Dag 1 Vrijdag

 

Een wat moeizame eerste vakantiedag met hooikoorts en onderweg de nodige files bij Gorcum, Breda, Brussel en ook nog eens niet zo ver voor Mons. Ook loopt de temperatuur van de motor af en toe op zodat ik in Mons maar eens wat koelvloeistof koop en bijvul, maar dat is zo weinig dat ik me afvraag of dat wel de oorzaak is. We zijn vrij laat in ons overnachtingshotel wat het Best Western in Mons is waar we kamer 320 zonder airco krijgen. De parkeergarage onder het hotel in is weer een smal avontuur maar ik weet de auto wel zo te parkeren dat we er in ieder geval makkelijk uit kunnen, we staan vrijwel recht voor in- of uitrit hoe je het wil noemen. Het is vrij warm op de kamer maar we hebben een ventilator en we liggen een tijdje uit te puffen voordat we stad in lopen. Op het terras van café "l’Excelsior" aan de grote markt drinken we een paar biertjes, wat prima te doen is in de schaduw. We lopen nog een keer terug naar het hotel om te douchen en wat te rusten waarna we weer terug gaan naar hetzelfde plein en bij “La Trattoria” gaan eten. We hebben hier eerder gegeten en dat is toen goed bevallen. We kunnen er binnen nog bij waar we huisgemaakte pasta met zalm en een fles Lambrusco nemen. We eten wel lekker maar het is net wat te flauw vinden we. Terug in het hotel de ramen wijd open gezet om de boel wat af te laten koelen en om elf uur het licht uit.

 

 

Dag 2 zaterdag

 

We slapen heel behoorlijk en gaan om acht uur ontbijten waarbij ik nog wel even de garage in loop en onder de auto kijk. Hier ligt zoveel water dat ik nu toch echt wel denk dat er echt iets mis is met de motor en ik vraag de vrouw achter de balie de Toyota garage hier in het stadje te bellen maar die nemen nog niet op. Ik zit niet lekker aan het ontbijt en wil snel naar de kamer waar ik Eurocross bel en ook al snel uit heb gezocht dat er een Avis in Mons zit, want we hebben absoluut geen zin om hier het hele pinksterweekend vast te zitten als er inderdaad wat mis is met de auto. De auto wordt binnen een kwartier weg gesleept, waarbij ik wel zelf de auto uit de garage moet rijden. Bij de Toyota garage gaat het allemaal wat moeizaam het duurt vrij lang voor men wil kijken maar constateert dan in no time dat de koppakking naar de Filistijnen is en we met de auto niet verder kunnen. Na wat driehoek belletjes met Eurocross en de garage wordt besloten de auto achter het hek te zetten en naar Nederland te laten repatrieren. Wij worden door de depanneur bij de Avis afgezet waar we nog wel een tijdje zitten te wachten voor de juiste stukken per fax binnen rollen en we vrij kort voor ze om twaalf uur sluiten een Renault Scenic mee krijgen. We halen snel onze spullen in het hotel op en rijden weer terug naar de garage, die ik met meer geluk dan wijsheid terug weet te vinden. om de spullen uit de auto in te laden waarna we met flink wat vertraging eindelijk onderweg gaan naar onze eindbestemming zijn. Het rijdt wel beter door als gisteren maar we nemen ook een vrij lange route binnendoor om Parijs te passeren zodat we pas om vijf uur Veneux les Sablons in rijden waarbij we toevallig langs een intermarché komen waar we dan meteen maar boodschappen doen voor we de camping op rijden.

 

De eigenaar van de camping brengt ons naar MH nummer 54. Dit is een nette zeer schone caravan met een grote veranda op een mooie plek. We staan op een eigen omheint veldje omzoomt met heggen en bomen wat, heel prettig, veel privacy en schaduw geeft. Om ons heen staan veel MH’s met kinderen en op de camping zelf barst het van de Duitse tentkampeerders. Mogelijk niet al te sociaal hopen we eigenlijk dat deze allemaal na het pinksterweekend vertrekken. Vanaf de plek naast ons hebben we veel last van herrie van een radio en het valt op dat je ook de treinen op de camping wel erg goed kan horen. We krijgen, achteraf terecht, eigenlijk meteen het idee dat dit wel eens niet de rustige camping zal zijn die we toch meestal wel weten te vinden. Verder is het wat ons betreft wel een prima camping. Na het uitpakken loop ik maar eens naar Veneux zelf wat een wat lastige wandeling is voor mijn reisgezel omdat je via een flink stijl stuk, het spoor over moet steken. Er zit in het dorp ook niet zo heel veel interessants, drie 3 restaurants en je kan er brood en een krant kopen wat ik de rest van de vakantie 's ochtends ook doe. Ik besluit morgen maar eens naar Moret sur Loing te lopen waar we ook vlakbij zitten om te kijken of dat een wat makkelijkere wandeling is. Ik koop meteen even een krant wat hier La Parisienne is. We eten een simpele maaltijd en na de afwas lopen we nog even naar de Loing die vrijwel naast de camping in de Seine stroomt. De rest van de avond nog buiten kunnen zitten wat helaas wel ontsiert wordt door de radio van onze buren maar die gaat klokslag tien uur uit uit en we duiken meteen in bed en ik val in een coma.

 

 

Dag 3 Zondag

 

Het is een nogal onrustige nacht door medekampeerders verneem ik de volgende ochtend van reisgenote maar ik merk er weinig van en slaap heel behoorlijk. Wel zijn we allebei vroeg wakker zodat ik ook vroeg koffie zet die helaas niet lekker is. We komen er al snel achter dat dat komt omdat we oude koffie van de vorige vakantie bij ons hebben die niet meer luchtdicht verpakt is wat je dus niet moet doen. Ik haal een krant bij de bakker in Veneux omdat de presse op zondag dicht is. We rijden aan het eind van de ochtend naar Saint Mammes wat aan de overkant van de rivier ligt en waar een grote zondagsmarkt langs de kade wordt gehouden. We kopen er wat groenten en later bij een kleine Casino in het dorp nog wat kleine dingen die we gisteren vergeten zijn en men heeft zelfs een IGN-kaart van het gebied waar we zitten die we ook maar meteen mee nemen.

 

 

Terug rijden we via Moret sur Loing wat er prachtig bij ligt en kijken wat rond bij de sluis en de pont Sisley. Uiteindelijk zakken we ook nog op een terras neer voor een kop koffie. Terug op de camping eten we wat en slaan we een deel van de middag kapot met wat lezen en rusten. Later in de middag wandel ik weer terug naar Moret. Dat blijkt goed te doen via een vlakke weg en met vijfentwintig minuten sta ik voor het eerste restaurant. Ik kijk nog wat rond in het dorpje en haal bij de VVV die open is een gidsje met adressen van restaurants in het dorp.

 

 

Terug bekijk ik de camping eens wat beter. Die bestaat uit heel veel bomen en groen wat voor heel veel schaduw en vaak afgeschermde plekjes zorgt. Veel tentkampeerders die hier staan komen om te klimmen in het bos van Fontainebleau. De plaatsen zijn vaak groot en er is een receptie waar je wat kan drinken. Ook vinden we er boulesbanen, speeltoestellen, een tennisbaantje, tafeltennistafels, een midgetgolf baan en een klein zwembadje. De meeste gasten komen uit Frankrijk, Groot Brittannie en Duitsland. Wel een nadeel is dat je de treinen heel goed hoort op de camping, maar later op de avond rijden die niet meer en is dat probleem ook weer opgelost.

 

 

Om 18:30 wandelen we naar Moret om te gaan eten. We lopen naar La Palette wat volgens het vvv-gidsje op zondag open zou moeten zijn wat niet het geval blijkt te zijn. Uiteindelijk belanden we bij bistrot “Le Saint Thibault”. Een onooglijk tentje waar je buiten op krakkemikkige tuinmeubeltjes zit en wel in het gelid moet gaan zitten zoals de bediening aangeeft. Zelf een plek uitzoeken is niet toegestaan en het is uit den boze dat twee personen aan een tafel voor vier gaan zitten, waardoor mensen die elkaar helemaal niet kennen gedwongen worden om gezamenlijk aan een tafel voor vier personen  te gaan zitten. Omdat we vroeg zijn hebben we nog wel een tafeltje voor twee die wel volledig scheef blijkt te staan. Men is gespecialiseerd in de Elzasser keuken en we nemen allebei een plat Alsacienne met een fles Riessling. De fles is met € 21,80 duurder als de beide plats van € 9,90. We eten een buitengewoon smakelijke hap die bestaat uit zeer malse plakken kip met een mierikswortelsaus die zoetig en pittig tegelijk is. Een en ander vergezeld van bijzonder lekkere pommes salees en veel sla voorzien van azijn. Wel is het allemaal erg vet omdat alles in de olijfolie drijft. Omdat onze tafel scheef staat loopt de olie van de borden op de tafel. Na een noodkreet van mijn kant verhoogd de ober de tafel aan één kant door er een omgekeerde asbak onder te zetten. Helaas is dat net te laat want reisgezel heeft al een olievlek in haar broek. Na krijgen we nog een coupe Hansi, dit is bessenijs met bessenlikeur. We zitten uiteindelijk helemaal vol voor een bedrag van slechts € 54,=. Wat wel  opvalt als we zitten te eten is dat veel mensen langs lopen en blijven kijken naar de kaart maar vervolgens loopt vijfennegentig procent toch door omdat men het kennelijk te min vindt. Wij vinden het juist een leuke ervaring. De wandeling terug naar de camping is plezierig om het eten wat te laten zakken en het is ook nog eens lekker wandelweer. We kunnen tot tien uur buiten zitten maar daarna wordt het te donker om nog te kunnen lezen wat we dan binnen nog maar een uurtje doen.

 

Dag 4 Maandag

 

Prachtig weer vandaag zodat we richting Provins gaan, vooral bekend van het Middeleeuwse deel wat nog overeind staat . De reis er heen door de Brie is nog wel redelijk interessant, maar terug nemen we de route langs de zuidkant van de Seine die onvoorstelbaar saai is. In het stadje zelf valt de drukte alles mee, alleen is het wel erg op de toerist gericht. De tour Cesar staat in de steigers en de eglise st Quirace is van binnen gewoonweg lelijk waar ook nog eens in een Classisistische periode voorzien  van een grote koepel die er niet bij past. Helemaal jammer is dat men het roosvenster simpelweg dicht gemetseld heeft. We branden er nog wel het eerste kaarsje van deze vakantie. Op een aardig pleintje met draaimolen neem ik als lunch een galette met een frisdrankje, reisgenoot houdt het op frites met saucisses en het smaakt allemaal prima voor een toeristenoord. Na de lunch wandelen we nog wat langs de vestigingsmuren op zoek naar roofvogels die bekeken zouden kunnen worden. Het blijkt echter om een roofvogelshow te gaan waar we niet zo veel zin in hebben zodat we de auto weer opzoeken en via Bray sur Seine naar de camping rijden omdat we denken daar misschien iets aan de Seine te kunnen drinken. Niet dus. We zijn vrij laat terug op de camping waar we de asperges op eten die we gisteren op de markt gekocht hebben die buitengewoon goed smaken. Na het eten gooien we samen een jeux de boules balletje waarbij we op worden gegeten door de muggen. De rest van de avond nog lekker buiten kunnen zitten met een boek.

 

 

Dag 5 Dinsdag

 

’s Ochtends wat telefoontjes gepleegd met het thuisfront in verband met de auto die gerepatrieerd gaat worden. Daarna richting Milly la Foret vertrokken. Onderweg nog in het bois de Fontainebleau gestopt om te gaan kijken bij de gorges de Franchard maar dat blijkt verder lopen te zijn als gedacht zodat we weer vrij vlot terug gaan naar de auto.

 

 

We rijden door naar het Conservatoire nationale des plantes a parfum, medicinales, aromatique en industrielles. Dit is een plantentuin die uiteindelijk ontzettend tegen valt in een ook al niet erg interessante setting en daarbij staat ook verrassend weinig in bloei gezien de tijd van het jaar. Behalve een groep schoolkinderen is er verder ook geen hond.

 

 

We zijn dan ook sneller klaar als verwacht en rijden terug naar Milly, waar we een klein kapelletje de chapelle de Sainte Blaisse, met het graf van Jean Cocteau tegen komen wat helaas vandaag gesloten is. We nemen een lunch aan een pleintje waar ook de oude markthal staat. Daarna bekijken we het stadje wat niet onaardig is maar ook niet heel bijzonder.

 

 

Later rijden we naar "Le Cyclope". Dit is een enorm kunstwerk van Jean Tinguely. Die blijkt tamelijk lastig te vinden in het bos in de buurt van Milly en is vrij ver lopen vanaf de parkeerplaats. Als ik het weet te vinden blijkt de boel zwaar beveiligd te zijn met hekken en videobewaking en is er helaas niet erg veel van het bouwwerk te zien als ik er omheen loop. Het blijkt alleen in het weekend op afspraak te bekijken. 

 

Op de terugweg doen we nog wat boodschappen en vanavond gaan we weer uit eten. Dat valt op dinsdag nog niet mee. We proberen eerst “Le Cheval Noir” maar die blijkt dinsdag alleen op afspraak open te zijn. als we in een later stadium tijdens de vakantie de kaart bekijken is men wat overdreven duur in onze ogen zodat we ook geen nieuwe poging meer doen om er te gaan eten. Vervolgens doen we  “la Palette” aan maar ook die blijkt op dinsdag gesloten terwijl volgens het gidsje van de VVV men op dinsdag open zou moeten zijn. Uiteindelijk belanden we bij “Le Refuge” die vlak bij de kerk zit. Men heeft ongeveer tien tafeltjes en een menukaart die bestaat uit vijf voor-, vijf hoofd- en vijf nagerechten waar je uit kan kiezen. Naast het menu laten we een fles Chablis aanrukken. Vooraf eten we een soufflé Roquefort met sla. als hoofdgerecht komt een faux filet met puree en lekkere groentes op tafel met als enige minpuntje de pepersaus die uit een pakje lijkt te komen en ook wat overdreven veel is. Na nog een flensje met appelcompote. We eten lekker en het is er niet erg druk met drie bezette tafeltjes. De bediening gaat wat rommelig door een tamelijk jong meisje. Op de terugweg is het nog steeds vrij warm en op de camping drinken we nog een biertje in de bar waar het niet erg gezellig is. De eigenaar is druk met reserveringen en de tv staat aan zonder dat er iemand naar kijkt.

 

 

Dag 6 Woensdag

 

We kijken ’s morgens wat rond in het bois de Fontainebleau. Onder andere bij Cuvier Chatillon waar een schoolklas aan het klimmen is op de rotsen onder leiding van een soort meester Obersturmbannfuhrer. Bij Appremont lopen we tegen hetzelfde probleem aan als gisteren dat het wel erg ver lopen is van de parkeerplaats en uiteindelijk klim ik naar de Caverne de Brigands terwijl reisgezel beneden bij een uitspanning op een terras een frisje neemt en een boek leest. De wandeling is leuk over veel rotsen met gekke formaties en door een spannend bos. Vooral voor kinderen lijkt het mij hier helemaal te gek. Als ik uiteindelijk boven bent valt het uitzicht helaas wat tegen.

 

 

We rijden door naar Barbizon waar we wat rond wandelen. Op zich is het maar een klein dorpje met niet veel interessante gebouwen maar er hangen tegen gevels van panden wel veel schilderijen die in mozaiek zijn nagemaakt. Nogal toeristisch allemaal en toch wel wat gericht op de wat oudere medemens met enig geld krijgen we het gevoel. Het valt weer niet mee om een eetgelegenheid te vinden die open is maar uiteindelijk vinden we een tentje waar we binnen gaan zitten. Het is een nogal rommelig etablissement waar je ook op de binnenplaats kan eten. Ik neem een salade Piemontaise die prima is met een half litertje water. Reisgenote neemt een crêpe met ijs en chocola en een colaatje light. Het maison Theodore Rousseau is dicht zodat we na het eten in het Musee Ganne terechtkomen. Dit is een erg leuke oude Auberge waar de schilders van de zogenaamde school van Barbizon vroeger veel verbleven. Men heeft een paar ingerichte kamers en niet alleen veel schilderijen van deze heren hangen, maar ook de nodige door de heren vervaardigde schilderingen op meubelen, panelen en wanden. Veel schilderijen zijn van de mij totaal onbekende Chaigneau die ik wel goed vind. Er draait ook nog een film van zo’n vijfentwintig minuten over de l’ecole de Barbizon met Engelse ondertiteling. De film is een beetje over de top maar het is wel duidelijk dat hier na het classicisme de weg is ingeslagen naar natuur en natuurlijke kleuren wat beschouwd wordt als de voorlopers van het Impressionisme. Opvallend is dat ook een groot aantal van de schilders werkelijk in het dorp is gaan wonen en niet alleen maar bij tijd en wijle in het hotel verbleef. Het verhaal achter de school is toch vooral dat men in deze tijd voor het eerst verf in tubes kon krijgen zodat men buiten kon gaan schilderen wat ook wel aan de afbeeldingen op de schilderijen te merken is. Nadeel was dan wel weer dat de verf in tubes in die tijd nog niet van erg goede kwaliteit was vandaar dat alle doeken vaak nogal donker zijn.

 

 

We besluiten omdat we er vlakbij zijn toch ook nog even langs de Chapelle Sainte Blaise des Simples te rijden. Het is een schattig kapelletje, waarin Cocteau ook begraven is, met schilderingen en mooi glas in lood wat allemaal van de hand van Cocteau is. Het ligt ook nog eens in een mooi tuintje. Weer typisch zo’n kleine Franse bezienswaardigheid waar nauwelijks iemand op af lijkt te komen.

 

 

We dineren met zelfgemaakte macaroni vergezeld van een fles matige Sancerre. Tijdens het eten spettert het wat en eten we uiteindelijk binnen af en doen de afwas. Na het eten is het weer droog en wandel ik nog even naar het water en een rondje over de camping. De rest van de avond blijft het ook droog en kunnen we weer buiten zitten.

 

Dag 7 Donderdag

 

In eerste instantie is er voor vandaag minder weer voorspeld maar dat blijkt toch wel mee te vallen zodat we besluiten richting Egreville te rijden naar het Jardin Musee Bourdelle. Dit blijkt een prachtige tuin met zesenvijftig beelden van de meester zelf te zijn. De beelden zijn niet helemaal mijn stijl maar het is wel leuk om te zien dat de man in de periode van 1893 tot 1925 zijn Classisistische stijl langzaam omzet in Art-Deco. Ook valt op dat eigenlijk alle werken gemaakt zijn in opdracht. De tuin zit vol met schoolklassen die boetseren, tekenen of op onderzoek uit moeten. De allerkleinsten lopen een blote voetenpad. Buiten de schoolkinderen en onszelf tel ik nog één ouder echtpaar wat rondscharrelt. Voor ons een klein maar fijn museum.

 

Na het museum het stadje Egreville nog even ingereden maar dat is dus helemaal niets. We drinken uit noodzaak nog even wat in de plaatselijke PMU omdat we allebei toch wel eens naar de wc moeten. Helaas blijkt dat hier dan wel op een zeer onsmakelijk toilet te moet gebeuren.

 

 

We rijden door naar Montargis waar we eerst eens lunchen met een pide bij een turks tentje wat prima smaakt. Montargis zelf maakt niet zo veel indruk maar we komen ook meer voor het musee Girodet wat dan helaas een paar dagen dicht blijkt te zijn wegens een verbouwing. Onverrichter rijden we dan maar terug naar de camping en willen onderweg nog even in Larchant kijken waar een interessante kerk zou moeten staan.

 

 

Stom toevallig zien we als we door Dordives rijden dat daar een klein glasmuseum zit wat we dan maar besluiten te bezoeken. Er zit een glasblazer wat dingen te fabriceren waar we een tijdje naar kijken terwijl de man zijn best doet ons het een en ander in het Engels uit te leggen. Later lopen we nog wat rond in het museum wat veel uitleg geeft over de diverse technieken waarmee glas een bepaalde vorm gegeven kan worden en waar het allemaal voor gebruikt wordt. Er staan wat kunstwerken van de maitres des ouvriers en modern glas van Daum, die dus nog bestaan wat wij niet wisten. Het museum is hier neergezet omdat in een stadje vlakbij jaren een glasfabriek heeft gestaan die gespecialiseerd was in beeldbuizen en speciale glasstukken voor de chemische industrie, er staat onder andere een lamp van 10kV met een enorme koperen gloeidraad die daar speciaal werd gemaakt voor diverse bedrijven.

 

 

We rijden inderdaad Larchant ook nog in wat we een merkwaardig plaatsje vinden. Er staat een enorme ruïne van een kerk waarvan het schip nog deels in takt is en gebruikt wordt voor diensten. Verder is er eigenlijk helemaal niets te zien of te vinden in het dorpje buiten de mairie, een bakker en een café.

 

 

We gaan vanavond eten bij restaurant “La Palette”. Het is een leuk aangeklede zaak waar vanavond uiteindelijk drie tafels bezet zijn. Men heeft een wat jeugdige bediening die continu om ons heen loopt en ieder keer als de broodjes op is wordt er een nieuwe gebracht wat het allemaal erg onrustig maakt. We nemen een fles Sancerre en allebei een menu. We beginnen met 3 kleine amuses en een stukje kopkaas van de chef wat net zo goede paté campagnarde zou kunnen zijn wat mij betreft. Als voorgerecht komen kleine coquilles st Jacques met prei en kaas uit de oven op tafel die erg lekker zijn. Het hoofdgerecht is een Lotte met honing en sesam met rijst en erbij een tomaatje en wat gevulde champignons uit de oven. De Lotte is lekker en ook de combinatie met honing bevalt me wel zolang er niet te veel op zit anders is het net wat te zoet. Als kaas neem ik de door de chef geadviseerde warme Brie in bladerdeeg met wat sla en noten. Het bladerdeeg is gemaakt in een bonbonvorm en bij het slachten wordt het op het bord, de tafel en de vloer één grote puinhoop met bladerdeeg. Na krijgen we een mystere dat blijkt een stuk bruine en witte chocolade in de vorm van een heertje met een vulling te zijn met wat coulis. Een beetje simpel en beperkt dessert zullen we maar zeggen. We vertrekken met gemengde gevoelens, echt slecht was het eten niet maar we zitten er niet prettig en de prijs is ook wel wat aan de hoge kant.

 

 

Dag 8 Vrijdag

Om 11:00 vertrekken we naar Sens, we stoppen onderweg nog in Pont sur Yonne om wat foto’s te maken, onder andere van een halve brug die toch enigszins aan de pont d’Avignon doet denken.

 

 

In Sens is het makkelijk om een parkeerplaats te vinden net naast het centrum. Het blijkt een erg leuke stad om wat doorheen te dwalen met een mooie kerk, die natuurlijk wel weer half in de steigers staat en een mooi stadhuis waar de toren dan weer helemaal van ingepakt is. Mogelijk dat er leitjes naar beneden vallen? Ook lopen we nog tegen een prachtige markthal uit de 19e eeuw aan. Het centrum bestaat voor een groot deel uit voetgangersgebied met oude huizen en de nodige winkels die ook deels open zijn tussen de middag. Het ligt aan de rivier de Yonne waar nog een leuk kapelletje tegen aan ligt en er is ook nog een lapjesmarkt. In ieder geval geen toeristische stad wat het misschien ook wel zo prettig maakt. Na lang rondgekeken te hebben om 13:15 bij een Turks tentje op het terras gaan zitten en allebei een assiette Kofte bestelt.

 

 

Na het eten bekijken we de kathedraal uitgebreid. En lopen daarna naar het musee de Sens, waar je zowel vanuit de kerk in kan als via een entree in het vroegere huis van de bisschop wat met een binnenplaats tegen de kerk aan ligt. Een leuk museum met van alles wat. Vrij veel archeologie wat ons niet overmatig boeit behalve een paar mooie romeinse mozaïeken. Men heeft ook Le Tresor de l’Archeveque met de nodige kleding en hulpstukken van Thomas van Canterbury als ik het goed begrijp, oftewel veel relikwieen, habijten en dergelijke in een nogal donkere omgeving die ons ook niet overmatig boeit. Wel heel leuk is de gift van een familie aan het museum die in Sens woonde met mooie kunstwerken. Waaronder een Rodin, Art-Deco meubilair en schilderijen met onder andere twee Breughels de jongere, één Ruysdael en een Watteau. In deze zaal zit overigens een wat merkwaardige vrouwelijke zaalwachter die ongevraagd commentaar op de stukken geeft en bij alles meldt dat het stuk “formidable” is. Achter de kerk ligt nog een aardige tuin die we even bekijken waarna we de auto weer opzoeken en boodschappen doen bij de Intermarché in Veneux les Sablons.

 

 

Zelf weer eens gekookt en de camping begint zo kort voor het weekend weer wat voller te lopen. Nog een balletje gegooid na het eten en uiteindelijk vrij vroeg naar bed.

 

Dag 9 Zaterdag

 

Het wordt erg warm vandaag zodat we rustig aan besluiten te doen en alleen even in Moret naar het musee du velo willen vanochtend. Dat is dus niet te vinden zodat we nog wat door het stadje dwalen voor het echt warm wordt en ook nog even bij restaurant “la terrasse” reserveren voor vanavond.

 

 

De rest van de dag in rusttoestand in de schaduw op de camping doorgebracht voordat we vrij laat naar het restaurant wandelen. Iemand blijkt onze reservering al gebruikt te hebben, maar het meisje waar ik vanmiddag bij gereserveerd heb herkend ons en daarbij is het terras nog niet bepaald vol dus we mogen er bij. Ik verdenk een Nederlands stel met jengelende baby ervan mogelijk per ongeluk onze reservering te hebben gebruikt want ze blijken totaal geen Frans te spreken blijkt in de loop van de avond. Voor de verandering eens een fles rosé genomen want de witte wijn komt me zo langzamerhand mijn neus uit. Het wordt een Tavel die helaas wat tegenvalt. We nemen een menu wat bestaat uit vooraf Champignons Parisienne, dit zijn champingnons gevuld met kruidenkaas uit de oven met sla erbij. Als hoofgerecht een Cote de boeuf au poivre. Een prima stuk vlees maar de pepersaus is wel wat erg peperig maar in ieder geval zelf gemaakt. Na krijgen we appeltaart met mocca-ijs wat we een beetje een matige combinatie en matige taart vinden. We eten buiten op het terras wat gezien het weer ook meer dan prima te doen is. Naast ons zit een wat merkwaardig ouder stel met een hondje, mevrouw is een beetje het prototype dom blondje en bevestigd dat ook wel in woord en gebaar. Opeens loopt het terras om 20:30 ook nog eens helemaal vol en dat blijkt nogal een uitdaging voor de brigade, ze kunnen het niet of nauwelijks voorwerken en pas om 22:15 vertrekken we in het donker naar de camping. Het is nog heerlijk weer om te wandelen en nog een tijd buiten te zitten voor we gaan slapen.

 

Dag 10 Zondag

 

Voor het eerst een dag met wat twijfelachtig weer, grijs en een graad of twintig zodat we besluiten een binnen activiteit te verzinnen wat het Chateau Fontainebleau wordt. Bij het kasteel is een boekenbeurs gaande met heel veel kunstboeken. Werkelijk schitterende boeken maar wel allemaal in het Frans en bijzonder prijzig. Wegens de eerste zondag van de maand blijkt de toegang tot het kasteel gratis te zijn. Het musee Napoleon wat in het kasteel is ondergebracht herbergt veel persoonlijke zaken van de keizer, allemaal in 2nd empire-stijl die wat pompeus is. De kamers van het kasteel zelf zijn overladen met muur- en plafondafwerkingen in wederom diverse empire-stijlen en her en der Classisistisch. Allemaal erg indrukwekkend en imposant maar na tien zalen weet je het wel zo’n beetje en het is gewoon niet onze smaak. Na de binnenkant van het kasteel bekeken te hebben lopen we het stadje Fontainebleau zelf in om wat te eten. De stad blijkt zeer toeristisch met veel eettentjes en degene die wij uitzoeken is gewoonweg slecht zoals wel vaker in een zeer toeristische omgeving. We eten een slechte hamburger en ook matige frietjes tegen een hoge prijs. Na het eten nog uitgebreid door het park rond het kasteel gewandeld, wat je ook in een oude caleche kan doen.

 

 

Laat in de middag terug in de caravan waar wat telefoontjes met het thuisfront plegen en wat te eten in elkaar flansen. Om 21:30 blijkt ons bier op te zijn en wandelen we nog even naar de receptie waar we een paar biertjes drinken en met de campingeigenaar aan de praat raken. Dat begint eigenlijk met een simpele vraag van mijn kant hoe het gaat waarop hij antwoord dat hij moe is. Dat is ook niet zo vreemd hij en zijn vrouw werken zes maanden van 08:00-24:00 uur iedere dag op de camping als ze open zijn. De man is inmiddels zesenzestig en zijn vrouw tweeenzestig, hij wil graag verkopen om van zijn pensioen te gaan genieten. Tot op heden heeft zich echter nog geen serieuze koper gemeld. Hij heeft tot zijn vijftigste voor een elektriciteitsbedrijf over de hele wereld gewerkt en dan vooral in Afrika waar hij directeur is geweest van een elektriciteitscentrale voor een uraniummijn in Niger waar het 50ºC was. Op zijn vijftigste er uit gebonjourd en toen deze camping overgenomen die al sinds de jaren 60 bestaat volgens hem. Simpelweg stoppen met de camping is geen optie omdat zijn kapitaal in de camping zit als oude dag voorziening. Opvolging wordt ook niks want zijn zoon heeft een prima baan in de olie-industrie en zit momenteel in Qatar

 

Dag 11 Maandag

 

Ook vandaag is het weer niet geweldig zodat we naar Nemours rijden. We kijken er eerst eens wat rond waarbij we een fraaie kerk tegen komen die van binnen echter zeer oninteressant blijkt te zijn. Er staat ook nog een aardig kasteeltje wat samen met de kerk wel mooi aan de Loing ligt. Door het stadje loopt nog een grachtje maar verder is er weinig te zien en komen we ook weinig winkels tegen. We gaan vrij vlot aan de lunch bij brasserie "EQU" waar je binnen en buiten kan zitten, wij vinden het buiten te koud. Ik neem een omelette fromage en tafelgenoot frietjes met worstjes wat allebei goed smaakt.

 

 

Na de lunch met de auto naar het musee de Prehistoire de I’lle de France gereden wat net buiten het stadje ligt. We komen uiteraard de overbekende schoolklassen weer tegen, maar ik moet zeggen dat een en ander aardig tentoongesteld is per periode en dat men ook delen buiten het gebouw heeft gebruikt om beplanting neer te zetten die bij een bepaalde periode paste en dan met name een droge of natte periode of een warme of koude periode. Ook aardig is dat men hier alle schedels vanaf aap tot mens met alle tussenfases naast elkaar heeft gelegd. Om eerlijk te zijn slaat bij mij dan de twijfel toe of een deel van die tussenfases eigenlijk wel iets menselijks hadden. Ik heb toch sterk de indruk dat het overschatte apen zijn als ik de schedels goed bekijk. Ook ligt er nog een grote opgegraven boot die in een oude arm van de Seine gevonden is. Het gevaarte is uit één boomstam gehakt en grappig genoeg voorzien van een reparatiestuk aan de zijkant omdat er een lek in zat.

 

Terug op de camping eten we vanavond voor het eerst echt binnen omdat het gewoon te koud is om buiten te zitten. Het wordt een simpele maaltijd met soep en gebakken eieren.

 

Dag 12 Dinsdag

 

Het weer is wat beter vandaag zodat we met een jasje aan toch weer buiten kunnen ontbijten en in de loop van de dag wordt het weer nog beter. Na een laatste krant te hebben gehaald gaan we vandaag naar kasteel Vaux Le Vicomte. Er staan enorm veel bussen bij de ingang met ook enorm veel schoolkinderen blijkt als we het terrein op lopen. Heel veel jong spul wat het allemaal reuze interessant vindt maar ook een paar pubergroepen die volledige desinteresse uitstralen. We hebben zoals gewoonlijk weer geluk, dit keer staat de Dome volledig in de steigers. Het complex is groot met een enorme tuin en een kasteel wat toch wel imposant is als je er vlakbij staat. Bij de entree nog een enorm stallencomplex wat je zelden of nooit op foto’s ziet. Het interieur is beduidend interessanter en ook mooier als in Fontainebleau. In het stallencomplex heeft men ook nog een tentoonstelling van rijtuigen, paardentuigages en alles wat daar maar bij hoort. Ik loop nog een flink stuk door de tuin die wel erg groot is en ik begrijp na een tijdje waarom veel mensen een elektrisch golfkarretje huren om de tuin te bekijken. We eten bij de entree in een zelfbedieningsrestaurant een salade Nicoise en brood met zalm, die beiden matig zijn. In de winkel die bij het complex hoort nog nooit zo veel zooi gezien, waar Franse musea meestal uitblinken in een collectie schitterende boeken.