er op veel plaatsen om ons heen vertrokken wordt. Na het middageten naar Berck sur Mer gereden om het museum du cote d’opale te bezoeken. We zijn wat te vroeg zodat we naar het strand wandelen en daar een ijsje eten. Berck is wel veel beton moeten we vast stellen en kennelijk is het ook gericht op vakanties voor gehandicapten want we zien relatief veel mensen in rolstoelen. In het museum hangen veel schilderijen over de visvangst in Berck, eind 19e begin 20e eeuw, met alles er omheen zoals de vissersvrouwen, de omgekeerde boten in de duinen waarin de vissers woonden, de vangst, de duinen zelf, de kinderen enzovoort. Veel schilderijen van Tattegrain en Roussel die me bekend zijn. Ook veel van ene Lepic. Van Tattegrain ook veel kleine portretjes van bewoners van het bejaardenhuis voor vissers en hun vrouwen wat in het plaatsje stond. Dit was gesticht door de familie de Rothschild en werd gedreven door Augustinessen. Verder staan op allerlei plekken in het museum glaskunst die iets met de zee te maken hebben en waar soms mooie stukken tussen zitten. Nog een afdeling met de bekende opgravingen uit de omgeving met verrassend veel sieraden. Als laatste is er nog een tentoonstelling over het ontstaan van Berck. Ooit begonnen als vissersnederzetting, vervolgens uitgebreid omdat de lucht gezond zou zijn met de nodige gezondheidscentra en uiteindelijk een hospitaal. Prima en leuk museumpje.
Vanavond weer eten in “Le Drakkar”. Het zit om 19:50 helemaal vol en ik ben blij dat we gereserveerd hebben want andere restaurants zitten ook vol. Een flesje Riessling genomen en twee maal het menu. Als aperitief ook nog twee glaasjes Pommeau. Vooraf allebei Coquilles St Jacques Poellé en sauce cidre. Als hoofdgerecht tafelgenoot een prachtige Piece du Boucher en ik een filet de bar roti met Bearnaisesaus. Waar wel twee graten in zitten en ik moet even wennen aan de smaak omdat er wat veel citroen in de saus is gelopen op een paar plaatsen. Na een coupe la Griotte en tafeldame iets heel akeligs wat naar tandpasta smaakt. De vorige keer was het iets beter maar nu ook niet verkeerd.
Dag 17 Zondag
Helaas een wat matige nachtrust door de harde bassen uit een discotheek op een naast gelegen camping. We kiezen voor een ochtend rust en wandelen tegen drie uur naar het jardin des remparts. Die is nog niet zo makkelijk te vinden en het valt allemaal nogal tegen. Een oudere dame geeft ons wat info en laat wat foto’s zien hoe het er in 1994 uit zag, een kale vlakte met 1 appelboom in het midden van de tuin die er nog steeds staat. Allemaal best leuk gedaan maar erg klein en na een half uur zijn we wel klaar.
We lopen aansluitend langs de boulevard, waar het weer erg druk is, naar “la Terrasse” waar het ook behoorlijk vol zit en behoorlijk wat wind staat. We nemen allebei een 1664 en als ik een tijdje naar onze buren zit te kijken die mosselen zitten te happen besluiten we ook vast te gaan eten en vanavond wel zullen zien of we dan nog zin in iets hebben. Het lukt om twee stuks moules frites a la creme te bestellen met nog twee bier. Komt op zich redelijk vlot maar buiten, maar eten in de wind betekent wel dat je mosselen snel koud worden komen we achter. Het zijn verder prima moules, wel wat klein maar topkwaliteit en maar twee stuks uitval. De frites is wat minder. Als we klaar zijn met eten nemen we nog twee bier tot we het te koud vinden worden en weer terug wandelen naar de camping. We besluiten deze dag om een dag eerder naar huis te gaan als gepland met name omdat we de camping net een kampeerfabriek vinden en daarbij ook matig slapen.
Dag 18 Maandag
Vandaag naar Dieppe met mooi weer. Eerst de stad van boven bekeken waar het kasteel staat. Het kasteel willen we vanmiddag nog bezoeken omdat er een museum in zit. Later beneden in de stad geparkeerd en wat rond gekeken. Dieppe is een beetje een vreemde stad en waarschijnlijk nogal stil omdat het maandag is. We lunchen in een Joegoslavisch ding. Reisgenoot neemt een faux filet en ik een omelette jambon/fromage. Niet de beste maar wel de grootste van deze vakantie. Nog een halve liter Perrier erbij en we zijn weer gevuld.
Na het eten weer naar het kasteel gereden om het musee chateau te bekijken. Het is behoorlijk druk in het museum tot onze verbazing en men heeft een hele aardige collectie. Veel schilderkunst en ivoorsnijwerk. Hoogtepunten zijn een Renoir, Issabey, Sisley en van Dongen. Verder veel schilderijen van de stad en de haven zelf van onbekende meesters behalve een Daubigny die wel erg donker is. Ook de nodige zeegezichten van Hollandse meesters met onder andere een van Ruysdael. Terug op de camping haal ik even brood voor morgenochtend omdat we toch vrij vroeg weg willen en laat mijn zonnebril liggen kom ik pas later achter.
We dineren in “Guillaume le Conquerant”. Dit blijkt dus het beste restaurant van de vakantie te gaan worden. Een prima Chablis van € 29,50 geen Cru maar komt er wel dichtbij. We nemen allebei menu le Conquerant van € 37.50. Ik vooraf een tartaar van schelvis die vers is en top, reisgezel een terrine d’Agneau die ook top is met een mooie chutney. Als hoofdgerecht voor mij een Dos de Cabillaud met erwtensaus en spek met erbij aardappels, wortelcrème en een gegratineerde tomaat. De saus is superzwaar maar ook een groot supervers stuk kabeljauw wat prima smaakt. Reisdame een filet mignon maar dan van kalf met nou eens een echt goede tijm/honingsaus. Tussendoor kaas, we kiezen allebei drie stukken. Na neem ik een coupe Lorraine van morillesijs met een morillesdrank en de dame een parfait. Allebei apart en smaakvol maar wel het minste onderdeel. voor zo ver je hier van minder kan spreken. Verder een degelijk ingerichte zaal met voldoende ruimte met goed stoelen en een rustige complete bediening. Geen muziek en enigszins sophisticated publiek wat over het algemeen netjes gekleed is waarnaast wij een beetje uit de toon vallen.
Dag 19 Dinsdag
Sleutels door de brievenbus gegooid als we om 08:30 de camping verlaten, controle kon pas om 09:30 en daar willen we verder niet op wachten. De zonnebril nog opgehaald bij de bakker en op naar huis. Bij Calais zware files door een ongeval en binnendoor via Oye Plage toch nog redelijk vlot hier om heen gereden, wel een uurtje later thuis als verwacht.
Maak jouw eigen website met JouwWeb