Dag 1 Vrijdag

 

Voor een kort weekendje naar hotel kasteel Doenrade vertrokken wat in het gelijknamige plaatsje ligt. Mooi pand wat vroeger een kasteel is geweest en daarna nog allerlei functies heeft gehad en nu door de ANWB wordt uitgebaat. De aangebouwde serre vinden we er iets minder fraai uitzien.

 

 

Het ontvangst is formeel en we krijgen kamer 12 die op de 1^e etage precies boven de keuken ligt. De kamer is van flinke afmetingen, basic ingericht en voorzien van een prima bed. Wel is het er nogal gehorig naar de keuken toe en is het een hoop kabaal van 16:00 – 22:00 uur wat ons niet overmatig stoort. Op andere tijden is het stil, zelfs 's morgens voor het ontbijt en we slapen er goed.

 

 

We maken een frisse wandeling van een minuut of tien naar het dorp zelf. De wandeling gaat langs de doorgaande weg wat niet erg prettig loopt, zeker niet als we later in het donker terug moeten. In eerste instantie lijkt er niet zo veel te doen in het dorp maar we komen gasterij Dobbelsteyn tegen waar ze de nodige speciaal biertjes op fles en van de tap schenken. De eigenaar begroet ons enthousiast en geeft de nodig uitleg bij de bierkaart en gaat helemaal los op het merk Filou uit Belgie wat hij standaard op de tap heeft. Het is zelfs zo erg dat zijn kleindochter ook Filou blijkt te heten. Hij heeft ook nog een mooi verhaal dat Bernardus hetzelfde biertje is als Westvleteren maar dan zonder kaneel en stukken goedkoper. Dat zou komen omdat na een brand in de abdij van Westvleteren hun bier een jaartje door Bernardus gebrouwen is onder voorwaarde dat ze later niet hetzelfde recept mochten blijven maken. Enig probleem vind ik dat eigenlijk alle bieren die hij schenkt te zoet zijn.

 

 

Tegen zevenen lopen we het restaurant in wat kleiner is als we verwacht hadden en klassiek ingericht. Het is niet heel erg druk en de bediening relaxed. We krijgen een vijf gangen kasteelmenu met bijbehorende wijnen. Dat laatste is een bijzondere ervaring de glazen worden hier gewoon tot de rand gevuld met gevolg dat we allebei aan het eind van de avond wel even een inspanning moeten leveren om de zaal recht lopend te verlaten.

 

De amuse is een klein glaasje Bisque meteen vergezeld van een vol glas Sauvignon Blanc die wat bloemig is. De eerste gang is zalm gemarineerd in biet met nog een zelfde glas wijn. Op deze manier zalm marineren is niet helemaal ons ding komen we achter. De tweede gang is klassiek tartaar met uitjes en augurk wat prima smaakt met een glas rosé erbij. Het derde gerecht is fantastisch, een bitterbal van rivierkreeft met schuim van witte wijn en erwtenmousseline. Het wordt vergezeld van een glas Viognier. De vierde gang wat we toch wel als het hoofdgerecht beschouwen gezien de wat grotere portie is speenvarken met diverse groenten vergezeld van een Amerikaanse krachtpatser “Grizzly Bear” van Cabernet Sauvignon druiven zonder veel tannine die mij zeer bevalt. Als laatste gang krijgen we een panacotta met rood fruit vergezeld van een glaasje bubbeltjes in de vorm van een rosé met maar 5% alcohol. Heerlijk gegeten maar wel een beetje te veel gedronken. Op onze kamer eigenlijk alleen nog maar even de tanden gepoetst en daarna bizar vroeg in bed gekropen.

 

 

Dag 2 Zaterdag

 

Na een wat onrustige nacht redelijk laat aan tafel voor het ontbijt met een klein katertje. Die gaat wel vlot over gezien de overdaad aan scrambled eggs, spek en worst die ik weg werk. Het ontbijt is verder meer als compleet. Na het ontbijt eerst een wandelingetje gemaakt waarbij het strakblauw is en er wel rijp op de velden ligt, Het is windstil en heerlijk wandelweer.

 

 

We brengen een bezoek aan het Bonnefantenmuseum in Maastricht. Het blijkt wat lastig om daar in de buurt een parkeerplaats te vinden zodat er een stuk gewandeld moet worden. Het museum is in een H-vorm gebouw en we nemen eerst de trappen maar naar boven en zakken dan langzaam via alle verdiepingen weer terug naar beneden.

 

 

Boven heel veel moderne kunst die niet ons ding is behalve een paar stukken van Dan Walsh die we niet kennen en Sol DeWitt die we wel kennen. Ook komen we een klein zaaltje tegen met werken van ene Beerens uit Eindhoven in een periode 1950-1970 die we ook aantrekkelijk vinden. Een verdieping lager krijgen we wat ouder spul met de collectie Neutelinck die bestaat uit veel heiligenbeelden, relikwieen, zilverwerk en schilderwerk van zo ongeveer 1200-1400 en nog een flinke collectie schilderijen uit de periode 1600-1800 die zeer bevallen met veel Nederlandse, Vlaamse en Italiaanse meesters. Vooral werken van Rubens, Breughel en de Hondencoeter vallen op.

 

 

Afgesloten met een kop koffie in het museumcafé en de museumwinkel nog uitgebreid bekeken. We lopen langs de Maas terug naar de auto wat een stuk leuker is als de wandeling op de heenweg door de wijk Ceramique zelf en kunnen op die manier ook het merkwaardige projectiel wat aan de achterkant van het museum is gebouwd eens goed bekijken.

 

 

We rijden via allerlei achterafstraatjes door half Maastricht naar de Pietersberg om een bezoek aan de Apostelhoeve te brengen en er wat wijn aan te schaffen. De hoeve vinden we uiteindelijk en de eigenaresse weten we ook te vinden, maar alle wijn, behoudens wat flessen dessertwijn, zijn al verkocht. Jammer voor ons, leuk voor deze mensen die wel op een hele fraaie plek wonen.

 

 

We willen nog even naar de Brunssummerheide, waar reisgenote als kind ontelbare vakanties heeft doorgebracht maar vinden niet echt het plekje wat ze zoekt zodat we maar in Brunssum een verlate lunch gaan zoeken. Die nemen we in het grand café wat bij het cultureel centrum hoort waar het druk is en we smakelijk eten. Voor mij brood met kroket en reisgenote een kom erwtensoep.

 

Terug in het hotel wat gelezen en later nog een paar biertjes gedronken in de serre waar het niet heel gezellig is en we ook niet lang blijven hangen. Na het douchen mogen we aanschuiven voor ons tweede diner. De zaal zit dit keer vrijwel vol en de bediening is een stuk minder relaxed. De gerant denkt ook dat we iets anders geboekt hebben en dus niet maar zo weer aan kunnen schuiven voor een diner. Dat blijkt een foutje van zijn kant hij haalt twee kamernummers door elkaar.

 

De wijn is dit keer niet inbegrepen bij het menu en we nemen een pinot gris van de Pietershoeve uit Teuven net over de grens in Belgie. Deze bevalt goed heeft een zoetje en een bittertje in de afdronk. Vanavond wordt het slechts  een drie gangen kasteelmenu die begint met een amuse van wild paté met aubergine chutney. De chutney is apart en leuk de wildpaté lijkt ons een gewone paté. Het voorgerecht is gesneden in olijfolie gemarineerde Portobello met feta. Heeft her en der een wat koffie-achtige smaak, het is wel apart maar op dit moment is de portobello onder chefs mij iets te populair, vaak toch een wat flauw gebeuren ook hier weer. Het hoofdgerecht is een heerlijk hoentje met dezelfde groenten als gisteren. Nagerecht is ijs met daarin kardemon en ananas vergezeld van gebakken ananas. Heel smakelijk alleen hebben we als alles dan op is nog wel zin in iets te eten. Uiteindelijk allebei nog een kop thee genomen die we zelf mogen zetten met een zandlopertje ernaast. Weer eens wat nieuws.

 

 

Dit keer nog in geheel nuchtere staat onze kamer bereikt en liggen lezen met een meegebracht biertje tot het in de keuken stil is waarna we gaan slapen.

 

Dag 3 Zondag

 

Ook deze nacht toch wat onrustig slapen en vrij vroeg wakker zodat we ook wat eerder aan het ontbijt zitten. Dit keer probeer ik wat meer zaken als gisteren en alles smaakt me prima ook de koffie is op de een of andere manier beter als gisteren. De wandeling na het eten is nu wel koud het heeft vannacht gevroren.

 

Tegen een uur of 11 naar kasteel Hoensbroek vertrokken wat hier vlakbij ligt. Het kasteel ligt er prachtig bij in de ochtendzon en met de herfstkleuren van de bomen er omheen. We krijgen een beschrijving mee om door het kasteel te wandelen wat aardig lukt maar de inrichting valt ons nogal tegen, niet heel fraai gerestaureerd en ook weinig spannends te zien. Wel leuk zijn de verhalen rond de bewoners. De eerste bewoners heetten Hoen met de nodige opvolging. Één van de Hoenen kreeg 24 kinderen met zijn vrouw daar word je toch even stil van en van een andere Hoen trouwde een dochter stiekem met een Fransman wat pa niet wilde en die onterfde haar. De Fransman huurde Voltaire als advocaat in en won. De laatste generaties Hoen hebben het kasteel verkocht en nazaten leven her en der nog op kleine Duitse kasteeltjes.

 

 

Afgesloten met een bak koffie in de kasteelkelder en nogmaals even naar de Brunssummerheide gereden na vanochtend nog even op internet te hebben gekeken waar we nou precies moeten zijn. We gaan even naar het bezoekerscentrum waar je een mooi uitzicht over de hei hebt en we nog een kop koffie nemen.