Halverwege maart, als onze fantastische regering eindelijk heeft ingezien dat allerlei Corona maatregelen niet meer nodig zijn met werkelijk prachtig zonnig weer een kort weekendje naar Dwingeloo. Ooit als kind hier op een vakantiepark gestaan maar kan me er niets van herinneren en als we er eenmaal zijn ook geen déja-vu. We hebben een culinair arrangement in Hotel Wesseling genomen wat al sinds de 17^e eeuw zou moeten bestaan als we de geschriften van het hotel mogen geloven.  Het hotel staat op een prima plaats in het dorp maar inchecken gaat niet snel omdat we kennelijk een man achter de balie hebben die met iedereen uitgebreid een praatje wenst aan te knopen en de gemiddelde leeftijd van de incheckers het kennelijk ook allemaal wat moeilijker maakt. Na een kwartier dan toch de sleutel van kamer 3 op de begane grond gekregen die buitengewoon saai is ingericht met smaak nog kraak maar wel een fijn bed heeft en een aparte wc van het douchegebeuren.

Het dorp verkend, met als hoogtepunt een ooievaarspaar op een schoorsteen midden in het dorp, wat niet heel veel tijd in beslag neemt. Ook de kerktoren die een ui heeft is eens wat anders en verrassend voor dit landsdeel. We belanden op het terras van restaurant “de Riete” omdat we nog wat kleins willen eten wat een broodje zalm en een broodje rosbief wordt vergezeld van een colaatje.

Bij terugkomst in het hotel maken we gebruik van de voucher die we tot onze verrassing hebben gekregen om een kleine proeverij van 3 wijnen te mogen houden. Het worden 3 stuks wit die we niet heel bijzonder vinden en uiteindelijk vinden we de lekkerste een Pinot Grigio uit Roemenie die ook nog eens het goedkoopste exemplaar op de kaart is komen we al snel achter. De andere 2 zijn een Vermentino die zoals zo vaak wat te vegetaal naar onze smaak is en een saaie Chardonnay. We sluiten af met een drankje naar eigen keuze wat voor mij een rosé uit de Provence is, die beter is als de 3 genoten witte wijnen.

Na een korte stop om 7 uur aan tafel voor een 4 gangen verrassing diner. Dit gebeurd in een volle, warme eetzaal waar we maar eens beginnen met een fles Zweigelt te bestellen die helaas al voor het hoofdgerecht op is. We zitten lang aan tafel wat op zich niet zo erg is maar wat wel vervelend is, is dat we op sommige onderdelen van het menu langer als een uur mogen wachten en anderen dan opeens heel kort na elkaar opgediend worden. De start is veel belovend namelijk een vegetarisch gerecht van biet, geitenkaas, gepekelde groentes en hazelnoten. Zelf geen groot liefhebber van biet heb ik mijn bedenkingen maar als ik het proef kan ik niet anders als toegeven dat dit een heerlijk gerechtje is. De 2^e gang is een miso soep die we zeer matig vinden en eigenlijk alleen maar naar warm zeewater smaakt. Beetje vreemd om dit bij een verrassing menu mee te nemen, volgens de dienster is dat eigenlijk omdat men meer vegan uit wil serveren. Ook zij is er niet kapot van en geeft het de beoordeling saai waar we ons helemaal in kunnen vinden. Hoofdgerecht is een zeer matige eendenborst met ook geen geweldige garnituur. Reisgenoot heeft een alternatief gevraagd en krijgt zeewolf in spek die wel lekker is. Als wijn maar een open glas rood uit Puglia genomen die op zich prima is. Als dessert krijgen we een gestoofd peertje met witte chocolademousse en parfait van steranijs die aardig is maar de steranijs proef ik niet. Al met al niet meer als een 7 deze avond ook al omdat we naast ons een tafel met 4 Amsterdammers hebben waarvan één stuks wel erg aanwezig is en we van een buitengewoon irritant Amsterdams accent mee mogen genieten.

Dag 2 Zaterdag Dwingeloo

Gisteren na ruim 2,5 uur terug op de kamer waar we afsluiten met een biertje en een boek en om half elf de ogen sluiten. Slapen gaat vrij moeizaam met vaak wakker wat zeker niet te maken heeft met het bed of de stilte in het hotel want die is weldadig te noemen. Het ontbijt is prima verzorgd en uitgebreid met alleen een wat matige koffie wat mij betreft. Ik doe na het ontbijt een poging om naar de hei te wandelen maar dat is me uiteindelijk te ver. Het wordt wel een wandeling in een prachtig zonnetje maar al met al zo vroeg nog wel een frisse bedoening.

Na een rustig uurtje op de kamer vertrekken we naar Assen wat een half uurtje rijden is en waar we een mooi gratis parkeerplekje net naast het centrum vinden. Doel van de reis is het Drents museum en dan met name de tentoonstelling over Frida Kahloo. We kennen het museum van een aantal jaar geleden en het is en blijft een prachtig gebouw met van binnen fraai schilderwerk. De tentoonstelling van mevrouw Kahloo is bijzonder druk bezocht met vooral dames en dan met name vanaf de middelbare leeftijd. In de zalen waar de overige collecties hangen en die we deels ook mee nemen kom je dan weer nauwelijks een mens tegen. Er is ook veel aandacht voor een nieuw stuk wat we de vorige keer niet hebben gezien namelijk een Israels die de Drentse Madonna heet.

De expositie van Kahloo omvat eigenlijk maar weinig schilderijen en vooral foto’s en artikelen die een relatie met Kahloo hebben zoals allerlei Mexicaanse fleurige kleiding, schoenen en sieraden. De schilderijen die er hangen mogen er wat mij betreft best zijn en worden vergezeld van allerlei uitleg die de nadruk op het symbolisme in de werken leggen. Wat voor mij dan een beetje de vraag is, leggen de kunstkenners dit dan zo uit want Kahloo heeft zich daar nooit zo over uitgesproken. Tijdens het bezoek ook een frisdrankje genomen in het museumcafé “pingo” wat een wazige term uit het Inuit schijnt te zijn die wat zweverig aan doet, alleen is dit het eerste museumcafé wat wij mee maken waar het personeel snel en adequaat is, hulde.

Nadat partner de museumwinkel gedurende lange tijd bezocht en leeg gekocht heeft, eindelijk weer eens even de frisse buitenlucht in waarbij we na een korte wandeling eerst maar eens een lunch bestaand uit een pannenkoek en brood met kroketten tot ons nemen in “de Poort van Assen”.

Hierna de nodige boekwinkels en andere zaken bezocht en het centrum een beetje doorkruist en we merken al snel dat het centrum eigenlijk vrij klein en compact is wat wel prettig voor de voeten is. Uiteindelijk weinig gekocht en vrij vroeg weer terug naar het hotel gereden.

Na een korte stop op de hotelkamer een paar drankjes op het terras van het hotel genomen maar omdat we het al snel fris vinden worden nog kort met een laatste versnapering binnen gezeten waar we het dan weer wat te druk en onrustig vinden zodat we vroeg terug zijn op onze kamer en nog lang lezen tot we wederom om 19:00 uur aan het diner gaan.

De drukte valt inmiddels weer mee zodat we redelijk ontspannen kunnen beginnen aan een 6 gangen verrassing menu. We besluiten ondanks vrijwel alleen vleesgerechten die op het menu staan toch een fles wit te nemen en wel een Grunerveltliner die zeer smakelijk is en ook vandaag weer voor het hoofdgerecht leeg is. En net zoals gisteren gaat het uitserveren weer met heel veel horten en stoten en komen we na 3,5 uur wel enigszins gaar van tafel. Maar als troost is het eten vanavond wel fijn een 8,5. We beginnen met rode mul met garnalen en een mayonaisse, niet heel speciaal maar smakelijk. De 2^e gang is weer soep maar dit keer van eekhoorntjesbrood die een stuk beter bevalt als het soepje van gisteren. De derde gang is verrassend genoeg wederom eendenborst, maar dan wilde met zuurkool. Heerlijk gerechtje en wel heel bijzonder dat we dan nu een prachtig stukje vlees krijgen waar ik dat van gisteren eigenlijk onder de maat vond. Bij het hoofdgerecht gaan we maar over op een bijpassend rood wijntje uit de Rousillon wat niet verkeerd is en ik krijg wederom een zeer smakelijk gerecht bestaand uit hertenbiefstuk met hazenpeper. Tafelgenoot heeft een leuk vegetarisch gerecht met dit keer eekhoorntjesbrood in een vaste uitvoering. De 5^e gang zijn kazen uit de streek, waarbij de streek dan Friesland is wat ons enigszins verbaasd. Leuk spul met alleen een wat mindere wat ons betreft die van Terschelling komt. De Port erbij past ook prima. Dessert wordt aardbijen panacotta met aardbeienmousse en yoghurtijs, we vergeten de wijn hierbij verder maar en eten snel af omdat we het na 3,5 uur wel zat zijn.