Dag 1 Vrijdag

 

Om 10:15 in de auto gestapt en om 14:00 de auto onder het Best Western hotel in Mons geparkeerd. Voor het eerst via internet een overnachting geboekt waardoor inchecken helemaal supersnel gaat. Onderweg wat problemen bij Gorcum door olie op de weg en omgereden via Dordrecht. Weliswaar druk maar we staan nergens echt stil. Met prachtig weer het centrum van Mons ingewandeld en op het altijd gezellige Grand Place bij cafe Excelsior onder een groot zonnescherm aan de Hoegaarden en de Duvel. We hebben in het hotel een grote kamer aan de straatkant dit keer, die naast gehorig ook warm is. ’s Avonds eten we aan hetzelfde plein bij "La Trattoria", buiten is het vol en we twijfelen even of we wel binnen willen gaan zitten gezien de warmte maar het valt mee. We eten goed en redelijk rustig nadat een groot Belgisch gezin al vrij vlot weer vertrekt. Voor mij wordt de maaltijd een pizza du patron met ham, ansjovis, kappertjes, kaas, tomaat en paprika. Met nog wat piment erbij lekker pittig. Erbij een fles Siciliaanse rosé en na sorbetijs met slagroom. Het ijs bestaat uit mango, citroen en framboos. Op de terugweg naar het hotel nog flink omgelopen op zoek naar een terras om nog een drankje te nemen voor het slapen gaan, maar we komen gek genoeg niets meer tegen.

 

Dag 2 Zaterdag

 

Het wordt een onrustige nacht, vooral door de warmte. We zijn dan ook vroeg op zodat we rond acht uur aan het ontbijt zitten waar het rustig is en de keuze groot, alleen de koffie is wel heel beroerd. Het is vandaag een zwarte zaterdag in Frankrijk zodat we besluiten om niet de kortste route via Parijs maar de route via Troyes te nemen. Bij Troyes gaan we de snelweg af en moeten we nog wel een uur of anderhalf binnendoor maar het rijdt uiteindelijk prima door zonder wat voor oponthoud dan ook. Net buiten Troyes getankt en gelijk boodschappen gedaan. We arriveren mooi op tijd bij ons vakantieparkje Le Ru du Pré wat een terrein is met negen vakantiehuisjes en een pierenbadje. Wij hebben gevraagd om een huisje zo ver mogelijk van het badje af wat de jongedame die de boel runt zeer op prijs stelt aangezien alle andere gasten met kleine kinderen juist wel vlakbij het badje willen zitten. Het huisje is ruim, basic en helaas moeten we nog even de afwas doen maar verder hebben we een goed bed en is het prima te doen. Naast ons zit een moeder met een paar kleine kinderen waar het dagelijks een soort van pandemonium is maar gelukkig ’s nachts stil. We verplaatsen ons terras van de voorkant van het huisje naar de zijkant in een grote grasstrook zodat we ook overdag bijna geen last meer hebben van de takkeherrie die ze af en toe maken. De rest van de middag het dorp wat verkent en bij restaurant La Griotte gereserveerd om morgenavond een hapje te kunnen eten. Bij het koken ’s avonds blijkt dat één gaspit van de twee het niet doet wat even lastig is. Maandag krijgen we een elektrisch kookplaat erbij met de mededeling dat de komende week het gasfornuis gerepareerd of vervangen zal worden. Al wel wat gewend in dit land zijn we niet verbaasd dat verder niemand langs is geweest als we na twee weken vertrekken.

 

 

Dag 3 Zondag

 

Warme dag en we zitten al behoorlijk vroeg buiten aan het ontbijt waarna we even naar het vlakbij gelegen Vermenton rijden om een krant te halen. Echter blijkt de plaatselijke krant “La Yonne Republique” op zondag niet te verschijnen tot mijn stomme verbazing. Het idee is in eerste instantie om vanmiddag een wandeling te gaan maken maar wegens de warmte besluiten we naar het parc des Iles in Vermenton te rijden en wat te luieren en te lezen. Dit is een ontzettend leuke plek met allemaal eilandjes die met bruggetjes met elkaar verbonden zijn aan en in de rivier de Cure met heel veel bomen en dus schaduw. Het is vroeger gebruikt om boomstammen te verzamelen en dan naar Parijs te transporteren en nu een prachtig park geworden om te ontspannen waar het bijzonder druk is door een Petanque toernooi.

 

 

Helaas is er geen toilet te vinden waardoor we uiteindelijk toch wat eerder vertrekken als we willen. We kijken nog wat rond in Vermenton zelf en ook nog even bij de abbaye de la Reigny die net buiten Vermenton ligt maar op de een of andere manier niet erg uitnodigt tot een bezoek.

 

 

’s Avonds eten we buiten bij restaurant “La Griotte” waar we geholpen worden door een zeer charmante eigenaresse van inmiddels 65 jaar oud die oorspronkelijk Oostenrijkse is en inmiddels weduwe. Madame regelt zelf alle bestellingen en rekeningen en zoekt regelmatig contact of alles bevalt en wat we hier komen doen. Het eten is goed wat mij betreft, tafelgenoot is iets minder tevreden. Ik neem een salade met warme slakkenragout als entree en als hoofdgerecht stoofpot van rundvlees met aardappels, wortel en champignons in een fantastische wijnsaus. Na een ijstaartje van Grand Marnier die wel wat minder is en gewoon uit een fabriek lijkt te komen. De Chablis premier cru Montmains die we bestellen past geweldig bij het eten. Zelfs op de terugweg laat in de avond als we naar huis lopen is het nog warm. Op de heenweg langs de Hostellerie St Pierre in het dorp gewandeld om voor volgende week zaterdag te reserveren maar dat lukt niet want dan zijn ze al vol zodat we er dan de maandag er op maar van maken.

 

 

Dag 4  Maandag

 

Een moeizame nacht door zowel de warmte als het eten hebben we de indruk. Vandaag gaan we naar Noyers sur Serein. Dit blijkt een leuk middeleeuws plaatsje te zijn maar wel wat toeristisch en her en der ook wel wat in verval buiten de gebaande paden. Noyers ligt naar het oosten en de reis door het landschap is niet erg spectaculair. Het bestaat uit wat bossen en velden en je rijd over lage heuvels van dal naar dal. Noyers blijkt niet heel groot te zijn en in ongeveer drie kwartier hebben we het middels een wandeling voor het grootste deel wel gezien, waarna we in de schaduw een drankje drinken bij "Le Bistrot" waar we merkwaardig genoeg, gezien de naam, niets te eten kunnen krijgen.

 

 

We slaan de lunch dan maar over en gaan naar het musee d’Art Naif. Dit is een apart museum waar we toch zeker een uur doorbrengen. Men heeft een vreemde verzameling prullaria van de vroegere bewoners van het pand en verder allemaal naieve kunst van ons totaal onbekende grootheden. Het komt allemaal wat kinderlijk maar ook vaak vrolijk over en er zitten ook best een aantal mooie stukken tussen. Opvallend is dat perspectief vaak ontbreekt of niet klopt. Ook is er nog een forse afdeling naieve ex-Voto’s. Zoals wel vaker zijn we de enige bezoekers in dit toch leuke museum

 

 

Ook vandaag is het weer warm zodat we van Noyers eerst terug naar onze hut rijden voor wat luchtiger kleding en om wat te eten waarna we in Vermenton flink boodschappen doen en onder andere de nodige leuke flessen wijn inslaan waarvan we er later in de middag eentje soldaat maken met Epoisses erbij wat een lekker kaasje hier uit de regio is. ’s Avonds vroeg naar bed en het slapen gaat dit keer een stuk beter.

 

Dag 5 Dinsdag

 

De ochtend doorgebracht in Auxerre waar we een deel van de stad bekijken en wat shoppen. Tussen de middag zeer lekker geluncht bij "XIII". Een wat duurdere tent maar echt heel lekker. Voor mij een salade Cesar, met warme kip, spekjes, noten, tomaat, parmezaan en Balsamico. Tafeldame heeft een prachtig mooi opgemaakt bord met gemarineerde zalm vergezeld van sla, meloen, een soort guacamole, tomatenijs en een klein glaasje rosé in het midden. Allebei een frisje erbij en een capuccino na.

 

 

De middag doorgebracht met het zoeken naar wijn vlakbij onze verblijfplaats. Eerst rijden we naar Caves de Bailly voor een proeverijtje. Je rijdt hier echt een grot in wat best wel indrukwekkend is en opeens sta je voor een enorme toog met veel wijn er achter. Alleen blijkt dat je moet betalen om te proeven en dat is nou net niet wat we willen. We rijden door naar St Bris le Vineux waar we na wat omzwervingen uiteindelijk bij Ferret terecht komen die ook open is. We worden door een tamelijk humeurige vrouw te woord gestaan maar kunnen wel veel proeven. Uiteindelijk kopen we een aantal flessen Cremant de Bourgogne, Chablis Premier Cru en Auxerrois. Terug via Irancy belanden we nog bij handelshuis Chais et Cru en daar herhaalt zich het een en ander.

 

Om 19:15 naar Restaurant “des pont des Lilas” gewandeld waar we buiten kunnen zitten achter het pand zelf. Het restaurant ligt pal aan de D606 tussen de rivier en het kanaal in en heeft zowel naast als aan de overkant van de weg twee enorme parkeerterreinen en is kennelijk niet voor niets bij les Routiers aangesloten. Er stoppen ook vrachtwagenchauffeurs die alleen maar even willen douchen valt op. De kaart is erg prijzig voor een les Routiers. Bij het plat du jour zit een voorgerecht, bij de gewone kaart kan dit niet zodat we allebei met een plank beginnen met behoorlijk wat vlees, frites en sla. Ik neem magret de canard, reisgezel een Entrecote. Na een coupe Liegois voor madame en een coupe Equinox voor mij. We drinken er een halve liter karaf AOC Irancy rood bij die prima smaakt. Vreemd genoeg smaakte diezelfde wijn vanmiddag bij het proeven bij Ferret helemaal niet prima. Vanavond is het voor het eerst wat minder warm en gaan we al vrij vroeg naar binnen als we weer terug zijn op ons parkje.

 

Dag 6 Woensdag

 

Al vroeg op pad naar Vezelay. Bij aankomst is het al verdacht druk en we blijken met zijn allen in een redelijk drukke stroom via één route omhoog naar het heiligdom geleid te worden. De basiliek maakt op mij niet heel veel indruk en of ze nou werkelijk een botje van Maria Magdalena als reliek hebben is waarschijnlijk wat je wil geloven. Wel is het uitzicht achter de kerk over het Bourgondische land mooi. We weten een iets rustiger weggetje terug te nemen en komen een stille salon de the tegen waar we een frisje en een hot-dog weg werken.

 

 

Vervolgens op ons gemak het vrijwel naastgelegen musee Zervos binnen gewandeld. Zervos was een handelaar in kunst die hier uiteindelijk na zijn pensioen is gaan wonen en het een en ander verzameld had wat hier nu hangt met wat aanvullingen als ik het allemaal goed begrepen heb. We betalen € 3,= p.p. voor een kleine maar leuke collectie met veel Picasso, Léger en Villon. Verder nog wat Kandinsky, Max Ernst en Poliakoff en de nodige ons onbekende meesters maar wel allemaal zo uit de periode begin twintigste eeuw. We zijn voor de verandering eens een keer niet alleen in het museum

 

 

We zijn vroeg terug op het honk en de rest van de middag komen we door met mooi weer, wandelend, lezend en een paar goede glazen wijn. ’s Avonds een ovenschotel naar binnen gewerkt en al vrij vroeg binnen gaan zitten omdat het ook deze avond flink afkoelt.

 

Dag 7 donderdag

 

Wederom een warme dag en we gaan eens in de Morvan rond kijken. De eerste stop is Lormes waar de markt nog aan de gang is en we in het cafe de la poste een bezienswaardigheid voor de bejaarde locals zijn en ik voor het eerst van mijn leven naar een wc met een hoogte van ongeveer één meter zestig mag.

 

 

Vlakbij ligt de gorges de Narvaux die we wel eens willen bekijken, maar deze is te vol gegroeid en daarbij is een brug ingestort waardoor er maar weinig van te zien is. Wel vinden we er een mooi schaduwrijk plekje met picknick tafel om te lunchen.

 

 

Op de terugweg bekijken we bij St Pére en Vézelay de romeinse overblijfselen Fontaines Salée voor € 5,=. Hier werd al in 2500 voor christus zout gewonnen en de romeinen hebben er ook nog een badhuis bij gezet. Het water wat naar boven komt bevat niet alleen zouten maar ook veel gas, met name Helium en radioactief materiaal. In de centrale put (in totaal had men een stuk of negen putten) is alles nog in oude staat en je ziet het gas opborrelen. Als ik het goed begrijp ligt een en ander precies op een breuklijn waardoor al deze fenomenen ontstaan zijn. De site is op zich niet bijster interessant maar wel zijn er veel leuke bloemetjes te zien. Voor die € 5,= mogen we ook het museumpje met archeologische zaken in het dorp naast de kerk bekijken. Dat is niet heel erg interessant maar ze hebben wel heel erg veel frutsels opgegraven moeten we concluderen. We hebben het binnen een kwartier gezien, net zoals de overige bezoekers wat mij dan weer gerust stelt. De kerk zelf is belachelijk groot voor zo’n klein dorpje.

 

 

De Morvan was in ieder geval wel landschappelijk het aardigste stuk om doorheen te rijden, veel bossen, heuvels, houtwallen en smalle wegen. Aan het eind van de middag in de schaduw uit zitten puffen met wat leesvoer. Voor ons doen vrij vroeg aan tafel bij “Les Saveurs Orientales”. Die zitten wel op een bijzondere locatie namelijk in een grote tent op een industrieterreintje met uitzicht op de route nationale. Maar we eten prima. Als drankje een fles Marokkaanse vin gris die lekker is. Vooraf gaan we voor salade maroccaine, wat een lekker fris taartje van komkommer, ui, paprika en tomaat met kruiden en ingelegde tomaten blijkt te zijn. Ook ligt er nog wat sla met gezuurde sardines bij. Als hoofgerecht nemen we een Tajine Kefta. Dit zijn kleine rundergehaktballetjes met een meegebakken ei in een tomatensaus met couscous. Het is bloed verziekend heet maar wel lekker. Na nog thé gourmand, wat hier muntthee met 3 stuks zoete patisserie is. Vrij vroeg weer thuis en ook vroeg naar bed vandaag.

 

Dag 8 Vrijdag

Vandaag wordt het 30grC en besluiten rustig aan te doen. We doen al vrij vroeg boodschappen bij de ATAC in Vermenton waar het druk is, waarschijnlijk omdat het ook marktdag is. De markt is behoorlijk groot en pakken we ook gelijk maar mee. Na nog gepind te hebben weer terug naar ons hutje waar we een groot deel van de middag doorbrengen met wandelen in en rond het dorp, rusten, lezen en wat telefoontjes met het thuisfront plegen. Laat in de middag naar de bar van restaurant des pont des Lilas gewandeld waar je buiten kan zitten in de schaduw aan de Route Nationale. Het is wel een beetje stof happen op zijn tijd maar er is wel wat te zien in ieder geval. Na de nodige zeer betaalbare versnaperingen terug op het parkje een broodmaaltijd genomen en de rest van de avond nog een flesje pouilly fumé weg gewerkt terwijl we toekijken hoe de nodige buren driftig aan het inpakken zijn wegens vertrek morgen.

 

 

Dag 9 Zaterdag

 

Als we redelijk vroeg aan het ontbijt zitten is het wel duidelijk dat het vandaag grote wisseldag is, iedereen is aan het pakken. Wij vertrekken naar Avallon waar je nog gratis in het centrum kan parkeren en het wederom richting de 30grC gaat. Ook hier een uitgebreide markt die we maar half bekijken want we komen meer voor het oude deel van het stadje wat erg leuk is en waar ook de nodige kunstexposities te bekijken zijn. We genieten de lunch in “Le Chapeau Rouge” wat net buiten het oude deel ligt en waarschijnlijk daardoor ook zeer betaalbaar is. Aansluitend gaan we naar het musee de la costume. Hier krijgen we een persoonlijke rondleiding van een vrouw die ik in de negentig schat en nog perfect bij is en zich eigenlijk ook nog best vlot voortbeweegt. Het gebouw is deels uit de 17e en deels uit de 18e eeuw en voorzien van een kapelletje. Het huis is vroeger van de ducs de Condé geweest. Als we aankomen zit de deur op slot en als we binnen zijn gaat die ook weer op slot. Een zeer bijzondere ervaring dit museum. We krijgen ongeveer honderd kostuums te zien. De tentoonstelling hiervan wisselt jaarlijks omdat men in totaal over drieduizend kostuums beschikt. Veel kostuums zijn van begin 20e eeuw en erg leuk, er omheen hangt en ligt ook nog eens een ongelofelijke hoeveelheid prullaria in de vorm van schilderijen, snuisterijen, kinderspeelgoed, beelden, banken, pianofortes etc etc. Madame laat ook nog een foto van haar man zien als driejarig jochie in een matrozenpakje. Ze besteed veel aandacht aan drie schilderijen, één van Purvis de Chavannes, 'één van Paul Citroen en één van de vrouw waarvoor Bizet de opera Carmen schreef. We sjouwen er een uur rond en begrijpen niet alles wat madame in het Frans verteld maar het bezoek is leuk en bijzonder. Zoals meestal zijn we weer de enige bezoekers in een museum.

 

 

Laat in de middag is ons kampje weer helemaal vol gelopen maar nu met alleen nog maar Frans gasten zodat we opeens als enige Nederlanders over zijn. Vanavond  eten we weer bij La Griotte, wat dit keer allemaal wat tegen valt. De boel is volledig vol gereserveerd en er worden zelfs in de loop van de avond mensen weggestuurd. Vanavond ook weinig contact met de eigenaresse en ze heeft ook ruzie met het personeel kunnen we horen. Het lijkt er ook op dat er een andere kok aan het werk is, ik zie iemand met haar waar die van vorige week zondag toch echt volledig kaal was. Ook smaakt het eten stukken minder. We nemen weer dezelfde fles wijn die wederom prima is. Ik neem vooraf escargots klaargemaakt in Chablis. één escargot is niet goed, de overige wel maar hebben wat weinig smaak. Hoofdgerecht is een soort puree van zalm met rivierkreeftjes overgoten met een saus van kreeft, vergezeld van wat gekookte julienne en spinazie. ook nu weer weinig smaak allemaal. Na een soupe de poires et prunes. Dit zijn gestoofde peertjes met pruimen vergezeld van een bol cassisijs en dat smaakt gelukkig wel heel lekker. We willen eigenlijk nog wel een thee na maar de serveerster heeft meer interesse voor de ruzie in de keuken als in werk krijgen we het gevoel. We besluiten dan ook maar af te rekenen. Het is heerlijk warm weer om terug te wandelen laat op de avond en we zitten nog een tijd buiten met een paar biertjes terwijl gek genoeg om ons heen iedereen al binnen zit. Laat naar bed voor de verandering.

 

Dag 10 zondag

 

Laat op en het is eens wat minder warm wat wel prettig is. Na een laat ontbijt besluiten we naar het Chateau de Bazoches te gaan. Dit is vroeger de woning van Vauban geweest. Het wordt nog steeds door nazaten van hem bewoond en een groot deel is dan ook nog privé bezit en niet te bezoeken wat dan weer niet erg duidelijk uit de gidsen en folders is te halen. Interessante man uiteraard Vauban, die niet alleen enorme hoeveelheden verdedigingswerken bouwde of opwaardeerde maar ook een begenadigd militair was en de nodige politieke geschriften heeft achter gelaten die voor die tijd toch vooruitstrevend te noemen zijn. Onder andere het innen van belasting naar draagkracht wat toen nog niet bestond. Het kasteel is misschien iets te netjes hersteld maar wel leuk. Het heeft een aantal mooie schilderijen en vier interessante stambomen gemaakt uit wapenschildjes van Limoges porselein die er indrukwekkend uitzien.

 

 

Na het kasteel vinden we een plekje aan het water bij Pierre Perthuis waar we een broodje eten en toekijken hoe her en der een kano omslaat, alleen begint het helaas ook te regenen zodat we uiteindelijk maar weer naar de auto vluchten.

 

 

Omdat het nog erg vroeg is besluiten we naar de grotten van Arcy sur Cure te gaan, waar we een rondleiding van anderhalf uur in het Frans doen, die moeilijk te volgen is. We gaan door diverse zalen met stalagtieten, stalagmieten en draperieen. De groep is eigenlijk net iets te groot om alles goed te kunnen volgen en zien. De grot is behoorlijk leeg geplunderd betreffende stalagmieten en -tieten, die zijn er begin 1900 uitgezaagd omdat ze zo leuk decoratief in de tuin stonden. Sommige zalen zijn zwart geblakerd omdat men er vuren brandde om muziek te maken en te dansen wegens de goede akoestiek. Men heeft dit wit proberen te schilderen rond 1980 wat geen al te groot succes is geworden en waarschijnlijk ook nog eens heel veel schilderingen vernietigd heeft. In 1990 ontdekte men namelijk pas dat er op diverse plaatsen schilderingen uit de prehistorie waren aangebracht. Dit is ook lastig te zien omdat ze onder een laag plafond zijn aangebracht. Leuk is dat er op een wand ook nog twee handjes geschilderd zijn. Op de terugweg nog in twee zalen geweest waar water staat. één zaal ligt een laag plaque op het water die oplicht. Dit is kalkstof die naar beneden valt omdat er geen stalagmieten zijn waar het zich aan vast hecht. In de andere zaal hangen die wel en is het water glashelder omdat de kalk zich daar wel vast hecht. Aan het eind van de dag is het toch weer warm als we de grot uit komen zodat we de rest van de dag verder in alle rust wat lezen, eten, drinken en vroeg naar bed gaan.

 

 

Dag 11 Maandag

 

Om 11:00 naar Montbard vertrokken via Noyers sur Serein. Dit is best een aardige rit binnendoor met bijzonder weinig verkeer en na vijftig minuten rijden we Montbard binnen. Montbard is een wat vreemde stad aan de Armancon en het canal de Bourgogne. Een bovenstad die bestaat uit het centrum en het parc Buffon en een benedenstad langs het kanaal met veel industrie en maakt een wat sjofele indruk op sommige plaatsen. Er staat ook iets met pontificaal grote letters op de gevel wat met “nucleaire” te maken heeft. Eerst maar eens naar boven naar het park gereden en daar geparkeerd. Mooi park met mooi uitzicht maar je loopt er denk ik niet voor je plezier naar toe wegens erg steil. In het park staan nog een paar oude torens en er naast een kerkje wat dicht is. De auto later beneden neergezet en een wandeling door de hoofdstraat gemaakt waar echt heel veel winkels leeg staan, het lijkt hier serieus crisis. We komen twee restaurants tegen, de eerste zit afgeladen vol, de tweede kunnen we buiten op het terras aanschuiven. Als domme toerist een tijdje op de kaart zitten wachten waar we hier alleen maar uit twee plat du jours een keuze kunnen maken die op een schoolbord zijn aangegeven. We nemen allebei een kippenbout met wokkelpasta, gestoofde groenten en wat sla met dressing en het smaakt best goed.

 

 

Na het eten wederom naar boven gereden en nu bij het musee des beaux arts geparkeerd. Dit zit in een oude kerk en is gratis. Het stelt dan ook niet bijster veel voor. Wat beelden van ene Guillaume, een expositie over generaal Juno naar wat ik denk een plaatselijke held uit de Napoleonitische tijd was en foto’s waarmee gerommeld is met allerlei effecten van een plaatselijke kunstenaar waar ik nou werkelijk echt helemaal niks aan vind en dat overkomt me niet vaak. Wel heeft men nog een verzameling oude fietsen van begin 20e eeuw staan wat dan weer wel leuk is. Ook zit in het schip mooi modern glas in lood. Na vijfentwintig minuten staan we weer buiten en wandelen naar het vlakbij gelegen musee Bufon wat ook gratis is. Hier krijgen de nodige uitleg over de enorme natuurhistorische betekenis van de man. Ook heeft men nog een tentoonstelling van een schilder die mensen met dierenkoppen schildert. Niet helemaal mijn ding, geeft me een wat unheimisch gevoel, maar wel heel knap. Ook hier na minuut of vijfentwintig klaar. Alles bij elkaar toch weer vijftig minuten verrassend Frankrijk zullen we maar zeggen

 

 

Op de terugweg weer eens boodschappen gedaan. ’s Avonds dineren we bij de Hostellerie St Pierre, waar een briefje hang dat het diner die avond complet is. Ik begrijp niet zo goed waarom aangezien maar vijf tafels bezet zijn met twaalf personen. De ambiance is aardig en vooral ook prettig dat ze stoelen hebben waar je lekker in zit. Vooraf nemen we als aperitief een wodka en een Ricard. Men heeft een mooie wijnkaart en ik kies een Chablis grand cru Valespir. Die blijkt op te zijn en we krijgen als vervanger een Grand cru Bougros uit 2008. Die is erg lekker maar heeft wel een résidu onderin de fles waarvan ik pas jaren later te weten ben gekomen dat dit bevroren kristallen van wijnsteenzuur moeten zijn geweest. Er is geen kaart we krijgen gewoon het menu terroir wat uit vier gangen bestaat. Als eerste gang een carpaccho de boeuf waarbij tafelgenoot denkt dat ze de limoenschilletjes die er ter decoratie op liggen ook op moet eten. Vervolgens een tartaar van zalm met mango met daar boven op room met munt. Interessante combinatie met nog wat pepers in de tartaar voor een bite. Had iets subtieler gemogen maar het idee van de bite is perfect gezien de overige smaken. Hoofdgerecht een spies van coquilles st Jacques, chorizo en pruim met een risotto met een sauce homardienne. Ook lekker en na een frais de desserts die bestaat uit een crème brulée met alcohol die in de fik staat, een tarte chocolat en perzikijs. Wel allemaal kleine hoeveelheden en om helemaal af te sluiten nog twee koppen thee na. Nog even met de patronesse gepraat tijdens het afrekenen. Ze wil graag weten of het hutje waarin we slapen niet heel erg gehorig is. Het er ook nog over gehad dat ze op de route naar Santiago de Compostella liggen en nog wel eens pelgrims onder dak krijgen. Prima gegeten, niet spectaculair, eigenlijk heel simpel waarbij de chef zoekt naar smaken die bij elkaar passen. Om 22:00 uur weer terug en nog twee biertjes buiten gedronken voor we in bed kruipen.

 

Dag 12 dinsdag

 

Volgens de krant gaan we vandaag naar de 24grC. Om 10:30 uur naar Tonnerre vertrokken. Leuk stadje, eerst bij de VVV een stadswandeling gehaald van ongeveer een uurtje. Deze gaat langs de overdekte markt naar de Fosse Dionne. De beroemde bron met prachtig mooi helder water en eigenlijk ook wel mooier en imposanter om in het echt te zien als vanaf de toch wel overbekende foto’s. Vervolgens een flinke klim naar de eglise St Pierre die dicht is. Wel heb je hier een mooi uitzicht over Tonnerre. We komen nog langs een andere kerk die ook al op slot zit en uiteindelijk zijn we weer terug bij de VVV die in het Hotel Dieu zit. Vlakbij de VVV in “Manoir du Pressoir” wat gegeten. Dit is niet echt een eetgelegenheid maar je kan er wel een bord met specialiteiten uit de streek krijgen en wat drinken. Er blijkt ook geen toilet te zijn. We krijgen broodjes met Fois Gras, Canard en twee soorten kaas. Gevulde champignons en een soort kaascroissant met een glaasje jus de pomme omdat we geen alcohol willen en madame verder niets anders te drinken heeft. Ik neem nog een kop koffie na en reisgenoot een of ander toetje met caramel. Hierna het hotel Dieu bekeken. Dit is het oude ziekenhuis uit de middeleeuwen zoals ook het hospice in Beaune. Er net naast staat het ziekenhuis uit 1900 wat inmiddels ook niet meer als ziekenhuis in gebruik is want de laatste echt moderne uitvoering staat weer achter dat ziekenhuis. Het pand is niet al te spannend. Wel leuk is de gnodon, dit is de exacte tijdsmeridiaan in Tonnerre die alle dagen exact 11:44:06 aangeeft als de zon er door een klein gaatje in de buitengevel op valt. Dit zijn een kleinere en een grotere ongelijke ellips die zo’n 20 meter langs de meridiaan lopen. Ook staat er een replica van de graftombe van Catharina van Bourgondie die de vrouw van Lodewijk de Heilige was. Boven heeft men nog een tentoonstelling van wat kerkelijke spullen en zaken uit het ziekenhuis uit het begin van de 20e eeuw zoals die op zaal en in de operatiekamer voorkwamen en nogal een Spartaanse indruk op ons maken.

 

Doorgereden naar Chablis wat werkelijk midden tussen de wijngaarden ligt. Een leuk plaatsje wel erg duur en met enorme complexen van wijnboeren/wijnhuizen. We bekijken er een paar waaronder La Chablisienne wat de cooperatie is omdat ik denk dat die misschien wat betaalbaarder is. Maar niets van dit alles, ook hier is het gewoon rerg duur om wijn te kopen. Het wijnhuis Fevre springt er helemaal uit en is bijna twee keer zo duur als de andere huizen waar we de prijslijst van zien. Later nog wel eens wat van dit huis mogen drinken en dan begrijp je wel waarom, zelfs een gewone Chablis van dit huis is simpelweg heel goed.

 

 

We rijden uiteindelijk maar door naar Crepy waar Bocard zit, wat iets betaalbaarder is en waar we gisteravond de mooie Bougros van gedronken hebben. We proeven de grand cru Bougros uit 2010 en is nog absoluut niet van de kwaliteit van die van 2008. Die moet volgens de dame die ons inschenkt nog even rijpen. Ook een grand cru Valespir geproefd uit 2009 die ik al een stuk beter vind smaken zodat we besluiten om een aantal Valespir grand en premier crus aan te schaffen. Vanavond macaroni als diner en de keuken vast goed schoon gemaakt want vanavond is de laatste keer dat er gekookt wordt.

 

Dag 13 Woensdag

 

Laat op en laat ontbeten en daarna naar Clamécy vertrokken. Dit is een leuk stadje aan de Yonne en de Beuvron waar wel wat geklommen moet worden. Eerst nog wat gewinkeld en om 12:15 maar eens een frisje naast de kerk gedronken tegenover de vvv waar ik nog een plattegrondje weet te bemachtigen. Na het frisje de kerk bekeken die aan de buitenkant beduidend fraaier is als aan de binnenkant. Ik loop nog even naar de Beuvron en terug waarna we uiteindelijk weer wat verder wandelen en bij de jachthaven met een sluisje in de Yonne terecht komen. We eten bij een turkse snackbar een assiette Kefte en een assiette kebab met een colaatje erbij. We willen naar het het musee d’art et d’histoire Romain Roland, waarbij het vinden van de entree nog niet meevalt. Leuk museum met van alles wat. De werk- en zitkamer van Romain Roland en alle boeken die hij geschreven heeft inclusief wat vertalingen voor niet Franstalige landen. Ik neem aan dat het een historicus en muziekkenner was gezien de titels. Verder een tentoonstelling over de flottage de bois naar Parijs vanuit Clamecy en Vermenton waar de stammetjes werden verzameld vanuit de Morvan. Het transport gebeurde door enorme vlotten van gestapelde stammen te bouwen en de Yonne af te varen. Schilderijen van de 17e t/m 20e eeuw met als bekendste meesters een Issabey en vrij veel van ene Julien die naar ik vermoed hier uit de streek kwam. Nog een grote collectie schilderijen die door Francois Mitterand als president zijn ontvangen. Veel rommel maar ook leuke en mooie dingen. Nog een afdeling met reclameposters van 1900-1940 van Charles Loupot. Erg leuk, ook de ontwikkeling van zijn stijl die steeds kubistischer wordt. Uiteindelijk nog een forse archeologische verzameling met name uit een vindplaats bij Chevroches wat vlakbij Clamecy ligt. Op zich allemaal wel bekend en ik moet zeggen handig gegroepeerd tentoongesteld. Ook een paar dierenriemen gegraveerd in ivoor en brons wat we dan nog weer niet kenden. vijf kwartier in het museum doorgebracht.

 

 

Voor de warme hap vanavond weer naar het restaurant “les deux ponts des lilas” gewandeld waar we weer lekker buiten zitten naast drie chauffeurs die zitten te kaarten. Naast ons komen later ook nog twee Italiaanse gezinnen zitten met vier kindertjes en vier volwassenen. Het blijkt al snel dat Italiaans en Frans toch ook niet erg op elkaar lijken want het bestellen gaat niet vanzelf. Voor ons vandaag pizza, ik Oriental en tafelgenoot fromage die allebei prima te eten zijn. Een fles Irancy erbij en na allebei een coup des Iles. Het blijft tijdens het eten prima van temperatuur om buiten te zitten en ook de tijdens de wandeling terug. Op de camping nog vrij kort buiten gezeten en vroeg naar bed.

 

Dag 14 Donderdag

 

De nodige schoonmaakacties deze ochtend en pas na 12:00 naar Auxerre waar we het centrum aan de Yonne nog willen bekijken wat we de eerste keer over hebben geslagen. Het middagmaal weer bij XIII genomen, dit maal binnen, omdat buiten geen plek meer te vinden is. Binnen helaas wel last van wat harde muziek maar dat went ook wel weer. We nemen coquilles st Jacques op Thaise wijze met een frisje erbij. Op zich lekker prima coquilles alleen smaakt de risotto mij wat te zoetig. Een cafe au lait als afsluiter van de maaltijd genomen. Na de hap naar Musee Leblanc Duvernoy gewandeld wat gratis blijkt te zijn. We zijn er in vijfentwintig minuten klaar mee na het zien van wat wandtapijten, schilderijen en veel porselein wat we nu wel kennen.