Dag 1 Donderdag

De eerste reisdag van drie tot de eindebestemming. Vandaag onderweg erg warm, steeds vierendertig tot vijfendertig graden in Nederland en Belgie en we stoppen alleen op parkeerplaatsen waar voldoende bomen voor schaduw staan. In Frankrijk neemt de bewolking gelukkig toe en zakt de temperatuur naar een graad of dertig. We nemen een overnachting in het Best Western hotel "des beaux-arts" in Compiegne. Men beschikt over een parkeergarage onder het hotel waarvan de inrit wel heel erg krap is zodat de de auto schadevrij naar binnen en naar buiten krijgen een uitdaging is. Ondanks dat dit wel lukt is de beslissing wel snel genomen dat we hier niet nog een keer gaan overnachten. Het hotel zelf is verder weinig mis mee met een ruime kamer en een goed bed, alleen heeft men geen airco en is het door de warmte van de afgelopen dagen op de kamer ook onprettig warm.

In de loop van de middag wandelen we nog wat rond in het centrum en zakken neer op een terras naast de kerk met de plaatselijke krant en een drankje. Na deze opfrisser lopen we de kerk nog in die erg donker is en we branden er meteen maar het traditionele kaarsje op de goede afloop van de vakantie. We doen de terugtocht naar het hotel met een omweg om nog wat meer van de stad te zien maar de conclusie is dat we niet erg onder de indruk zijn van Compiegne, ook al omdat er nogal wat ongure types rond lopen.

Aan het eind van de middag liggen we nog een uurtje op bed en wordt er gedoucht waarna we nog even naar het kasteel van Napoleon III wandelen voordat we naar binnen lopen bij restaurant “relais du gourmand” voor het diner. We kiezen voor dit etablissement omdat het er vooral aan de buitenkant leuk uit ziet maar helaas valt het eten wat tegen constateren we achteraf. Vooraf warme geitenkaas met sla, gekaramelliseerde aardappels en uiencompote, wat wel lekker is. Als hoofdgerecht nemen we een mixed-grill. Dat blijkt een mooi opgemaakt bord maar het geheel smaakt matig. Met name een worstje waarvan ik drie happen naar binnen krijg en wat bij navraag Andouillette blijkt te zijn bevalt ons buitengewoon slecht. Het overige vlees is ook matig en de groenten zijn niet op smaak. Als dessert krijgen we kaas waar men gelukkig weinig aan kan verzieken. Als we de rekening vragen wordt er ook net koffie op tafel gezet waarvan we dan denken dat die van het huis is want we hebben dit niet besteld. Bijzonder genoeg blijkt het wel gewoon op de rekening te staan, je maakt nog eens wat mee in dit land.

Dag 2 Vrijdag

De nachtrust is nogal moeizaam omdat het ten eerste te warm is in de hotelkamer en ten tweede we last van lawaai van buiten hebben door de wijd open ramen in een poging om het eerste probleem wat te verminderen. Het ontbijt is prima, we missen alleen een lekker gekookt eitje. De temperaturen zijn vandaag gelukkig bij opstarten wat lager en we passeren Parijs voor het eerst via La Francilienne. Dat rijdt op zich heel redelijk door maar je komt er nergens een fatsoenlijke parkeerplaats tegen voor een pauze. Bij Gien gaan we de snelweg af en rijden een stuk binnendoor naar Bourges via de Route National die langs een liniaal getrokken lijkt en prima doorrijdt.

Bij Saint Amand Montrond slaan we af op zoek naar een hotel en vinden we “La Croix d’Or” wat iets buiten het centrum ligt. Ook in dit hotel is het weer warm en kraken de bedden ook nog eens vervaarlijk. De wc staat half in de kamer en blijkt weer eens een sanibroyeur te zijn die een fatsoenlijk mens 's nachts niet door durft te trekken in verband met de enorme herrie die ze maken.

We hebben nog een flink stuk van de middag tot onze beschikking om het stadje te bekijken wat heel aardig blijkt te zijn. Een behoorlijk oud centrum vol met bloemen en mooie panden waar het rustig is en ook nog de nodige winkels te bekijken zijn. In één daarvan slaan we wat goedkope t-shirts in die we gezien het warme weer, want ook deze middag stijgen de temperaturen weer tot dertig graden, behoorlijk snel verslijten. Het is helaas wel erg lang wachten bij de kassa.

Het diner gebruiken we in het hotel en dat bevalt prima. Vooraf gaan we voor gerookte zalm en het hoofdgerecht bestaat uit parelhoenrollade omwikkeld met spek en wordt vergezeld van een uien-wijnsaus die bijzonder smakelijk is. Het nagerecht wordt sorbetijs en gezien de warmte nemen we een paar koude 1664's als tafelwater. Na het eten wandelen we nog even terug naar het centrum waar het druk is en we een drankje op een terras nuttigen. Als de relatieve rust al snel verstoord wordt door een karaoke avond die in een naast gelegen café losbarst vluchten we min of meer terug naar het hotel voor wederom een moeizame nacht.

Dag 3 Zaterdag

Vanochtend is het ontbijt is hier dan wel typisch frans en bestaat uit stokbrood, confiture en koffie waar we vrij vlot mee klaar zijn en weer redelijk vroeg de weg op gaan. Rond Clermont-Ferrand begint het erg druk met verkeer te worden en als we willen tanken op een aire schrikken we nogal omdat het er extreem druk is maar het blijken allemaal mensen te zijn die kennelijk wat willen eten want bij de pomp kunnen we zo aanschuiven. Zelf houden we onze pauzes op twee leuke aires waar we kunnen genieten van uitzicht op de "Puys" als het "viaduc du Garabit".

Bij La Canourgue duiken we de snelweg af om de rest van de reis binnendoor te maken. In La Canourgue stoppen we voor de lunch die we buiten bij brasserie "Flo" opeten. Helaas worden we er weg gepest door de vliegen, maar de steak en de omelet met frietjes smaken prima. De reis binnendoor is verder schitterend door een indrukwekkend ruig gebied over een paar kale Causes en dan opeens het dal van de Tarn in en uit.

We staan rond drie uur voor de poort van de camping in Meyrueis waar we niet de enigen zijn en enig geduld moeten oefenen. Na een minuut of vijfentwinitig zijn we aan de buurt en worden we begeleid naar MH nummer. Die blijkt netjes en schoon te zijn en voorzien van fijne grote overdekte veranda en te beschikken over heel veel toeristische info van de omgeving.

Na het inruimen van de bagage nog even terug de auto in om wat boodschappen te doen en daarna wandelend het dorp verkent. 's Avonds op de camping een simpele maaltijd van brood met soep genoten en na het eten, als het weer eindelijk eens echt lekker qua temperatuur is, besluiten we het dorp nogmaals in te lopen en komen we terecht op het terras van "Jefbar" waar we een paar biertjes drinken. Uiteindelijk zijn we vrij vroeg terug op de camping en duiken we allebei "total loss" vroeg in bed voor eindelijk eens een goede nachtrust.

Dag 4 Zondag

Vandaag mogen we het doen met twee en dertig graden zodat besluiten een kalm dagje op de camping door brengen. Vroeg in de ochtend is het nog lekker en bekijk ik het dorp nog wat uitgebreider als gisteren als ik een krant haal en wandel ook naar een kapelletje boven het dorp. De conclusie is dat het dorp erg toeristisch is maar dat heeft als voordeel dat zo laat in het jaar alles open is en het ook nog gezellig druk is.

Aan het eind van de middag nog een duik in het overvolle zwembad genomen om even af te koelen en om half zes op het terras van de campingbar neergezakt voor een biertje en het aanhoren van wat uitleg over de activiteiten die men de komende weken op de camping heeft. Dat blijkt allemaal niet zo ons ding zodat we al snel afhaken en het dorp inwandelen waar we nog een terrasje pakken voor we gaan eten bij “Le vieux Four”. Helaas is het er vrijwel uitgestorven en krijg ik een pizza die niet super is. Maar de lasagne van tafelgenote is wel lekker en het karafje rosé en de sorbets na zijn ook prima.

Dag 5 Maandag

Ook vandaag wordt het weer een warme dag zodat we besluiten een plekje aan het water aan de Jonte te gaan zoeken. We rijden naar Les Rosiers waar volgens informatie in de caravan zo'n plek zou moeten zijn. Om er te komen moeten we een flink stuk van de Gorges de la Jonte afrijden en die er prachtig bij ligt. We stoppen onderweg een paar keer om foto's te maken en ook bij de belvedére des vautours om gieren te bekijken maar dat valt helaas wat tegen, we zien er weinig en wat we zien vliegt wel erg hoog in de lucht.

We vinden inderdaad een mooi plekje bij de brug in Les Rosiers waar de nodige picknick tafels staan en zelfs een buvette in een oude caravan. We zitten er een tijdlang prima en halen nog een lekker stokbroodje met tonijnsalade van de buvette. Later wordt de rust helaas ruw verstoord door een groot gezelschap Belgische jongeren die vrolijk begint te voetballen op het veldje waar we zitten en daar absoluut niet voor bedoeld is. Na herhaald vragen, ook aan de begeleiding, of men daar misschien mee wil stoppen omdat we diverse maal door de bal geraakt worden blijkt men dat niet te kunnen en besluiten we maar enigszins gefrustreerd te vertrekken. Het blijft een buitengewoon zielig onvolwassen volkje wordt maar weer eens bevestigd.

Op de terugweg doen we weer eens boodschappen en daarna brengen we de rest van de middag en avond in alle rust door onder onze luifel met een drankje, boeken en een maaltijd.

Dag 6 Dinsdag

Vandaag dan eens een frissere dag met ook behoorlijk wat regenbuien zodat we besluiten dagje naar Millau te gaan. Daar komen we aan met ene af en toe nog een bui maar in de loop van de dag wordt het droog. We bekijken wat bekende highlights van het stadje dingetjes zoals het lavoir, de beffroi en de ancien usine boven de Tarn maar erg indrukwekkend vinden we het allemaal niet. De stad heeft wel een hoog toeristisch gehalte maar ook de winkels maken weinig indruk op mijn reisgenote. Tussen de middag nemen we bij restaurant "l’Ecrivesse" waar we ondanks het weer prima buiten onder de luifel kunnen zitten een salade. Voor mij een Nicoise die wel erg veel sla heeft in verhouding tot de overige ingredienten. De bediening is nogal een puinhoop, alles gaat chaotisch en duurt erg lang, maar aangezien we alle tijd hebben is dat eerder vermakelijk als vervelend.

Na het eten wandelen we naar het Musee de Millau. Die bestaat uit twee afdelingen één met fossielen, die hier in de omgeving rijkelijk voorhanden blijken te zijn en de ander met een heel verhaal over de handschoenenindustrie die hier belangrijk is geweest. Door de schapen die op de causes werden gehouden voor vlees en kaas ontstond er ook een bijproduct in de vorm van lammetjes, de huiden daarvan werden gebruikt om handschoenen te maken. In het museum is een leuk overzicht te zien van het produktieproces met allerlei hulpmiddelen en machientjes en men heeft een grappige uitstalling van diverse modellen handschoenen door de eeuwen heen vanaf de 17e eeuw tot nu. Hoogtepunt voor ons zijn de avant-gardistische uitspattingen van het begin van de 20e eeuw.

We rijden terug naar de camping via de gorges de la Dourbie en de Causse Noir. Ook dit is weer een indrukwekkende rit en we komen zelfs een Carabelle tegen als we ergens een korte pauze houden. Terug op de camping blijkt een kennis met camper inmiddels te zijn gearriveerd waarmee we een tijdje bij praten onder het genot van een drankje en later gaan we ’s avonds gezamenlijk uit eten.

Het diner gebruiken we in grand hotel "Francais" waar het rustig is maar we wel veel last van kabaal van een radio uit de keuken hebben. Het eten is op zich lekker maar door de herrie vinden we het eigenlijk niet zo lekker zitten. We werken twee flessen rode wijn weg bij de dis die vooraf bestaat uit een cassoulet van coquilles st Jacques met crevettes. Als hoofgerecht gaan we voor de plaatselijke specialiteit Aligoté met verse worst. Als derde gang krijgen we nog een toepasselijk stuk blauwschimmelkaas in dit land van de Roquefort en het dessert wordt een peche melba.

Dag 7 Woensdag

Vandaag in ieder geval de hele dag droog en het wordt niet te warm. De ochtend brengen we een bezoek aan de markt die niet erg veel voorstelt en we kopen gelijk wat kaartjes en postzegels bij het postkantoor die we terug bij de caravan meteen schrijven en op de brievenbus doen. We eten tussen de middag bij de caravan een broodje en rijden na het eten naar de Mont Aigoual. Hierbij komen we langs de Abime de Brimabiau die als een wel heel lullig pisstraaltje de rotsen uit komt wat veroorzaakt wordt door de droogte van de afgelopen tijd.

Op de Mont zelf, waar het druk is, is het helaas net wat te heiig om een heel mooi uitzicht te hebben. We brengen er een bezoekje aan het meteo station waar men een hele leuke tentoonstelling heeft over het weer rond deze berg en ook nog eens prachtige meteorologische boeken te koop aanbiedt. Het meest opvallende detail van de tentoonstelling vinden we het feit dat er ooit een windsnelheid van 335 km/u op de berg is gemeten. Na het bezoek aan het meteo station eten we zittend op een steen nog een meegebracht broodje op.

Terug op de camping drinken we met onze kennis nog een paar biertjes op het campingterras, waarna we ons weer terug trekken in onze caravan waar we een ouderwetse Hollandse maaltijd maken en de avond verder lezend doorbrengen.

Dag 8 Donderdag

Het wordt vandaag weer warmer zodat we besluiten om naar la Malene te rijden en daar een plekje aan het water te zoeken. We moeten daarvoor over de Causse de Sauveterre en we besluiten een rood-wit weggetje op de kaart te nemen wat korter is en waardoor we ook bij de Roc de la Serre kunnen parkeren waar we van een uitzicht in de gorges zouden moeten kunnen genieten.

Het genoemde rood-witte weggetje is nogal smal maar het grootste probleem is dat er een aantal bochten van 145 graden in liggen waardoor je met een grotere auto moet steken om de bocht te kunnen maken. In Malene zijn we niet de enigen die een plekje aan het water zoeken want er is geen parkeerplaats meer te vinden. Als we doorrijden naar St Chely du Tarn hebben we hetzelfde probleem. Uiteindelijk vinden we een parkeerplaats in St Enemie en na wat zoeken ook een plekje aan het water in de schaduw van een paar struiken. We zitten net voorbij een waterkering waar nogal wat kanovaarders knoeiend doorheen laveren wat heel aardig is om te bekijken. Voor we de terugreis aanvaarden halen we nog wel een drankje in het dorp zelf.

Vanavond samen uit eten op het terras van restaurant “Aven Gourmand”. Als voorgerecht neemt de dame meloen met ham en ik salade met ham. Het hoofdgerecht wordt voor ons allebei een Truite en het dessert bestaat uit twee bolletjes ijs. We drinken er een half litertje rosé bij en het smaakt allemaal prima, ook is het allemaal net voldoende. Terug op de camping nog een drankje bij onze kennis genuttigd waarna we redelijk vroeg in bed kruipen.

Dag 9 Vrijdag

Vandaag maak ik samen met onze kennis een mooie wandeling over de causse vlakbij de camping. De route hebben we gevonden bij de receptie van de camping. We hebben onderweg niet al te zonnig weer maar het is wel serieus benauwd zodat het nog een behoorlijke inspanning wordt maar we worden beloond met mooie uitzichten en we zien onderweg ook nog de nodige gieren.

’s Avonds zijn we uitgenodigd voor een BBQ door onze kennis die vanochtend vroeg al een bijzondere verzameling vlees in het dorp heeft aangeschaft. We beginnen met een pernod en daarna gehaktbalspiesjes, dit wordt gevolgd door gehakt met roquefort en een groene worst waar boerenkool in zit en die op zich prima eetbaar is, alleen geeft de kleur het idee dat ie misschien niet helemaal vers is. Als afsluiter zijn er nog merquez en saucissons maar die zijn zo vet zijn dat we ze maar laten staan. Ondanks dat hebben we een gezellige maaltijd en lekker gegeten en gedronken.

Dag 10 Zaterdag

Vandaag maken we samen een wandeling gemaakt bij de chaos de Nimes op de Causse de Sauveterre. Dit is een gebiedje met allemaal rotsen in vreemde vormen waar we tussendoor wandelen en een klein uurtje zoet mee zijn. Aan het eind van de wandeling komen we in een schuur nog een piepklein museumpje tegen over de geschiedenis van de Causses en wat geologie.

We rijden hierna door naar Florac wat hier in de buurt het enige wat grotere stadje is. Als we het bekijken worden we er niet heel erg blij van, nogal sfeerloos en erg gericht op toeristen. Wel kunnen we er even prettig boodschappen bij een Spar doen en eten we een prima hotdog bij een mobiele snackwagen.

Terug op de camping besluiten we om een paar potjes petanque met onze kennis te spelen en belanden aansluitend op het campingterras voor een paar biertjes. Na het eten ga ik een avondje op stap met onze kennis wat neerkomt op een avondje bier drinken bij Jefbar. Dat doen we heel lang op het terras tot het te koud wordt en we binnen gaan zitten waar we nog kunnen genieten van de wedstrijd Inter Milan tegen AC Milan 4-0.

Dag 11 Zondag

Wat later op door waarschijnlijk net wat te veel drank. In de loop van de ochtend met zijn drieen naar het Viaduc de Millau gereden om dit fenomeen eens te bekijken. We beginnen bij de aire de viaduc de Millau waar je ook een bezoek aan kan brengen zonder de snelweg te nemen en het bezoekerscentrum bekeken wat over de bouw en de technische achtergronden van dit hoogstandje gaat. We rijden later via Millau zelf naar Creissels waar je onder de brug kan parkeren en we de nodige plaatjes schieten.

Na kort overleg besluiten we  ook nog naar Roquefort sur Soulzon te rijden waar de beroemde kaas vandaan komt. In het plaatsje is het druk en als we een bezoek aan de “Societé” willen brengen om te zien hoe de kaas gemaakt wordt blijkt hier een enorme file te staan. We vluchten naar de kaasfirma "Papillon" waar we een filmpje over de productie te zien krijgen en een korte rondleiding door de grotten waar de kazen zich ontwikkelen. Het is allemaal niet heel spannend, misschien wel een beetje te toeristisch, maar we kopen er wel diverse soorten Roquefort. Als we terug zijn op de camping houden we onder het genot van een goed glas wijn maar eens een proeverij van de gekochte kazen. Veel verschil proeven we niet maar ze zijn in ieder geval allemaal lekker.

's Avonds sluiten we de dag ook met zijn drieen af op het terras van restaurant “la Carabelle”. Vooraf nemen we een assiette de charcuterie en daarna gaan we aan de pizza. Zelf heb ik een pizza reine die me matig bevalt. Maar we zitten er prima en het bier smaakt goed. Ondanks dat zijn we uiteindelijk redelijk vroeg terug op de camping waar we ook vroeg in bed kruipen.

Dag 12 Maandag

Volgens de berichten gaat het weer in de loop van de week minder goed worden zodat we vandaag weer een dagje aan het water bij les Rosiers door willen brengen. Voordat we vertrekken hebben we nog even contact met de dierenarts waar onze kat deze vakantie in pension verblijft en het blijkt niet goed met het beestje te gaan. Mijnheer heeft al een tijd suikerziekte en zit daarom ook bij een dierenarts maar nu blijkt er ook van alles mis met de nieren te zijn. We spreken af morgen weer te bellen.

Voor we in les Rosiers zijn besluit ik een bezoek aan Peyreleau te brengen, we rijden er regelmatig langs en ziet er op de een of andere manier spannend uit zodat ik het ook wel eens wil bekijken.

Aan het water zelf is het vandaag rustig en goed toeven alleen is helaas de buvette op maandag gesloten. We rijden vrij laat terug naar de camping, waarbij we onderweg weer boodschappen doen en samen met onze kennis nog een afscheidsbiertje op het campingterras drinken omdat hij morgen richting de Bourgogne vertrekt. Ons diner wordt macaroni en de rest van de avond gaat voor een groot deel op aan het uitzoeken wat we op de terugweg naar Nederland willen doen. Het plan is om nog een aantal dagen in de buurt van de Loire door te brengen en we beslissen dat de eerste optie het huren van een accommodatie op de camping in Bracieux wordt.

Dag 13 Dinsdag

We hebben vanochtend weer contact met de dierenarts en belanden in een discussie of het geen tijd wordt om de kat een spuitje te geven. Hij wil dat nog niet, wij hebben de indruk dat het van kwaad tot erger gaat en het tijd wordt het beestje uit zijn leiden te verlossen.

Het weer is niet denderend, wel droog met laag hangende bewolking. We besluiten de gorges du Tarn af te rijden vanaf Florac. Dat wordt uiteindelijke een indrukwekkende tocht met soms wat regen maar meestal droog en kater zelfs warm weer. De eerste stop houden we in Ispagnac waar we de opvallende kerk bekijken en wat door de straatjes dwalen.

De volgende halte is in Saint Chély du Tarn wat er prachtig bij ligt en waar we gelijk de lunch gebruiken. Er is nog net plaats op het terras van een Logis de France waar we allebei een omelette Roquefort met cruditees nemen vergezeld van een frisje. Het smaakt mij bijzonder goed maar reisgenote heeft er de rest van de dag op de een of andere manier last van en voelt zich niet geweldig na het eten.

We vervolgen onze weg en kijken wat rond bij les detroits wat we een enigszins tegen vinden vallen. Ook aan de la Perte du Tarn brengen we een kort bezoek waar een geschifte Nederlander zich kennelijk eens doorheen heeft laten spoelen en pas na vier maanden weer tevoorschijn kwam, dood wel te verstaan.

We verlaten uiteindelijk de rivier om naar het point sublime te rijden, helaas wordt het weer dan slechter en valt het uitzicht tegen doordat het heel erg heiig aan het worden is. Na een lange dag in de auto is de conclusie dat we de gorges de la Jonte misschien wel mooier vinden als de gorges du Tarn. Thuis aangekomen voelt reisgenote zich nog steeds niet top zodat we een simpele maaltijd van soep met brood weg werken. In de loop van de avond knapt ze gelukkig toch weer wat op en besluiten we zelfs nog even om een versnapering te gaan halen bij Jefbar.

Dag 14 Woensdag

We gaan door met grijs weer maar als ik om tien uur de krant haal is het al wel vijfentwintig graden. De ochtend vullen we verder met huishoudelijke taken en na nog een broodje vetrekken we naar de Aven Armand. Het is hier vrij rustig als we aankomen maar als we met de funiculaire naar beneden willen komt er opeens een grote Franse groep bejaarden te voorschijn die voorrang krijgt. Uiteindelijk komen we allemaal zo’n zestig meter lager in de grot terecht vanwaar het nog een aardig stukje verder naar beneden lopen is om in de diepste krochten van de grot uit te komen. Reisgezel ziet dat niet helemaal zitten en besluit bij het uitzichtpunt bij de funiculaire te wachten waardoor ze uiteindelijk eerder terug naar boven moet van de gidsen.

De grot is zeer indrukwekkend en onderin staat wat water. Men heeft ooit getest waar dit water heen stroomt en de rotsen van de causse verlaat en dat blijkt bij Le Truel te zijn wat een aardig stukje van de grot verwijderd ligt. Minder fraai is het verhaal dat men nogal wat botten van beesten en mensen heeft gevonden die kennelijk via het gat in het dak van de grot naar beneden zijn gevallen of gegooid.

We rijden door naar Hyelzas waar een Eco-musee met veel oud gereedschap en waar de vroegere inrichting van een oude boerderij te zien isD. Hier krijgen we wel een aardig beeld hoe het leven op de Causses was en is. De conclusie is dat dit Spartaans en vaak behelpen is. Om een voorbeeld te geven, men heeft pas in de jaren tachtig stromend water op de causses wat ook gewoon noodzakelijk werd omdat iedereen anders dreigde te vertrekken. Het leukste van het museum vinden wij de waterput en de enorme hoeveelheid gieren die opeens rondvliegen als we er een tijdje rondstappen.

Dag 15 Donderdag

Weer eens ochtendcontact met de dierenarts die er nu ook wel van overtuigd is dat kat beter uit zijn leiden verlost kan worden wat vandaag dan ook zal gebeuren om elf uur. We aarzelen nog of we wel of niet wat zullen gaan doen, maar het wordt een bezoek aan de gorges de Trevezel om de gedachten wat te verzetten. Deze gorges is wat smaller en minder hoog als de twee eerder bezochte exemplaren en komt wat minder ruig over. We stoppen in Cantobre wat er als een plaatje bij ligt en waar we wat rondkijken.

We denken hier ook wat te drinken maar kunnen geen enkele uitspanning vinden zodat we dit maar in Nant doen en er gelijk een lunch van maken. We gaan voor een hot-dog die alleen wat anders is als de standaarduitvoering omdat men verse worst gebruikt wat ook prima blijkt te smaken. We bekijken het plaatsje vrij kort, wat een mooi centraal plein heeft en een wat oninteressante kerk. Verbazend is het riviertje de Durzon wat kennelijk vertakt onder de straten van het dorp doorloopt. Je hoort het wel maar ziet het niet stromen.

Vlakbij ligt ook de Source de Durzon. Een prachtig plekje met onvoorstelbaar helder water wat je ook omhoog ziet borrelen her en der.

In Saint Jean de Bruel willen we naar “Noria” een museum over water maar dat blijkt om volledig onduidelijke redenen gesloten. We belijken het plaatsje dan maar eens wat op zich heel aardig is maar ook serieus saai omdat er verder geen hond is.

We zijn wat vroeger terug op de camping als gedacht zodat we het op het campingterras neerduiken en vrij onverwachts vrij lang aan de praat raken met de campingeigenaren en later terug zijn in onze hut als verwacht. We gaan eten bij restaurant “Family” waar we vooraf een terrine de saumon met sla met noten en aioli nemen wat we een wat vreemde combinatie vinden. Het Hoofdgerecht is ribbetjes van varken met paddenstoelen. Die zijn enigszins anders als dat we thuis gewend zijn, kleinere stukjes met minder smaak maar het voedt wel. Na drie stukjes kaas volgt nog een stuk perentaart. Voor een Logis de France vinden we het eten niet al te bijzonder en is de bediening ook nogal los wat we niet zo gewend zijn in dit soort etablissementen in dit land.

Dag 16 Vrijdag

We worden wakker met regen. Het wordt wel droog maar blijft dreigend en we vragen ons af wat te doen. Als we de krant halen blijkt die aan te geven dat het iets zuidelijker van ons wel mooi weer zou moeten zijn. We nemen de gok en rijden naar Le Vigan waar de zon inderdaad stralend schijnt. We slenteren wat door het stadje wat we niet bijster interessant vinden, met name de kerk is aan de binnenzijde ronduit lelijk. We nemen een drankje bij de PMU voordat we naar het Musee Cevenol gaan. Dit is een leuk museum met veel spulletjes en ook veel variatie in onderwerpen die met deze regio te maken hebben. Vooral leuk is dat men allerlei zaken heeft die te maken hebben met de de rally die vroeger in dit gebied gereden werd. Aan de achterkant van het gebouw heb je een mooi uitzicht op de middeleeuwse brug over de rivier de Arre.

Aan het eind van de middag nemen we nog een laatste biertje op het campingterras maar we moeten uiteindelijk zelfs naar binnen vluchten want het begint weer te regen. Wederom raken we aan de praat met de eigenaren die eerlijk vertellen wel een beetje klaar te zijn met het seizoen. Ze zijn al zes maanden continu hard aan het werk en ook de winters hier zijn niet al te vriendelijk begrijpen we wel. Twee jaar later komen we er achter dat ze naar een andere camping in de Gard zijn vertrokken, kennelijk waren ze inderdaad wel een beetje klaar met het gebied waar ze zaten.

Omdat het weer slecht blijft eten we binnen bij restaurant “La Carabelle”. Een echte familiezaak, pa en ma hard aan het werk en als de kinderen ’s avonds laat uit school komen doen de oudste twee meteen mee in de bediending. We nemen weer een assiette de charcuterie vooraf en dit keer een bovin frites als hoofgerecht. In de bovin zit helaas wel wat veel zeen. Na worden het weer twee bolletjes ijs en als we vroeg terug zijn op de camping zoeken we ook vroeg ons bed op.

Dag 17 Zaterdag

We zijn vroeg op en het is koud met een graad of vijf. Bij de controle blijken we per abuis een paar kussenslopen van de camping mee hebben genomen zodat we met wat vertraging de caravan verder weer schoon en naar tevredenheid van de eigenaresse opleveren. We gebruiken ons ontbijt in het barretje van de camping en dat smaakt prima met kaas en vlees als beleg en ook nog eens prima koffie.

We vertrekken om half negen en staan om drie uur voor de slagboom van camping "des Chateaux" in Bracieux na een snelle maar ook wel saaie reis. De receptie is nog niet open zodat we een tijdje moeten wachten. Het huren van een MH gaat niet van harte, we hebben de indruk dat het lukt omdat we zeggen dat we vier nachten willen blijven. Als we de MH in lopen blijkt die helemaal opgeruimd en schoon te zijn en het complete servies staat uitgestald op de tafel. We moeten beloven dat we dat servies weer net zo terug zetten als het nu staat bij vertrek. Verder is het een bijzonder fijne rustige camping zonder toeters en bellen met enorm grote plaatsen, onze Franse buren zitten op schreeuwafstand en staan er veel hoge bomen voor schaduw waardoor het ook nog eens lekker naar bos ruikt.

Laat in de middag doen we nog wat boodschappen in het dorp, wat niet heel veel voorstelt maar ons wel bevalt. We eten een zelfgemaakt bonenschotel en omdat het nog lekker weer is lopen we ’s avonds nog een keer het dorp in en belanden op het terras van cafe du Midi aan een leuk plein met een oude markthal. We bestellen maar een paar flesjes Kronenbourg want we hebben zelden een grotere bende in een cafe gezien als hier. Het bestellen van een tapbiertje durven we dan ook niet aan. Ook op de wc is het een onvoorstelbare bende maar de wastafel is dan, behoorlijk schizofreen, blinkend schoon en voorzien van zeep en papieren afdroogdoeken.

Dag 18 Zondag.

We rijden vandaag in prachtig weer langs de Loire naar Amboise. We vinden een parkeerplek op een enorme parkeerplaats in Amboise langs de rivier waar ook een enorme markt wordt gehouden die we afstruinen. Daarna wandelen we door een drukke stad naar het kasteeltje "Clos de Luce", het onderkomen waar Michelangelo de laatste jaren van zijn leven heeft gesleten onder de bescherming van koning Frans de eerste.

In het kasteeltje zijn een paar renaissancekamers ingericht en in de kelder staan de nodige maquettes van zaken die Michelangelo vroeger ontworpen heeft. Achter het pand ligt een prachtig Renaissancetuintje en een park met wederom de nodige maquettes die helaas in slechte staat zijn. Eigenlijk valt het ons allemaal wat tegen en hebben we de indruk dat het hier meer om commercie gaat als iets anders, ook al vanwege de drie verkooppunten van drank en eten op een nogal klein oppervlak.

Ne het kasteelbezoek eten we in de stad nog een broodje waarna we binnendoor terug rijden naar de camping. We rijden ons echter vast in Fontaines de Sologne waar een grote fete bezig is waardoor het stadje afgesloten is. Het is er erg druk en we besluiten om dan ook daar maar een kijkje te nemen. Het blijkt een soort openluchttentoonstelling over het boerenleven te zijn waar oude landbouwmaterialen, mensen in kledendracht die, oude landbouwproducten en andere oude troep te zien zijn. Om eerlijk te zijn vinden wij het allemaal iets te kinderachtig voor woorden maar de aanwezige Fransen blijken zich prima te vermaken.

Met een omweg weten we Bracieux toch weer te bereiken, waar we dineren bij restaurant “au fil du temps” wat aan het markplein ligt. We zitten er fijn op het terras wat zich onder de oude markthal bevindt. Het eten is prima en bestaat uit vooraf een salade gourmande met zalm, foie gras, champignons in het zuur, sperziebonen en sla. Het hoofdgerecht is een prima tournedos en na hebben we een cassoulet van bosvruchten met een vanillesaus waar Armagnac doorheen zit. Als we bij het afrekenen een kaartje krijgen blijkt het vrouwelijke deel van het eigenaarskoppel een Nederlandse te zijn.

Dag 19 Maandag

Vandaag is het nog weer warmer als gisteren en we brengen een bezoek aan het vlakbij gelegen kasteel Chambord. Een schitterend kasteel gebouwd door Frans de eerste die er maar één maand gewoond heeft, zoals ook de eigenaren na hem er nooit echt lang verbleven. Wel bekruipt ons het gevoel dat de man wat last had van grootheidswaanzin, maar verder is het een prachtig pand met mooie stijlkamers die her en der wel een beetje verziekt worden door opera kostuums die om onduidelijke redenen neer zijn gezet en waardoor de inboedel moeilijk te bekijken is. Aan de buitenkant is het wat mij betreft nog indrukwekkender en ik vermaak me een tijdje met op een bankje zitten en zoeken naar afwijkingen in symmetrie die er wel zijn.

Na het bezoek nemen we bij een uitspanning op het terrein een croque monsieur omdat de belegde broodjes op zijn en het kennelijk te veel moeite is om een paar nieuwe te smeren. De bediening is knudde, zeer ongeinteresseerd, lang wachten op een ook nog eens lauwe tosti en nog langer wachten op de rekening. We wandelen aansluitend nog wat door het park in de buurt van het kasteel waar we de nodige everzwijnen op afstand zien passeren.

Terug op de camping bakken we zelf een biefstukje wat we samen met sla aardappels en een glas wijn naar volle tevredenheid opeten. In de loop van de avond wederom het dorp ingewandeld waar we weer terecht komen bij café du Midi.

Dag 20 Dinsdag

Vandaag wordt het heel erg warm. We rijden ’s morgens naar het middeleeuwse stadje Beaugency wat we wat tegen vinden vallen en het is er ook eigenlijk te warm om er echt van te kunnen genieten.

Na een frisje in de schaduw nog doorgereden naar Meung sur Loire waar we nog even bij het kasteel rondkijken.