2010 St Gilles/Carpentras/Vorey/Buzancy

 

Dag 1 Zaterdag

 

Nogal een moeizame reisdag die eindigt in Laon. Onderweg grote hoeveelheden files die we nou niet meteen verwacht hadden. Zowel bij Noordeloos als bij Breda staan we een tijd stil en in Brussel staan we echt vast zodat we maar ergens een afrit nemen en met een hoop geluk toch weer vrij vlot verderop de snelweg oprijden waarna we eindelijk zonder problemen door kunnen rijden. Onderweg is het miezerig weer, maar in Zuid Belgie begint dan ook nog eens de zon te schijnen en kan het vakantiegevoel beginnen.

 

In Laon nemen we een kamer in hotel "des Arts" wat naast het station ligt waar je overdag wel wat van merkt, maar ’s nachts is het er doodstil. We hebben op zich een aardige kamer met een goed bed, maar de douche is een avontuur want de temperatuur is moeilijk goed te krijgen en de helft van het water loopt naast de douchebak de hotelkamer in. Ook mogen we onze behoefte weer eens op een Sanibroyeur doen waar we nooit zo kapot van zijn in verband met het enorme kabaal wat die dingen maken.

 

 

We willen eigenlijk met de poma, het trammetje zonder chauffeur, naar de bovenstad maar die is waarschijnlijk buiten gebruik omdat het 8 mei in dit land is. Als alternatief is er ook een lange trap om in de bovenstad te komen maar daar heeft reisgezel geen zin in zodat we wat rondwandelen in de benedenstad die nogal tegenvalt. Uiteindelijk belanden we dan ook vrij vlot op een terras in de buurt van het hotel. Na een pitstop in het hotel, voor een rust- en douchemoment, bij pizzeria “Le Pizza” naar binnen gewandeld die volgens diverse affiches al sinds 1950 zou bestaan. We eten in een aangebouwde serre waar het warm is aan een wel heel klein tafeltje waar de pizza’s en het karafje wijn die we nemen maar net op passen. Voor mij een pizza super speciale met tomaat, kaas, ham, chorizo, ei, salami en champignons die prima smaakt. Tafelgenoot heeft een pizza thon die dan helaas nogal tegenvalt, een blikje tonijn over een pizza kieperen blijkt niet echt lekker. Als dessert gaan we voor een geheel onbekende “Le Generale” wat zwarte bessenijs met creme de Cassis blijkt te zijn en ook al prima smaakt.

 

 

Na het eten volgt nog een korte wandeling waarbij we een grote rij mensen voor de plaatselijke cinema tegen komen en al snel zijn we terug in het hotel waar we vroeg naar bed gaan.

 

Dag 2 Zondag

 

We slapen goed en het ontbijt valt voor Franse begrippen mee. Uiteraard stokbrood met confiture maar ook blokjes la vache qui rit, eitjes en jus d’orange. Na het ontbijt wandel ik zelf toch nog even de trap naar de bovenstad op als ochtendgymnastiek en om nog wat foto’s te maken.

 

 

We hebben deze vakantie nergens iets gereserveerd en willen op campings een stacaravan huren. Als eerste regio hebben we de Bourgogne in gedachten, alleen wordt het weer na Langres steeds slechter en slechter zodat we maar doorrijden tot het wat beter wordt. Dat blijkt na Lyon te zijn en we besluiten ergens een hotel te nemen en morgen door te rijden naar de Camarque en daar een camping te zoeken. Het vinden van een hotel op zondag blijkt niet mee te vallen, zowel in Condrieu, Serrieres als Annonay vinden we niets wat open is of wat ons bevalt. Uiteindelijk rijden we maar terug naar de snelweg en nemen bij de afslag Chanaz een kamer in het Mercure hotel. De kamer is redelijk en heeft in ieder geval een prima bed en wifi.

 

 

Om ons heen zitten nog een paar hotels en ook een restaurant met de naam “Courtepaille” waar we uiteindelijk een hapje gaan eten omdat de kaart in ons eigen hotel ons niet erg bevalt. Voor ons is het de eerste keer in een etablissement van dit keten en het bevalt wel goed. Best aardig ingericht rond een groot vuur waarop het vlees gegrild wordt. We vinden ze wel een beetje overdreven duur met het karafje wijn en als amuse een salade verte met stokbrood kenden we ook nog niet. De entrecote met frietjes zijn gewoon lekker en het dessert van appelijs met appellikeur ook. Laat op de avond besluiten we dat we morgen beginnen met de camping in St Gilles om te kijken of we daar wat kunnen huren.

 

Dag 3 Maandag

 

We staan vroeg op omdat we er van uitgaan dat de camping tussen de middag wel gesloten zal zijn. Het ontbijt is uitgebreid en we mogen zelf onze eitje koken. Om half elf rijden we de camping op wat mooi op tijd is want om elf uur sluit de receptie. We willen graag een weekje blijven maar dat lukt niet wegens de aanstaande Hemelvaartvakantie, het worden 3 nachtjes. We krijgen chalet nummer één die basic is ingericht en bepaald niet schoon te noemen is. We wassen eerst het complete servies en bestek maar eens af want dat is wel nodig. We hebben wel een leuke veranda waar we prima buiten kunnen zitten met uitzicht op het zwembad wat nog leeg is. De camping zelf is een heel leuk klein terreintje midden in het dorp, na 40 meter lopen sta je in de hoofdstraat.

 

 

We doen eerst maar eens boodschappen en na een paar broodjes op de camping als lunch te hebben genoten bekijken we het dorp. Het is een druk dorp en ziet er wat stoffig, rommelig en verschoten uit en heeft opvallend veel kroegen en eethuisjes. Het bevalt mij in ieder geval zeer. De Abbatiale die enige bekendheid schijnt te genieten past prima bij het dorp en heeft dezelfde kwalificaties. Ook leuk is een klein jachthaventje aan het kanaal met daar tegenover petrochemische industrie wat een hoogst intrigerende combinatie is. We sluiten het rondje uiteindelijk af met een frisje op het terras van cafe de la Poste.

 

 

Dag 4 Dinsdag

 

Het grote doel van dit bezoek aan de Camarque is het bekijken van Flamingo's, alleen zijn de weersvoorspellingen voor vandaag niet zo best en besluiten we vandaag toch maar naar Nimes te gaan en morgen de Flamingo's te gaan zoeken als het beter weer wordt. Uiteindelijk blijken we dan natuurlijk de hele dag prima weer te hebben. In Nimes is het makkelijk parkeren in de buurt van de Arena die we willen bekijken. Een bijzonder indrukwekkend bouwwerk als je ziet in welke goede staat het nog is na een leven van zo'n achttienhonderd jaar. We nemen een audiotour mee die ons wat tegenvalt, die gaat met name over gladiatoren en dergelijke terwijl wij meer geinteresseerd zijn in de bouwkundige aspecten.

 

 

We lopen later door naar het Maison Carré waarbij we toevallig langs een boekwinkel komen en we de ffcc gids met daarin alle Franse kampeerterreinen telefoonnummers op de kop weten te tikken en ons heel handig lijkt in de zoektocht naar de volgende camping. Het maison Carré is helaas compleet ingepakt wegens restauratie maar in de buurt vinden we een leuk pleintje waar we op één van de vele terrassen wat drinken.

 

 

Onderweg naar het musee des beaux arts schaffen we bij een stalletje nog twee broodjes tonijn aan die als lunch dienst doen. Het museum is vrij klein en heeft een fraaie grote na gemaakte Romeinse mozaiekvloer maar die is gek genoeg op geen enkele manier compleet en goed te bekijken. De overige kunst bestaat vooral uit doeken van onbekende Italiaanse, Franse en Nederlandse renaissance- en landschapsschilders. Er hangt een enkele Rubens, die ook meteen opvallen in kwaliteit ten op zichtte van de rest en reispartner vindt een aantal werken van ene Jalabert mooi. Al met al een wat tegenvallend bezoek in mijn optiek.

 

 

Het vertrek uit Nimes kost nogal wat tijd door een enorme hoeveelheid rotondes en voor ons gevoel ook niet de meest logische route die de boren aangeven maar we weten de camping weer te vinden waar we meteen de campinggids ter hand nemen en een aantal van telefoonnummers opschrijven van campings in de buurt die ons wel wat lijken. Bij de eerste drie belletjes hebben we geen geluk maar bij belletje nummer vier lukt het om een MH te reserveren op camping "Lou Comtadou" in Carpentras. We eindige  de dag met een simpele maaltijd en wandelen later het dorp nog in met het idee nog ergens een drankje te halen maar helaas is alles of dicht of staat net op het punt op dicht te gaan.

 

Dag 5 Woensdag

 

Vandaag wordt het dus weer volgens de geleerden zodat we de Camargue in gaan. Helaas moeten we constateren dat het weer gisteren beter was en het vandaag ondanks de aangename temperatuur wel de hele dag dreigend is en we ook een buitje over krijgen. We starten met het musee Camarguaise wat een interessant en leuk aangekleed museum is waar we meer te weten komen over de ontwikkeling van het gebied maar we niets tegen komen over de flora en fauna tot onze verbazing. Het gebied zelf is altijd erg nat en dus niet geschikt als cultuurgrond geweest maar na de aanleg van dijken en irrigatiesystemen kwamen wijnbouw, rijstteelt en zoutwinning tot ontwikkeling. Belangrijk was ook de aanleg van spoorlijnen zodat de producten vanaf de “mas” zoals veel boerderijen hier heten vervoerd konden worden. In de jaren vijftig begon men in de nog onontgonnen gebieden paarden en stieren te fokken waar in die periode veel vraag naar was door de stierenvechterij. Door de tandende belangstelling voor deze bezigheid is dit inmiddels meer een industrie voor het toerisme geworden.

 

 

We rijden aansluitend door naar het Lac de Vaccares om flamingo’s te kijken maar zien er niet veel zodat we maar besluiten naar Sainte Marie de la Mer te rijden voor de lunch. Vlak voor Sainte Marie komen we dan opeens wel de nodige exemplaren tegen.

 

In Sainte Marie begint het tijdens de lunch die bestaat uit een omeletje frites te regenen, maar na het eten is dat probleem ook weer opgelost en kunnen we het stadje op ons gemak bekijken. Wat ons betreft geen top ervaring, extreem toeristisch, geen gewone winkel te vinden en we worden lastig gevallen door zigeunervrouwen die blingbling willen verkopen. Het beroemde kerkje is ontzettend donker en onplezierig warm door alle kaarsen die er staan te roeten onder een laag plafond. Om het dak van de kerk te beklimmen mogen we twee euro betalen maar het uitzicht is wel leuk.

 

 

Als we via de grote weg Sainte Marie uitrijden komen we langs een grote hoeveelheid “mas” waar paarden gehuurd kunnen worden wat ook goed te ruiken is. Opeens zien we een bordje Parc ornithologique waar we wel naar toe willen. Als we binnen zijn schrikken we ons in eerste instantie rot omdat we allemaal vollieres met uilen en andere roofvogels zien waar we helemaal niet van houden. Als we een stuk doorlopen kunnen we gelukkig ook allerlei flamigo’s en reigers in hun natuurlijke habitat zien en zien we ook een bisamrat langs schuiven. Uiteindelijk wordt een aangenaam bezoek en flamingo’s zijn prachtige beesten. Als ze staan te slapen op één poot leggen ze de andere poot in de nek in de meest vreemde knopen. Als ze vliegen zijn ze het mooist, groot, majestueus wat onbeholpen maar met prachtig gekleurde vleugels die van onderen van donkerroze overgaan naar rood en zwart en het blijkt dat flamingo’s een soort ganzengeluid maken.

 

 

We komen redelijk gesloopt terug op de camping waar we even uitpuffen en een drankje en douche nemen. Aansluitend gaan we eten bij restaurant "du Cours" van het Logis de France keten. We besluiten binnen te gaan zitten omdat de lucht ons te dreigend is. Dat blijkt een goede keuze want later komen mensen naar binnen die redelijk nat zijn geworden omdat het begint te regenen en de luifel kennelijk behoorlijk lek is. Vooraf eten we heerlijke coquilles st Jacques met spek en andijvie. Het hoofdgerecht is een prima zeeduivel met een mooie saus en lekkere rijst. Drie kaasjes als derde gang en na een coupe Camarguaise, wat vanille-ijs met slagroom en liqueur des gardians is van een of andere plant uit de Camargue. Dit laatste is aan ons niet zo besteed.

 

Dag 6 Donderdag

 

Gisteravond vrij laat naar bed en vanmorgen toch redelijk vroeg op om naar Carpentras te vertrekken waar we voor twaalf uur willen zijn omdat anders de receptie dicht is. Dat lukt ruimschoots, we zijn om elf uur ter plaatse na een mooie rit langs Arles, de Abbaye de Fontveille en les Beaux. We krijgen MH15 die groot is en met name een enorme overdekte veranda heeft. Op zich Is dat niet echt nodig want de camping is één grote bomen zee die voor schaduw zorgt. In een boom naast de caravan heeft een duif een nestje gebouwd. Als we later een pittige mistral overkrijgen weet ze zowel haar als nestje in tact te houden.

 

 

Als we gesetteld zijn wandelen we het stadje in wat in een minuut of twintig te doen is. We kijken er wat rond en halen een krant die we later op de veranda tot ons nemen tijdens een lange lunch. Later in de middag rijden we nog naar Venasque, een leuk plaatsje met een mooi kerkje en nog een oud stuk stadsmuur.

 

 

Het is nogal klein zodat we het vrij snel gezien hebben en rijden nog naar de Abbaye de Senanque. Ondanks dat de lavendel nog niet bloeit ziet de abdij er van buiten toch mooi en symmetrisch uit. Van binnen is het wel heel spartaans uitgevoerd met simpel maar toch mooi glas in lood. Helaas is het er wel erg druk wat wel zal komen omdat het Hemelvaartdag is.

 

 

Aan het eind van de middag wordt het kouder en begint het te regenen zodat we binnen koken en eten en de rest van de avond wat bellen met het thuisfront en vroeg naar bed gaan.

 

Dag 7 Vrijdag

 

Vanmorgen is het weer droog maar dreigend. We gaan naar de markt en dat kan met een busje vanaf de camping. De markt blijkt enorm groot te zijn zodat we er zeker anderhalf uur ronddwalen en uiteindelijk met de nodige frutsels op een terras eindigen. Hier gaan we aan de koffie en kan ik eindelijk eens even op het gemak de krant lezen die ik onderweg ook nog op de kop heb getikt.

 

 

Hierna wandelen we terug naar de camping waar we wat eten en even een moment rust inlassen voordat we in Cavaillon gaan kijken. Dit is een stadje waar mijn reisgenoot eerder is geweest en ze graag nog eens wil bekijken. Ze herkent niet veel maar het is een leuke stad om rond te kijken, zeker ook omdat het weer steeds beter wordt.

 

 

Op de terugweg doen we in Isles sur la Sorgue boodschappen bij een Spar. Het dorp laten we verder maar links liggen wegens megadruk., het verkeer wordt zelfs door de gendarmerie geregeld. We willen vanavond uit eten maar dat valt gek genoeg nog niet mee in deze toch behoorlijk grote stad. We komen uit bij restaurant "la Plage" waar we in de serre zitten met uitzicht op het stadspark aan de Auzon. Naast het restaurant in de serre, waar je op wit zand zit, heeft men bij de entree nog een cocktailbar waar nogal harde Cubaanse muziek staat te tetteren. Helaas zijn we de hele avond de enige eters wat toch wat ongezellig is maar we eten er wel lekker. De moules farcie vooraf zijn klein maar smaakvol, de magret de Canard die erg groot is smaakt samen met de haricot verts waar een uitje doorheen zit prima. De tagliatelle zonder smaak erbij hadden we kunnen missen. Het halve litertje rode wijn wat we erbij nemen past goed bij de hap en het dessert wat bestaat uit mango- en citroenijs met slagroom is ook prima.

 

 

Dag 8 Zaterdag

 

Vannacht hebben heel veel wind en zijn op de camping de nodige takken afgebroken. Door de mistral is de lucht nu wel strak blauw zodat we besluiten naar de Mont Ventoux te gaan via Malaucene. Als de Mont voor het eerst in zich komt is alles blauw behalve de top van de berg die in een grote wolk zit. Ondanks de stille hoop dat een en ander nog weg waait blijkt dit ijdel en hebben we pech, de boel blijft potdicht zitten als we na een lastige rit waarbij ook nog eens allerlei wielrenners en hardlopers omhoog gaan boven aankomen. Daar is het onder nul en stormt het vervaarlijk zodat we maar in de auto blijven en al weer snel afdalen in de richting van Sault en we pas uitstappen als we de zon weer zien.

 

 

Uiteindelijk in Sault bij de PMU wat gedronken en een stokbroodje gegeten. Waarna we via de gorges de la Nesque naar Carpentras terug rijden. Hier is het in ieder geval weer lekker warm maar als je de gorges du Verdon en gorges de l’Ardeche al hebt mogen zien is deze niet meer zo heel indrukwekkend.

 

 

’s Avonds is het op de camping weer koud zodat wederom een avond binnen koken en eten wordt.

 

Dag 9 Zondag

 

Het weer is vandaag een stuk beter zodat met een jasje aan het ontbijt wat uit gebakken eitjes bestaat prima buiten op de veranda genoten kan worden. Daarna gaan we naar Rousillon waarbij we langs Gordes komen en als echte toeristen wat foto's schieten van het plaatsje maar we geen zin hebben om het stadje zelf in te gaan.

 

 

In Rousillon zijn we lang bezig met het vinden van een parkeerplaats. Na die eindelijk gevonden te hebben gaan we eerst naar de Sentier des Ocres waar we verder gek genoeg nauwelijks mensen tegen komen. Het terrein waar we doorheen wandelen heeft grappige vormen met mooie kleuren van rood naar geel. Door de mistral zien we ook af en toe kleine rode zandstormpjes langskomen wat wordt veroorzaakt door al het stof wat er ligt.

 

 

Na dit bezoek het ook al okerkleurige dorpje in geklauterd waar het eveneens is en we een aardig terrasje tegen komen voor een frisje. Later rijden we de berg af naar de oude okerfabriek die nu als museum is ingericht. De okerwinning ging eigenlijk vrij simpel, zand en water mengen en dat laten bezinken, vervolgens een beetje koken, bakken, braden en samen persen. Dan had je oker en dat werd vanaf hier over de hele wereld verscheept.

 

 

We rijden terug via Fontaines de Vaucluse maar kunnen het dorp niet in, we worden weg gestuurd door de gendarmes, de toeristenkermis op volle toeren komen we later achter. Na een douche op de camping wandelen we vrij laat naar het centrum van Carpentras waar we eten bij “Le perle d’Asie” wat een soort mix van Chinees, Vietnamees en Thais eten is. We doen er een fles rosé bij en we eten eigenlijk verrassend lekker. Als eerste gang een soort Vietnamese loempia’s met munt. Daarna soupe a la Ravioli Chinois wat sterk op wantansoep lijkt maar dan gevuld met vis, garnalen en groenten. Het hoofdgerecht is boeuf Thai avec riz Cantonnais. Een pittige teppan van ossenhaas met groenten en een iets gezoet soort nasi. Na nog beignets fruits wat gefrituurd banaan, appel en ananas is, wat net even te zwaar op de maag ligt als afsluiter.

 

Dag 10 Maandag

 

Vandaag in de gillende wind naar Avignon waar we min of meer toevallig bij het Palais des Papes in de buurt een parkeerplaats weten te vinden en daar ook een behoorlijk tijdje rond kijken en op een terras uit de wind nog een prima kop koffie drinken.

 

 

We komen uiteindelijk voor het musee Calvet wat wel een stukje wandelen is en waar we naar toe dwalen via winkelstraten en een kerk. Vlakbij het musee kunnen we buiten achter glas en dus uit de wind in het zonnetje prima eten bij een pizzeria. We nemen allebei een pasta, ik met Carbonara en reisgenoot met zalm. Het museum zelf is verrassend leuk. Een grote collectie Hollandse meesters waarvan een stuk of wat uit onze woonstee en een paar Breughels. Ook vrij veel Franse meesters en nog een een kleine afdeling met wat moderner onbekend Frans werk.

 

 

Op de terugweg doen we in een supermarkt uitgebreid boodschappen. Helaas gaat er een alarm af als we betaald hebben en door het poortje lopen. Dit wordt veroorzaakt door een beveiligingsbadge wat achterin een Michelin gids ziet die we vandaag toevallig mee hebben genomen. Gelukkig snappen ze in de winkel ook wel dat we dit Nederlandse exemplaar niet hier mee hebben genomen en verwijderen het zelfs zodat we er geen last meer van zullen hebben. Terug op de camping eindigt de dag met lezen, een spelletje petanque, koken, afwassen en de reisgids bestuderen over Vorey en omgeving waar we morgen heen willen verkassen.

 

Dag 11 Dinsdag

 

We vertrekken niet al te vroeg voor een prachtige reis, vooral van Aubenas tot aan Vorey is bijzonder fraai en we zien zelfs nog her en der sneeuw. Onderweg houden we een stop in Thueyts waar we de pont du diable bekijken en gelijk de lunch gebruiken bij een creperie. We eten allebei een bijzonder lekker exemplaar, ik eentje met ham, champignons en een gebakken ei en Madame eentje met truite de l’ardeche en sauce sauvignon.

 

 

In Vorey kunnen we zonder problemen terecht op camping "les Mouettes". Dit is een niet al te groot terrein met grote plekken aan de Arzon. De De eigenaresse is aardig en het huren van een caravan is goedkoop. Helaas krijgen we een MH net naast de enige bezette plaats op het terrein waar een helaas wat oudere chagrijnige dame een tent bewoond.

 

 

We gaan ’s avonds maar meteen uit eten bij “Les Rives de l’Arzon” wat een wat merkwaardig ingerichte tent blijkt te zijn, zowel modern als oubollig door elkaar. Daarnaast staat er pontificaal midden in de eetzaal een vitrine met allerlei specialiteiten van de streek die je kan kopen. De kaart is verder nogal opgedirkt met allerlei verhalen van de kok over de gerechten van de streek die hij serveert. We kiezen een menu van € 19,80 met vooraf een terrine van forel met linzen. Prachtig mooi gepresenteerd maar het mist een bite. Na wat toevoegen van zout en peper is het uiteindelijk wel smakelijk. We krijgen een prima hoofdgerecht wat bestaat uit forel met puree, groenten en een heerlijke saus, helaas is het wat weinig. Als dessert gaan we voor drie stukjes kaas uit de regio die wel erg klein zijn en we ronden af met een cafe au lait. We betalen uiteindelijk € 54,10 waar het een karafje wit bij inbegrepen is. De maaltijd is eigenlijk best lekker maar wordt min of meer verziekt door de lompe bediening van de eigenaar.

 

 

Dag 12 Woensdag

 

We zijn laat wakker en doen eerst maar eens wat boodschappen bij de Intermarché die we gisteren bij het binnen rijden van het dorp zagen liggen. Daarna trekken we de Livradoiz Forez in. In Vorey zelf, wat in het dal ligt, is het dan een graad of zestien maar als we de heuvels in rijden is het daar een stuk kouder te zijn. De eerste stop is een uitzichtpunt bij het plaatsje Roche en Regnier bij een oude toren en ruine. De weg door het dorp omhoog is bizar smal en stijl en het wandelpad wat je het laatste stukje moet volgen ook. Het uitzicht is mooi maar je waait er zowat uit je verschoning zodat we snel de auto weer opzoeken.

 

 

Vervolgens rijden we naar het dorpje Saillant waar vlakbij het Volcan du Montpeloux ligt. Dit was ooit de oude top van een vulkaantje waar zeer waarschijnlijk in het verre verleden een kerkje en kasteel op hebben gestaan. Op een gegeven moment is men de berg voor het basalt af gaan graven om mee te gaan bouwen, hierdoor is een wat groenig kratermeer ontstaan deels omheind met basaltrotsen. Het lijkt inmiddels het decor te zijn voor allerlei optredens in de open lucht. Het valt wat tegen als uitje, maar het is er wel prettig rustig en uit de wind is het hier nog wel uit te houden.

 

 

Na een meegebracht broodje in het zonnetje in een park in de plaats Usson sur Forez te hebben opgegeten rijden we naar St Bonnet le Chateau om het musee de jeux de boules te bezoeken. Voor we dat doen wandelen we eerst nog een tijdje door het plaatsje wat we verrassend leuk vinden. Het museum zelf valt wat tegen, het is voornamelijk reclame voor de firma Obut en je mag er niet fotograferen.

 

 

Op de terugweg volgen we voor een groot deel de Loire wat een prachtige route is. We eten 's avonds macaroni en maken na het eten nog een frisse wandeling door het dorp. Bij terugkomst kruipen we dan ook maar in de caravan waar we de tijd doorbrengen met een boek.

 

Dag 13 Donderdag

 

Wederom een onrustige nacht, wat veroorzaakt wordt door één of andere klotehaan hier in de buurt die om 03:45 te keer gaat. Na het ontbijt vertrekken we naar de abdijkerk van Chaisse-Dieu. Niet meteen een mooie kerk maar wel een interessante, de buitenkant is haast plomp en dreigend te noemen en binnen heeft men diverse wandtapijten en een fresco met de danse macabre. Wel jammer dat je voor een bezoek moet betalen.

 

 

We kijken er een klein uurtje rond waarna we verder rijden naar Chilhac waar we een paleontologisch museum willen bezoeken. We stoppen onderweg in Paulhaguet aan een groot plein waar we wat mee genomen broodjes opeten en de kerk nog even bezoeken.

 

 

Omdat we erg vroeg zijn rijden we eerst naar Lavoute Chilhac wat schitterend aan de Allier ligt en waar kennelijk een schoolklas kinderen met de kano's de Allier af aan het varen is en hier aan willen leggen wat niet meevalt door de enorme stroming die er staat zo vroeg in het voorjaar.

 

 

In Chilhac zelf moeten we door hele smalle straatjes het dorp in en het duurt even voor we het museum gevonden hebben. Helaas blijkt dat zo vroeg in het seizoen nog niet open te zijn.

 

 

We besluiten dan maar de snelste weg naar huis te nemen want je maakt hier behoorlijk wat kilometers als je niet oplet. Als we langs Polignac komen, waar we eigenlijk ook nog even rond hadden willen kijken, hebben we allebei geen puf meer en rijden we door naar huis.

 

 

Als we terug zijn in Vorey is het nog steeds mooi weer met een aangename temperatuur en besluiten we nog wel een terrasje te pakken. We belanden bij een barretje zonder naam waar acht stoeltjes buiten staan en we heerlijk in het zonnetje het dorpsleven nog een klein uurtje aan ons voorbij zien trekken, onder het genot van een paar biertjes en glazen wijn die geen drol kosten. We eten op de camping een Hollandse maaltijd onder het genot van een muziekje en gooien na het eten nog een petanque balletje maar het wordt al snel te koud zodat we de rest van de avond naar binnen gaan.

 

Dag 14 Vrijdag

 

Ik win het deze nacht eindelijk van de haan en ben pas tegen acht uur wakker. We zijn al vroeg op pad want we gaan Le Puy en Velay bekijken. Dat blijkt een prachtige stad met schitterende panden maar ook een stad met veel hoogteverschillen wat het behoorlijk vermoeiend maakt. Met name de kathedraal is geweldig, ten eerste omdat je via de vloer binnenkomt wat wel een hele aparte ervaring is en ten tweede door de zwarte madonna. Wel is het vervelend dat er net een Franse filmploeg aan het draaien is die ons min of meer weg stuurt.

 

 

Dan maar afgedaald naar het centrum waar we wat drinken en winkelen en later nog door het parc Vidal wandelen. We eten uiteindelijk op hetzelfde terras waar we wat gedronken hebben een omelet aan een kleurrijk pleintje.

 

 

Na de lunch wandelen we naar de "Aiguille" die ik uiteindelijk alleen beklim terwijl reisgenoot beneden met een frisje op een terras wacht. De klim is pittig met name door de uitgesleten traptreden maar je krijgt er een prachtig kerkje en schitterend uitzicht voor terug.

 

 

Ook vandaag zijn we redelijk laat terug in Vorey en ook vandaag zaken we even neer op het terras van gistermiddag voor een drankje omdat het gisteren prima bevallen is. We doen nog een paar kleine boodschappen bij de Vival voor we terug gaan naar de caravan voor een douchebeurt. Daarna wandelen we het dorp in en komen terecht bij restaurant “Les Halles” waar we een pizzaatje met een flesje wijn weg werken. Het is lekker en prettig eten tussen vooral dorpsbewoners en pelgrims die onderweg zijn naar Santiago de Compostella. De dorpsbewoners laten eerst de kinderen eten, die daarna buiten gaan spelen, voordat ze zelf bestellen. Na het eten maken we nog een flinke wandeling door het dorp en terug op de camping lezen we tot laat.

 

 

Dag 15 Zaterdag

 

Vandaag gaan op zoek naar een nieuwe plek om nog een paar dagen door te brengen alleen komen we er al vrij vlot achter dat het pinkstervakantie is en alles vol zit. Alles begint nog goed met een prachtige rit via la Clayette en Charolles naar Autun. In la Clayette willen we lunchen maar zit alles vol. In Charolles vinden we vlakbij de kerk een leuk terras waar we een omelet en een boeuf Charollais eten die allebei prima zijn.

 

We rijden door naar Etang sur Arroux waar een leuke camping zou moeten zitten. Die zit er ook en we worden heel hartelijk ontvangen door de Nederlandse eigenaren maar de mobil homes zitten helaas vol in verband met een motorcross in de buurt. We kunnen wel een gewone caravan met voortent huren maar die vinden we wat te klein. Later hebben we spijt dat we toch geen ja hebben gezegd. Op de camping in Arnay le Duc is ook niks meer vrij net zoals in Croix d’Arles, Het is dan al dermate laat dat we besluiten een hotel in Langres te gaan zoeken wat we net buiten de stadspoort richting lac La Liez weten te vinden

 

Het hotel heet “le Lion d’Or” en er staat met koeienletters op dat er ook een restaurant zou zijn maar niet dus. De receptie is ’s nachts ook niet bezet. Gelukkig zit het wel op een handige plek net buiten de stadsmuren op wandelafstand van het centrum van Langres en je hebt er een geweldig uitzicht op het lac la Liez. We eten uiteindelijk in een texmex restaurant “Bananas” waar het eten aardig is maar vooral de Tequilla Sunrise als afsluiter het bij ons allebei heel goed doet.

 

 

Dag 16 Zondag

 

Het ontbijt is niet geweldig en we vertrekken vroeg richting Dienville op te kijken of we daar iets kunnen huren, maar ook hier blijkt alles gereserveerd te zijn. Ik besluit de camping in Buzancy te bellen waar we wel eens eerder hebben gestaan. We kunnen er na 12:00 uur terecht en we zeggen gretig ja want het is net zoals gisteren warm en we zijn het zat. Het is dit of naar huis besluiten we, dus is de keuze snel gemaakt.

 

We hebben MH44 en verder is er weinig veranderd op de camping. Als we aankomen is nog een grote groep motorrijders aanwezig. Thierry de eigenaar had al gewaarschuwd dat het wel een onrustige eerste nacht zou kunnen worden maar morgen vertrekken ze allemaal. De rest van de middag wat gelezen en gewandeld. Als de snackwagen open gaat halen we een vette hap. Ik lig al vroeg op bed omdat ik me niet 100% voel en ook bizar moe ben. Ik slaap uiteindelijk prima en heb geen last van de motorrijders.

 

Dag 17 maandag

 

Als ik wakker word voel ik me gelukkig weer prima. We krijgen een warme dag die we in gepaste rust doorbrengen op de camping. We wandelen alleen ’s morgens even naar het dorp voor brood en een krant en ’s avonds na het eten maken we nog een rondje langs het meertje naast de camping. Verder is het rusten, lezen, wat korte wandelingetjes en een paar blikken Cassoulet als diner opwarmen. De motorrijders vertrekken in 2 grote groepen en na 16:00 heerst er een weldadige rust.

 

 

Dag 18 maandag

 

Weer een warme dag zodat we vroeg naar Reims vertrekken. We belanden in een bouwput omdat men kennelijk met het metronet bezig is maar we weten wel in de buurt van de kathedraal te parkeren. Uiteraard bekijken we de kathedraal die enorm groot is en voorzien van heel veel verschillende soorten bijzonder en fraai glas in lood. Het grote aantal Russen wat er ook rond loopt zal wel te maken hebben met het glas in lood van Chagall.

 

We eten een buitengewoon lekkere lunch in de open lucht bij brasserie “Edgar” aan het place des Forums. Ik  neem een zalmmoot in bladerdeeg met risotto en groene asperges en tafeldame een Entrecote met aardappeltjes vergezeld van gesmolten munsterkaas en spek. Allemaal niet goedkoop maar dat mag dan ook wel als het lekker is en het zit er denken wij ook niet voor niets stampvol met Fransen die hier hun middagmaaltijd nuttigen.

 

 

We willen eigenlijk naar het musee des beaux arts maar dat is op maandag gesloten waardoor we in “Hotel le Vergeur” terecht komen. Hier krijgen we een rondleiding in het oude huis van Hugues Krafft een internationale fotograaf uit negentiende eeuw. Het pand heeft mooie stijlkamers in de diverse Lodewijk en ook empire stijlen. Verder heeft men mooie prenten van Durer die ik helaas niet mag fotograferen.

 

 

Als we Reims uitrijden barst er een indrukwekkend noodweer los wat we uiteindelijk richting de camping net wat voor weten te blijven zodat we op de camping nog net de was van de verdrinkingsdood weten te redden. Hierna wordt het inderdaad noodweer zodat we de hele avond de caravan niet meer uit kunnen en het licht ook nog een tijdje uitvalt. De maaltijd wordt een pak soep met oud brood en we gaan vroeg naar bed.

 

Dag 19 Dinsdag

 

We zijn vrij vroeg op en rekenen ook vroeg af. We halen nog wat brood in het dorp voor onderweg waarbij we zien dat er naast de Vival inmiddels ook een Proxi aanwezig is. We rijden met verschrikkelijk slecht weer naar huis. Bijna de hele weg tot diep in Nederland kunnen we niet harder als 110 rijden. Maar kort voor thuiskomst komt er dan eindelijk een klein zonnetje tevoorschijn en wordt het in ieder geval droog.