Dag 1 Donderdag

 

Prettige reis naar Nancy, onderweg is het rustig en we hebben prima weer. We rijden voor het eerst eens via Longwy om Luxemburg te omzeilen, dat bevalt op zich wel maar je bent wel wat langer onderweg. Bij Nancy is het opeens wel druk en missen we de juiste afslag zodat we weer terug moeten, maar uiteindelijk bereiken we na ruim 4 uur dan toch camping “Le Brabois” in een buitenwijk van de stad. Bij de receptie wordt Engels gesproken en blijken ook wat noodrantsoenen te koop.

 

We krijgen Mobil Home nummer 181 die volledig nieuw is en aan de rand van de camping staat, samen met nog vijf andere Mobil Homes. Deze is voorzien van een mooie grote overdekte veranda en een heel smal keukentje waar samen de afwas doen, wat toch wel een traditie is op vakantie, nogal lastig blijkt te zijn. Wat ons betreft verder een prima camping met ruime plekken, veel groen en schaduw. Het enige nadeel is wat ons betreft dat je geen loopje in de buurt van de camping hebt naar een of andere etablissement om iets te eten of te drinken. De rest van de middag en avond bestaat vooral uit buiten op de veranda een zelf gemaakte maaltijd nuttigen, wat lezen en de nodige drankjes tot ons nemen.

 

 

Dag 2 Vrijdag

 

Na een wat moeizame nachtrust al vroeg met de auto in een soort slaapstadje net buiten Nancy boodschappen gedaan en een krant gehaald. We hebben helaas een grijze dag met af en toe een drup regen maar dat zet gelukkig nooit echt door. Na het ontbijt nemen we de bus die voor de camping stopt om de stad te bezoeken, we hebben geluk want de bus komt er net aan als we aan komen lopen. Een wat verongelijkte medelander die kennelijk bijna vijftig minuten heeft staan wachten vraagt ons of we soms wisten dat de bus vandaag zondagsdiensten rijdt. Nee dat wisten we niet, het was ons niet bekend dat op 8 mei het eind van WW1 in dit land herdacht wordt, dus we hebben gewoon geluk gehad. De reis met de bus duurt ongeveer een kwartier tot deze bij het centraal station van Nancy stopt en vanaf daar is het een kwartiertje lopen naar het echte centrum van de stad. Als eerste komen we de kathedraal tegen die uit de 18e eeuw lijkt te zijn en waarvan vooral de buitenkant lomp en somber overkomt. van binnen is het ook niet de aller fraaiste maar het staat wel vol met prachtige smeedijzeren hekken van dezelfde man die het Place Stanislas daar ook vol mee heeft gezet. We branden er in ieder geval meteen maar de eerste kaars van de vakantie.

 

 

Dat plein is ook meteen de volgende stop en ronduit indrukwekkend en prachtig mooi. Het begint er al mee dat ondanks dat het grauw en grijs weer is, het plein toch nog licht geeft en een zonnebril geen overbodige luxe is. Dit komt door het toegepaste plaveisel en stenen van de bouwwerken op en rond het plein. Dan wordt je ook nog geconfronteerd met een schitterende symmetrie, de panden zelf zijn op zich niet eens zo spectaculair maar het doorzetten van dezelfde stijl en harmonie maakt het een prachtig geheel. De prachtige smeedijzeren hekken die de verbindingen tussen de gebouwen maken, contrasteren dan weer op een fraaie manier met de kleur van de gebouwen waardoor ze er op een bijzondere manier uitspringen. Midden op het plein staat dan nog een fors standbeeld van de naamgever van het plein, die om ons niet duidelijke redenen met een vinger naar voren wijst.

 

 

Na een redelijk lange bezichtiging van het plein lopen we door naar het het vlakbij gelegen Place Carriere wat vroeger de champ de Mars is geweest. Bij ieder andere bezoek zou dat op zich ook indruk hebben gemaakt maar zo kort na het Place Stanislas sneeuwt dat toch enigszins onder.

 

 

We besluiten na al dit geweld bij Brasserie Excelsior te gaan eten wat in art-deco stijl is uitgevoerd. Dit blijkt nog een flinke tippel en als we er aan komen is het inmiddels half drie maar zelfs dan moeten we nog een minuut of tien wachten voor er een tafeltje vrij is. De brasserie is van binnen inderdaad een schitterend pand en een bijzondere plaats om een hapje te eten. De meeste bezoekers die de lunch gebruiken zijn Fransen met her en der een paar verdwaalde toeristen waaronder twee meisjes uit Japan die naast ons zitten. De dames gaan aan de oesters die allemaal stuk voor stuk worden gefotografeerd voordat ze naar binnen worden gewerkt.

 

Aan de andere kant zitten een oude baas met zijn ook al niet jonge dochter die uit Nancy komen. De man spreekt redelijk Duits zodat we zelfs nog wat gespreksstof met elkaar hebben. De maaltijd is ook nog eens lekker en begint met een foie gras met chutney. Het hoofgerecht is een klassieker bestaand uit kabeljauw met tomaat en olijven, weliswaar redelijk simpel maar ook gewoon lekker. Als dessert wordt nog een stuk pruimentaart geserveerd. Bij het eten nemen we een karafje witte wijn uit de Elzas die op zich prima smaakt, maar uiteindelijk heel slecht bevalt omdat we er nogal suf en duf van worden zo midden op de dag wat ons nog nooit is overkomen. Uiteindelijk leidt dat er wel toe dat we besluiten om in de toekomst nooit meer alcohol te nemen bij een middagmaaltijd.

 

 

Na een uur staan we weer buiten en besluiten we terug te gaan naar het Place Stanislas om het musee des beaux-arts nog te bezoeken. Dat pand zit achter één van de oude facades aan het plein maar blijkt van binnen zeer modern te zijn verbouwd. Men heeft een mooie collectie die bestaat uit veel Frans werk van 1850-1950 en veel Italiaans, frans en Nederlands werk uit de 17e en 18e eeuw. Ook valt nogal wat romantiek van Isabey en Gustave Doré op. Erg fraai vinden we werken van Emile Friant die schilderijen maakt waarbij het wel lijkt alsof de gezichten foto’s zijn. ook opvallend is "de Transfiguratie" wat een werkelijk gigantisch doek van Rubens is. In de kelder volgt nog een enorme collectie bewerkt glas zoals door de firma Daum in de loop der jaren vervaardigd. Dit is naar mijn smaak iets te veel van het goede wat waarschijnlijk mede komt omdat het bloedheet is in het museum wat de dufheid door de wijn nog eens exponentieel doet toenemen. Zodat we uiteindelijk min of meer het pand uitvluchten en op een terras aan het plein in de koelte met een frisje weer enigszins bijkomen.

 

 

We zijn vrij laat terug op de camping waar we een hele simpele avondmaaltijd gebruiken wegens nog vol van vanmiddag en we helaas door een koude wind niet meer buiten kunnen zitten.

 

Dag 3 Zaterdag

 

De morgen begint met een forse bui maar in de loop van de ochtend wordt het droog en begint de zon te schijnen zodat we met mooi weer de stad intrekken. We starten met het drukbezochte Musee de l’Ecole de Nancy wat een fantastisch mooie verzameling Art Deco snuisterijen heeft met voornamelijk glaswerk, meubels, schilderijen en glas in lood. Waarbij de eerlijkheid wel gebied te zeggen dat we de schilderijen wat minder vinden. Helaas mag je in het pand niet fotograferen en moet je je behelpen met wat ansichtkaarten waar veel te weinig keuze in is. In de tuin heeft men ook nog een paar leuke Art Deco bouwwerkjes staan, het ene is een zwembad en het andere een grafmonument.

 

 

Iets verderop komen we in de rue Felix-Fauré nog een aantal art deco panden van de architect Pain tegen die mooi beschilderd zijn. Als we er wat rondkijken komen we ook nog een klein zaakje tegen waar we belegde broodjes aanschaffen die we op een bankje als lunch gebruiken.

 

 

Als laatste stop lopen we nog naar de villa Majorelle wat een zeer fraai Art Deco pand is, wat helaas wel half in de steigers staat. Achter het pand staat ook nog een zeer forse kerk de Sacre Coeur die we aansluiten ook nog met een bezoek vereren.

 

 

Hierna houden we het voor gezien en vertrekken weer naar de camping waar we dan ook behoorlijk vroeg terug zijn. We hebben het wel even gezien met de voeten na vooral gisteren heel veel meters te hebben gemaakt maar ook vandaag waren het toch ook ongemerkt weer forse hoeveelheden. Omdat we vroeg zijn kunnen we ook eens mee maken hoe in de loop van de middag de camping behoorlijk vol loopt met vooral Nederlandse doortrekkers.

 

Dag 4 Zondag

 

Ook vandaag weer een start van de dag met regen maar dat houdt snel op, het blijft de rest van de dag weliswaar grijs maar ook droog. Ook vandaag weer vrij laat de stad in en wel richting het Middeleeuwse deel. We kijken rond in de buurt van de l’eglise d’Epvre en het Palais de Ducs et Cordeliers waar ook net een grote Brocante wordt gehouden die veel tijd in beslag neemt omdat reisgezel vindt dat we die ook uitgebreid moeten bekijken.

 

 

Uiteindelijk kunnen we ook nog aan tafel voor een warme hap wat we buiten doen bij “L’os a moelle”. Eén van de vele restaurantjes in een straatje vlakbij het Place Stanislas waar het werkelijk stampvol met restaurants zit. Madame neemt onglet en ik kip avec sauce Roquefort van de gril met allebei patat en legumes du jour erbij. Dat laatste is vandaag gekookte courgette met augurken in room die de bek uit branden. Nog een frisje erbij en we kunnen er weer even tegen voor de rest van de middag.

 

 

Na het eten gaan we het palais des Ducs in om het musee Lorraine te bezoeken. In het pand bevindt zich ook één van de weinige Renaissancekerken van Frankrijk die boordevol zit met zwart marmer. De koepel is duidelijk vormgegeven naar het beroemde Capitool in Rome. Het museum zelf heeft een enorme collectie van allerlei opgravingen, gebruiksvoorwerpen en kerkelijke resten uit de prehistorie, de Romeinse tijd, de Merovingische tijd en de 17e, 18e en 19e eeuw. Het is vooral heel veel en weinig speciaals als we eerlijk zijn.

 

 

Na dit bezoek nog ergens buiten voor de deur van het Palais, waar de Brocante nog in volle gang is, een kop koffie gedronken en via een schitterend park terug gewandeld naar de bus. In het park is het druk en staat ook nog een prachtige smeedijzeren muziekkiosk in de steil van het smeedwerk op het place Stanislas.

 

 

Vandaag voor de verandering dan weer laat terug en redelijk afgedraaid eerst maar eens met een paar wijntjes bijgekomen op onze veranda waar het uit de wind goed uit te houden is. Later nog een broodmaaltijd gebruikt en vroeg naar bed.

 

Dag 5 Maandag

 

Om een uur of tien verlaten we de camping richting Corcieux wat vlakbij ligt. Omdat we de tijd hebben stoppen we eerst in Saint Nicholas de Port waar we de enorme kerk bekijken. Wel bijzonder is dat het schip van de kerk niet recht naar achteren loop maar er een knik in zit. Verder geen stadje om te onthouden.

 

 

Ook in Lunéville stoppen we uitgebreid om bij het kasteel te kijken wat helaas een paar jaar geleden behoorlijk beschadigd is door een brand en er nog steeds niet geweldig bij staat. Wel kun je een aardige wandeling door de tuin maken en aan de straat voor het kasteel zitten de nodige terrassen waar we een kop koffie drinken.

 

 

Halverwege de reis op ons gemak een picknick gehouden op en aire en in Bruyeres de nodige boodschappen gedaan bij een Intermarché. We arriveren vrij vroeg op de camping waar we bij de receptie niemand kunnen vinden zodat we in het dorp op een terras maar een frisje nemen. Na een tijdje weer eens terug gereden naar de camping en dan is er een jongen bij de receptie aanwezig die ons naar onze Mobile Home brengt. Dit is wel een heel oud beestje maar misschien nog wel de minst slechte van de zeven die er staan. Uiteindelijk valt hij in het gebruik ook wel mee alleen de vloer is zo slecht dat als er iemand overheen loopt je in je bed ligt te deinen.

 

De camping zelf is prima, klein met afgescheiden plaatsen en we zijn de enige kampeerders gedurende de tijd dat we er zitten. We staan midden in het dorp maar het is er heel stil, niet zo vreemd als aan de ene kant het kerkhof ligt en aan de andere kant enorm lange achtertuinen van bewoners die voor ons gevoel met de kippen op stok gaan. Via de achteruitgang van de camping kom je ook nog eens meteen midden in het dorp terecht. Het bevalt ons op zich prima maar de camping is wel slecht onderhouden en vervallen.

 

 

’s Avonds met lekker weer nog een flink rondje door het dorp gewandeld en bij een kebabberie een ijsje gekocht, De man en vrouw die ons bedienen blijken zelfs een paar woorden Nederlands te spreken.

 

 

Dag 6 Dinsdag

 

We willen vandaag richting Senonnes om de abdij te bekijken, maar eerst komen we door Moyenmoutiers waar tot onze verrassing ook al een groot abdijcomplex te vinden is. We kunnen de kerk in maar daar zijn allemaal netten in gespannen omdat kennelijk het stucwerk van het plafond af en toe naar beneden komt. Het meest opmerkelijke is een glas in loodraam wat volgens ons het Issenheimer altaar van Grunewald voor moet stellen.

 

 

Als we in Senonnes aankomen begint het fors te regenen en duiken we eerst een cafeetje in voor een kop koffie waarna we later de kerk en het complex bekijken. Het valt wat tegen vinden we en het lijkt al wat richting Duitse kerken te gaan.

 

 

Vanuit Senones rijden we langs een beekje richting Schirmeck. Hoe hoger we komen hoe meer we in de mist en de wolken terecht komen en hoe kouder het wordt. Als we weer beginnen te zakken naar Schirmeck komen we wel weer uit de wolken maar blijft het koud door ook een harde wind.

 

 

In Schirmeck eten we snel een meegebracht broodje op en stappen weer in de auto richting Corcieux, al snel komt de zon weer tevoorschijn en wordt het weer een stuk beter en vooral warmer. We rijden uiteindelijk nog naar de Champ des Roches, een veld met keien waarvan men nog steeds niet weet hoe die daar zo gekomen zijn. Het is in ieder geval een apart gezicht en het barst er van de vlinders.

 

 

Terug op de camping gauw de korte broek aan en bij de PMU op het terras wat gedronken tot een uur of half zes waarna we ons opknappen om bij het restaurant van de camping “La Mangeoire” te gaan eten. We maken dan eindelijk ook kennis met eigenaar van de camping Dominique, een stoere man met lang haar die nergens mee zit en waar we de indruk van krijgen dat hij meer op heeft met buitensporten die hij ook organiseert als met zijn camping. We eten een Montagnarde die prima smaakt en wat een soort kaasfondue is met brood, groenten en vlees. Na nemen we nog een coupe Normandie en Profiterolles. Om ons heen zitten nog drie Nederlandse stellen te eten die op camping Domaine des Bans staan, die hier zo ongeveer naast ligt en waar men voor een habbekrats logeert maar wel na 22:30 opgesloten zit op die camping. Als we na het eten terug lopen naar de caravan blijkt dat niet mee te vallen want de camping is niet verlicht komen we nu pas achter.

 

 

Dag 7 Woensdag

 

De afgelopen nacht veel regen gehad maar als we opstaan schijnt de zon en besluiten we uitgebreid te ontbijten met een gebakken eitje en daarna een uitgezette wandeling van club Vosgienne rond het dorp te maken. Een aardige wandeling waarbij we flink moeten klimmen maar daarna wel een mooi uitzicht over het dorp hebben en ook een grote fabriek van “Le President” zien staan waar ze Brie blijken te maken tot onze stomme verbazing, wij dachten dat die altijd uit de Brie zelf moest komen. De wandeling komt ook nog langs een paar andere campings waar we wel naar gekeken hebben maar we zijn wel blij dat we uiteindelijk voor degene hebben gekozen waar we nu staan. We slagen er nog in om ergens verkeerd te lopen zodat we ook nog wat langer onderweg zijn als verwacht.

 

 

Na een siesta in het dorp nog een biertje gedronken, dit keer binnen bij een klein cafeetje “La Place” Omdat de PMU dicht is. "La Place" blijkt een open verbinding met de naast gelegen slagerij te hebben wat wel een wat vreemde ervaring is. We gaan vanavond eten bij hotel restaurant “Le Conti” wat open blijkt te zijn. We eten in een wat ongezellige ruimte met nog een ander Frans stel en worden bediend door een niet al te vriendelijke ober. Het eten op zich is wel prima, vooraf een salade met Fois Gras en niertjes. Madame neemt een andere salade omdat ze dit niet zo ziet zitten. Hoofdgerecht is een grote biefstuk met champignons, frites en haricots verts. Aansluitend 2 lullige stukjes kaas en als afsluiter 2 bolletjes mocca-ijs. Het karafje Elzas wit erbij is ook fijn. Een typisch hotel menu maar wel smakelijk klaar gemaakt.

 

Dag 8 Donderdag

 

Weer een nacht met regen maar als we op staan vallen er alleen af en toe nog een paar druppels en we houden het ook deze dag verder weer aardig droog. We beginnen met een bezoek aan de cascade du Tendon, een waterval van tweeendertig meter hoog maar op de een of andere manier vinden we die niet zo indrukwekkend.

 

 

Na wat rondgekeken te hebben bij de waterval rijden we door naar Rémiremont wat een leuk centrum met onder andere de nodige arcaden heeft waar we wat rondkijken. We eten er later op het terras bij "Le Pistache" een broodje zalm en tonijn, als er een paar druppels vallen vluchten we naar binnen wat net lukt omdat de pauzes van werkenden en scholieren net afgelopen zijn en iedereen vertrekt.

 

 

Uiteindelijk valt de regen nu ook weer mee en rijden we naar de Jardin de Berchigrange en tanken onderweg waarbij we ook nog een liter olie mee nemen omdat er een lampje op het dashboard begint te branden. De tuin is fraai en gevarieerd.

 

 

We koken vanavond zelf en lopen na het eten nog een rondje door het dorp waarna we bij Dominique naar binnen lopen en vragen of we nog een dessert kunnen krijgen. Dat is geen probleem zodat we allebei nog een grote coupe Forrestiere weg werken.

 

Dag 9 Vrijdag

 

Dan toch eindelijk een dag met echt slecht weer zodat we naar Saint Dié des Vosges gaan waar we wat dingen binnen kunnen doen. Als we aankomen is er markt die we nog even mee pakken en we bekijken we de abdijkerk en later de tour de la Liberté waar je ook in schijnt te kunnen voor een tentoonstelling van sieraden van Braque, maar dat kan pas na 14:00 uur en je moet de sleutel bij de vvv ophalen. Op een pand naast de toren is een heel mooi mozaiek door Bazaine gemaakt.

 

We kijken wat rond in winkels en eten ergens een broodje en gaan na het eten naar Musee de Pierre Noel. Men heeft een enorme collectie van allerlei zaken maar we worden er niet heel enthousiast van. Heel veel dezelfde oorlogskledij, faience, opgezette beesten en oude gebruiksvoorwerpen uit een vindplaats hier in de buurt zonder ook maar enige tekst en uitleg is niet echt leuk. Het enige wat we wel aardig vinden is een ontwerp van Le Corbusier voor een nieuw stadscentrum voor St Dié nadat dit in WW2 verdwenen was. Zijn ontwerp is het uiteindelijk niet geworden, misschien maar beter want het was dan wel heel veel beton geworden.

 

We halen uiteindelijk ook nog de sleutel bij de vvv zodat we inderdaad binnen in de toren kunnen kijken. Dat valt nog niet mee want de lift is kapot maar binnen is het klein en fijn met een tentoonstelling van door Georges Braque ontworpen sieraden en ook de nodig uitleg over het kunstwerk van Bazaine waar we op uit kijken.