Dag 1 Vrijdag

Prima reisdag zonder files met grijs maar droog en niet te warm weer. We doen er ongeveer vijf uur over om bij hotel "Le Prieuré" in Rancourt de parkeerplaats op te rijden. Het pand lijkt meer op een gevangenis als op een hotel en het is ons een raadsel waarom het "Le Prieuré" heet. Maar voor een nachtje is het prima en het eten blijkt later helemaal prima te zijn.

Vrij laat aangeschoven voor het diner en het zit redelijk vol. We nemen een leuke fles Chablis uit 2013 en allebei een menu du terroir met wat keuzemogelijkheden. Vooraf beiden een zalmtaartje met room en een stuk gerookte zalm wat top smaakt. Voor mijn reisgezel wordt het hoofdgerecht kalfsvlees met paddenstoelensaus en daarbij gepofte aardappel. gevulde tomaat en courgettes en bevalt zeer. Voor mij forelfilet met zeekraal en geklaarde boter vergezeld van puree en spinazie wat ook heerlijk is. Na allebei een cocotte orange, wat een pannetje uit de oven is met sinaasappel met crumble en een bol ijs. Licht verteerbaar, simpel en smakelijk. Vrij vroeg klaar met eten en op de kamer nog wat liggen lezen met een biertje erbij.

Dag 2 zaterdag

Het ontbijt is behoorlijk uitgebreid als we om 08:30 als eersten aanschuiven en de koffie is zelfs prima. Tegen 09:45 vertrokken met slecht weer wat wel opknapt later op de dag. De reis gaat vlot alleen op La Francilienne rond Parijs is het druk en moeten we kalm aan doen, verder overal prima doorkarren. In Saint Satur eerst boodschappen gedaan voor we de camping "Portes de Sancerre" op rijden, waar we een Mobil Home hebben gehuurd met uitzicht op de Loire.

De camping is niet te groot, groen met veel bomen en ligt mooi aan de Loire. Wij krijgen MH31 met een groot terras en uitzicht op de Loire. We lopen na geinstalleerd te zijn het dorp nog even in naar het centrum. Dat is verder lopen en veel armoediger als gedacht, in de buurt van de Loire aan het water ziet het er allemaal veel vriendelijker uit, wel liggen er in het jachthaventje ook de nodige aftandse boten waarvan we in de loop van de tijd wel merken dat ze bewoond zijn. Op de camping blijken ’s avonds bijna al huurakkomodaties om ons heen vol te zitten, dat kan zijn omdat we net het Hemelvaartweekend hebben en er zijn een aantal mobil homes aan Bulgaarse arbeiders verhuurd die nogal wat kabaal maken met een radio.

Dag 3 zondag

Veel mensen zijn inderdaad 's morgens vroeg aan het inpakken. In de ochtend het deel van het dorp aan de Loire eens goed bekeken en vroeg in de middag brengen we een bezoekje aan het vlakbij gelegen Sancerre, waar we in eerste instantie wat rondwandelen en genieten van een mooi uitzicht aan de rand van het stadje. Er blijkt een Vide Grenier aan de gang te zijn die we ook maar eens helemaal tot ons nemen waarbij we nog ergens een hot-dog als verlate luch nemen.

Als we later terug komen op de camping is het daar behoorlijk leeg gelopen. De middag in gepaste rust doorgebracht en ’s avonds eten we op een vlonder aan de Loire bij restaurant “Ship”. Gezien het gebied waar we zitten uiteraard een fles Sancerre genomen. De keuze is overweldigend en we nemen er eentje van Melon die de ober aanbeveelt. We eten prima, vooraf een Sancerroise, wat salade met crottins op toast is met wat andere garnituur. Simpel en lekker. Als hoofdgerecht allebei een pave de boeuf met sauce poivre vergezeld van endives caramellisee en pommes salardaises. Een prima stuk vlees en vooral de lof ook lekker. Na mijn metgezel profiterolles en ik een Bavarois. Terug op de camping blijken onze Bulgaarse vrienden de disco weer aan te hebben gezet.

Dag 4 maandag

Vandaag eens richting de Sologne gereden waarbij we niet een heel specifiek doel hebben en in eerste instantie denken in Henrichemont rond te gaan kijken, maar dat straalt zo’n ongezellig niets uit dat we maar doorrijden en in la Chapelle d’Angilon terecht komen. Dit is een beetje een vreemd stadje, eigenlijk een soort lintdorp langs de route nationale maar ook met een leuk kasteeltje aan een meertje. Als we een beetje rondzwerven komen we een cafeetje met een heel laag plafond tegen waar we in een zaaltje met iets meer hoogte voor een habbekrats de plat du jour nemen. Dit zijn vooraf cruditees, als hoofdgerecht een kippenbout met gebakken champignons en wat worteltjes met erwten en na of een stuk flan, of drie stukjes kaas.

Na het eten naar het pottenbakkersplaatsje La Borne gereden om eens wat rond te kijken. Hier is een klein museum waar je kan bekijken en kopen wat plaatselijke pottenbakkers fabriceren en daarnaast is er in ons geval een tentoonstelling van twee kunstenaars. Allemaal niet onaardig maar we krijgen niet de behoefte iets aan te schaffen. Het dorp verder nog wat bekeken maar dat is nou niet heel speciaal zodat we nog tijd over hebben als we terug naar de camping rijden om Bué in te schieten op zoek naar een wijnboer om wat Sancerre te proeven en eventueel aan te schaffen. Het worden uiteindelijk een paar flesjes bij Francois Millet. We leren hier voor het eerst een nieuw fenomeen kennen wat we in Nederland nog nooit hebben gezien, men heeft ook flessen die op hout hebben gelegen. Vind ik de Sauvgnon Blanc druif zich totaal niet toe lenen maar het schijnt nieuw en succesvol te zijn. Aan ons is het niet besteed.

Dag 5 dinsdag

Een dagtocht naar Bourges wat op ongeveer drie kwartier rijden ligt door een niet erg interessant landschap. Zowel het centrum in als uit is niet al te briljant op de borden aangegeven maar op de een of andere manier lukt het allebei de keren vlot. Bij aankomst eerst de kathedraal maar eens bekeken omdat we er vlakbij parkeren. De kathedraal valt ons wat tegen, haalt het niet helemaal bij de exemplaren die we in Picardie gezien hebben. Wat door het centrum gedwaald en gewinkeld waarna we als tussenstop allebei een warme panini chevre eten die zogezegd de bek uit brand maar wel heel lekker is. We willen in de middag naar het musee des beaux arts maar dat blijkt dicht te zijn wegens een verbouwing. We besluiten dan maar naar het musee des ouvriers de France te gaan, oftewel prijs winnende werkstukken van vaklui van ik schat de laatste tachtig jaar. Mooi spul in hout, glas, ijzer, kleding noem het maar op en ook nog eens gratis, wel vrij klein zodat we weer vrij vlot buiten staan. Als we de stad willen verlaten komen we in de buurt van onze auto terecht in een startende demonstratie van schoolpersoneel zodat we ons enigszins haasten om die te ontlopen.

Vrij vroeg aan tafel bij l’Auberge de St. Thibault waar we gezien de website wel iets van verwachten maar het wordt een een deceptie, erg lang wachten, vlak naast ons een stel met een jankend en zeurend kind van een jaar of twee wat maar doorgaat en eten wat zwaar tegenvalt. de fles Chablis Fourchaume Premier cru van La Chablisienne valt ook al tegen. De kaart suggereert veel maar het is allemaal niet veel. Eerste klas stukken vlees en vis maar verziekt door niet bijpassende sauzen en garnituur. Vooraf neem ik een terrine foie gras dooraderd met ham in Sancerre. Op zich prima maar die is niet huisgemaakt wat wel op de kaart staat en er zit nog een stukje plastic op één van de twee plakken. Reisgezel heeft een gravlax, prachtige zalm maar voor mijn gevoel onvoldoende gemarineerd en vergezeld van rauwe bloemkoolroosjes. Hoe verzin je het. Als hoofdgerecht ik een dos de Sandre met een niet thuis te brengen saus die smakeloos is en gelukkig te weinig. Erbij frites die van verse aardappelen zijn gemaakt en slechts één keer het vet in zijn gegaan en daardoor zompig en smakeloos. De Sandre is overigens prima. Tafeldame heeft een Pave de Boeuf, werkelijk een fantastisch stuk vlees maar niet seignant, duidelijk a point. Daarbij onvoldoende gegaarde aardappels die lauw zijn en daar boven op knoflookboter, onsmakelijke combinatie constateren we allebei. Na neem ik sorbetijs die matig is tafeldame neemt een chocolat moelleux die leegloopt en naar caramel smaakt en ze grotendeels laat staan.

Dag 6 woensdag

Na het eten wat al tegenviel, gisteravond ook nog eens serieus last van de Bulgaarse arbeiders die tot laat in de avond enorme herrie maken. Vanochtend maar eens aan de camping eigenaresse gevraagd of we een andere accomodatie kunnen krijgen die een stuk verder bij deze mensen vandaan ligt. toevallig staat er net een medewerker van de camping bij de balie die een paar nachten in een mobil home heeft geslapen en vertelt dat ze gisteravond bij ze langs is geweest dat de muziek zachter moest wat dan dus kennelijk later weer harder is gezet. Verder weinig discussie we krijgen MH64 met wederom uitzicht op de Loire maar een stuk verder weg en de eigenaresse geeft aan dat ze ook eens met deze mensen zal gaan praten. Later die week zijn ze opeens weg nadat we in de verte nog een paar keer herrie horen die ons gelukkig niet echt meer kan bereiken. Wel kunnen we pas aan het eind van de middag naar ons nieuwe onderkomen verhuizen zodat we besluiten naar het stadje Charité sur Loire, wat in de buurt ligt, te rijden en te bekijken. Dat valt wat tegen omdat we op eens bakken met regen over ons heen krijgen als we een half uurtje rond gekeken hebben en het plaatselijke museum ook nog eens dicht blijkt te zijn. We vluchten een restaurantje in waar we nog net een tafeltje kunnen krijgen en een salade Nicoise en een broodje hamburger met Camembert nuttigen.

Terug op de camping de boel ingepakt en verhuisd naar de nieuwe mobile home waar als kleine welkomstgeste een lekkere fles Pouilly Fumé in de koelkast staat. 's Avonds knapt het weer wat op en kunnen we toch nog een tijdje buiten zitten.

Dag 7 donderdag

Vanochtend de plaatselijke markt maar eens bezocht maar die stelt niet heel veel voor, wel een flink stuk Morbier gekocht. Wat later in de ochtend naar Cosne Cours sur Loire gereden wat hier vlakbij licht en een museumpje over de Loire heeft wat we gaan bezoeken. Eerst het stadje eens bekeken wat leuk aan de Loire licht met een mooie brug en ook nog eens het riviertje Nohant wat hier de Loire in stroomt. De gebouwen zijn wat minder interessant behalve een leuk art deco filmzaaltje wat ons betreft.

Na bij een bakker een broodje te hebben gekocht en op een bankje opgegeten te hebben lopen we het museum in waar we achter een schoolklas aan slenteren die al snel een forse voorsprong neemt. Heel leuk museumpje over alles wat met de Loire te maken heeft en dan met name het soort vaartuigen wat men gebruikte, allemaal platbodems, de bruggen van de huidige tijden en het fenomeen "passeurs" in de tijd dat er nog geen bruggen waren, oftewel de veerman wat bij koninklijk zegel geregeld was en het continu uitbaggeren van de rivier wat vroeger gewoon met emmer en schep gebeurde. Verrassend genoeg helemaal niets over visserij verbaas ik me later en misschien nog wel verrassender een zaaltje met een paar hele mooie schilderijen van onder andere Utrillo, Chagall en van ene Rameaux die hele mooie gezichten op de Loire heeft geschilderd.

's Avonds als enige gasten gegeten bij "le Petit Berry". Wel een beetje eenzaam maar lekker gegeten en ook nog een hele fijne Sancerre van Lauverjat uit 2013 genomen. De wijnkaart bestaat uit uitsluitend een stuk of dertig keuzes uit de Sancerre voor allemaal dezelfde prijs en we laten de keus over aan de eigenaar met alleen de mededeling dat we niks op hout willen.  Het eten is een keuzemenu op een schoolbord en we nemen salade Crottin en een krab met avocadosalade vooraf. Als hoofdgerecht allebei suddervlees in wijnsaus met een aardappeltaartje en lof, wat een beetje flauw is maar wel lekker, Na een bordje met drie kaasjes die het heel goed bij de wijn doen.

Dag 8 vrijdag

Het pinksterweekend is in aantocht zodat we besluiten deze ochtend uitgebreid boodschappen voor de komende 4 dagen te doen om zelfvoorzienend te zijn en niet morgen nog eens in alle drukte op pad moeten. Daarna even doorgereden naar Tauvernay waar we wat wijnen proeven bij Eric Louis en ook een doosje mee nemen. De rest van de dag op de camping doorgebracht en her en der wat langs de Loire gewandeld. Aan het einde van de middag wat kaas en worst met een wijntje op onze veranda genomen.  Eenvoudige maaltijd genuttigd en lang buiten kunnen zitten met een boek en een biertje.

Dag 9 zaterdag

Een dagje naar Nevers wat hier niet echt ver vandaan ligt. In eerste instantie rond gekeken bij de kathedraal en het palais des ducs en later het autovrije winkelgebied ingelopen om reisgezel aan haar trekken te laten komen. Het is verrassend stil in het winkelgebied als je dat vergelijkt met een zaterdag in Nederland. Na een broodje bij een bakker op te hebben gepeuzeld weer terug gewandeld naar het musee de la Faience. Een alleraardigst museum met allerlei aardewerk en porselein waaronder hele aparte dingen en ook nog een verdieping en kelder met kunst, zowel schilderijen als beeldhouwwerk. We vermaken ons er goed en het is meer als we verwacht hadden, erg leuk achteraf zoals ook het museum in Cosne Cours al erg leuk was.

Vanavond eten we wederom bij "Ship" maar dat is opeens toch minder smakelijk als de eerste keer. We zitten dit keer ook binnen waar het echt helemaal vol zit en het klimaat dan ook niet geweldig is. Het flesje Pouilly Fumé is wel uitstekend maar vooraf zijn de escargots erg flauw en het hoofgerecht eendenborst met pruimen en honingsaus is op zich wel een lekkere combinatie, maar in de eendenborst zit zoveel zeen dat je die er gewoon uit moet snijden iets wat ik nog nooit mee heb gemaakt. De risotto van mijn tafeldame is helaas smakeloos. De café gourmand als afsluiter is dan wel weer prima alleen wel extreem zoet.

Dag 10 zondag

De huuraccomodaties zitten inmiddels stampvol met voornamelijk Duitsers. Gezien het feit dat het 1e pinksterdag is, is heel Frankrijk dood lijkt het wel en besluiten we maar kalm aan te doen en alleen naar kasteel, Chateau de Pesselierre, hier in de buurt te gaan waar men vandaag een tentoonstelling over Irissen heeft in de bijbehorende "Jardin Remarquable". Het is er druk, kennelijk hebben meer mensen een probleem om deze dag een activiteit te vinden, en het valt wat tegen als we eerlijk zijn maar het is lekker weer en een flinke wandeling door de tuin is dan ook geen straf.

Dag 11 maandag

Slecht weer en we besluiten naar Saint Fargeau te gaan. Een aardig stadje wat normaal wel wat toeristischer zal zijn als met dit weer. Het stadje bekeken en ergens in een klein cafeetje een omelet frites en een croques madame frites gegeten.

We besluiten niet het kasteel te bezoeken maat het musee de aventure de son. Dat blijkt dus echt heel leuk te zijn met heel veel fonografen, grammofoons, ontvangers en pianola’s. Met name uit de fonografen komt op veel plaatsen ook nog muziek of een bekende toespraak uit de oude doos. Leuke details zijn dat onder andere Columbia en Pathé leveranciers van fonografen zijn geweest en nu bekend van Columbia records en de Pathé bioscopen. Ook nog een hoop Franse namakers maar die hebben het niet overleefd. 

We nemen op de terugweg een route binnendoor en komen langs een bijzonder leuk meertje met plan d'eau "Lac du Bouron" wat vlakbij St Fargeaux ligt. We dineren vanavond bij "Les bords de la Loire" wat met afstand het beste restaurant van deze vakantie zal blijken te zijn. De wijn van de maand die we nemen is een Sancerre van Fleuriet die geweldig is. Ik neem vooraf ravioli’s gevuld met krab en coquilles st Jacques in een sauce langustine. Beetje slap mist net een bite maar niet verrassend gezien de combinatie. Als hoofdgerecht kabeljauw met groene asperges met dezelfde sauce langustine wat ik jammer vind maar overkomelijk. Dan drie kazen: Livradot, een blauwschimmel en crottin, die prima zijn en goed bij de wijn passen. Na een soufflé met pistachesaus en vanilleijs. Tafelgenoot heeft als hoofdgerecht een piece de Boeuf met een fantastische saus en is een geweldig stuk vlees, de topper van de avond. Prima gegeten voor een hele redelijke prijs. 

Dag 12 dinsdag

De laatste dag hier besloten om toch ook nog een bezoek aan Briare te brengen. Eerst gestopt bij het musee des mosaiques et des email. Dit zit in het vroegere woonhuis van de directeur van de fabriek waar men nog altijd mozaïek steentjes maakt. Dat blijkt weliswaar een groot woonhuis maar tamelijk klein museum en matig en rommelig van opzet. Wel mooie mozaieken uit 1896 gemaakt door ene Grasset voor de kerk van Briare met duidelijk art-deco invoeden. Wat over de geschiedenis van de fabriek en het fabricageproces van mozaieksteentjes. Een enorme collectie knopen en kleurenstalen van alle mogelijke kleuren waarin je de steentjes kon krijgen.  De steentjes van vroeger hadden veel meer verschillende maten en vormen als tegenwoordig valt wel op.

Aansluitend het centrum van Briare uitgebreid bekeken en dan met name de kerk die vol met mozaïek zit. Tussendoor ergens een heel slecht plat du jour tot ons genomen en daarna bij de Pont canal, de bekende brug over de Loire van de heer Eifel, rond gekeken. Indrukwekkend stukje werk wat er nog steeds prachtig uitziet en nergens ook maar het kleinste spoortje van lekkage onder de bak als ik daar ook eens rondkijk. Hier blijk je op de nodige toeristische boten ook te kunnen lunchen en was misschien een beter idee geweest waar veel andere toeristen, die hier met diverse bussen uit worden geladen, wel gebruik van maken. Maar waarschijnlijk zien die verder weinig van het plaatsje Briare zelf wat wij wel een aanrader vinden.

De rest van de middag opruimen , inpakken en wat schoonmaken. Om 19:30 naar een snackbar achtig etablissement "Le Ligerien" gewandeld wat net naast de camping aan de Loire ligt. Als we de kaart krijgen wordt eerst een waslijst aan zaken genoemd die helaas op zijn wat al te denken geeft. Uiteindelijk moules frites en een broodje hamburger met frites genomen met een paar biertjes erbij. Na nog wat ijs en redelijk gegeten maar meer ook niet, wat de rest van de vakantie helaas zo zal blijven.

Dag 13 woensdag

Een reisdag van Saint Satur naar Dienville waar we nog een gite gehuurd hebben voor een week. De reis is niet al te lang zodat we laat vertrekken en onderweg nog uitgebreid bij Geraudot een tijdje aan het water zitten en voor we Dienville inrijden nog wat boodschappen doen. We zitten hier in het kunstmatige merengebied bij Troyes en het landschap is verrassend leuk vinden we, glooiend met afwisselend bos, velden en water. Om 15:30 zijn we bij onze gite "Les Cygnes" die we gehuurd hebben van Patrick, makkelijke vent vroeger politie-agent op Corsica geweest, ooit eigenaar van het café waar de gite achter ligt en die nu nogal wat vastgoed in Dienville in handen heeft krijgen we de indruk. De gite is groot, basic uitgerust en we zijn er zeer tevreden mee.

Nadat Patrick is vertrokken het plaatsje verkend en naar het vlakbij gelegen lac d'Amance gewandeld waar de Capitanerie zit en we ons verbazen over de grote hoeveelheid horeca die achteraf van bedenkelijke kwaliteit zal blijken te zijn.

Dag 14 donderdag

De ochtend in het vlakbij gelegen Brienne le Chateau doorgebracht met rondkijken en boodschappen doen. Opvallend veel geldautomaten in dit plaatsje waar eentje in Dienville of bij de Capitanerie ook wel makkelijk zou zijn geweest. Het wordt me eindelijk duidelijk waarom men in Brienne le Chateau zo veel aandacht aan Napoleon besteed, hij heeft hier op de militaire academie gezeten en later heeft hij hier in een slag met de Pruisen, Blucher verslagen, wat uiteindelijk niet zo veel zin had omdat die hem weer bij Waterloo versloeg.

Een deel van de  middag aan het water bij Geraudot gezeten en onderweg ook nog even bij de overlaat van het lac d'Amance/lac de Temple gekeken die de waterstand van de Seine regelt.

Laat in de middag maken we kennis met de buren in de gite naast ons. Het blijken drie metselaars te zijn die in de buurt van Chambéry wonen maar hier door de week op een klus zitten omdat in de buurt van Chambéry geen werk te vinden is. Groot respect voor deze mannen en misschien nog wel meer voor hun vrouwen die thuis voor jonge kinderen moeten zorgen en daarbij ook nog werken.

's Avonds bij het enige restaurant in het dorp gegeten "pizzeria les trois pianos" We nemen een fles Lambrusco rood en voor mij een pizza Lyonnaise en tafeldame een grand large. Die hadden wel iets langer in de oven mogen liggen maar zijn te doen. De Lambrusco is niet zo zoet als je meestal bij pizzeria’s krijgt wat mij wel bevalt. Ik neem na nog een bananasplit en tafeldame kaas. We sluiten af met een Irish Coffee, voor het eerst deze vakantie. 

Dag 15 vrijdag

Dreigend weer zodat we naar Troyes vertrekken. We beginnen met de kathedraal. Geen topper wel veel glas in lood, wat nogal donker is, en kunstwerken te bekijken. Ook zit iemand het kerkorgel te martelen waar mijn reisgezel nogal negatief van wordt zodat we weer vrij vlot buiten staan. De stad zelf is wel heel aantrekkelijk en mooi gerestaureerd met vooral veel vakwerkhuizen blijkt als we een tijdje door het centrum dolen. We komen langs de overdekte markt, nog nooit zo netjes en schoon in Frankrijk gezien en na ook nog de nodige winkels bekeken te hebben om 13:00 bij restaurant l’Odyssee tegenover het stadhuis naar binnen gelopen voor een uiensoep en een omelette Paysanne met sla. 

Na de lunch terug gewandeld naar het maison de l'Archeveque waar het musee des beaux arts in gevestigd is. De vaste collectie is niet overdreven groot maar wel werk van veel bekende Franse modernisten van het begin van de 20e eeuw. Geen topstukken maar toch Denain, Gauguin, Vuillermin, Degas, Seurat, Leger en ook heel veel van een plaatselijke kunstenaar Marinot die veel met glas heeft gedaan. Daarnaast nog een grote overzichtstentoonstelling van Dufy, die van de zomer naar Carcassonne verhuist en in Nederland ook te zien is geweest kom ik later achter. We kennen hem niet echt maar er zijn stukken en kleur gebruik die zeer aanspreken naast stukken waar we weinig aan vinden. Op de een of andere manier zijn er wel wat overeenkomsten met Matisse voor mijn gevoel. Hoe het ook zij een zeer aangenaam museum voor de lachwekkende prijs van € 2,50 per persoon.

Dag 16 zaterdag

Volgens de kranten is het de komende dagen fris en geen weer om met een boek aan het meer te gaan zitten. Om 11:00 uur richting Bar sur Seine vertrokken wat volgens sommige geschriften een fraai oud stadje zou zijn. Het stukje rond de kerk, wat naar ik aanneem het oudste deel van het stadje is, is inderdaad fraai maar verder veel vergane glorie en groezelig en smoezelig, vooral langs de Seine waar dan ook nog een compleet pakhuis wat in vakwerk is uitgevoerd als een geraamte staat omdat alleen de houten balkjes er nog zijn en de tussenliggende leem of wat het ook moge zijn vrijwel overal verdwenen is. De kerk is dicht net zoals het kapelletje boven het stadje waar ik nog even alleen naar toe loop en wel een aardig uitzicht heb.  De inwendige mens nog gevuld met een kebab voordat we weer vertrekken.

We rijden door naar Essoyes om het espace Renoir te bekijken. Dit is een schattig dorp wat aan de Ource ligt. De espace blijkt naast een aantal reproducties vooral een film over Renoir en zijn zonen die nog leven, wat uitleg over de reproducties en een bezoek aan zijn oude atelier voor € 8,= per persoon te zijn. Ik voel me achteraf serieus bekocht, de film is gewoon slecht en geeft nauwelijks relevante info, voornamelijk veel wollig gedoe over zijn modellen. De tentoonstelling is erg gefocust op zijn gezin en modellen terwijl ik veel meer geinteresseerd ben in andere zaken.

Terug in Dienville besluiten we een biertjes in de bar "du Centre" te nemen waar onze gite achter ligt. Het worden een paar 1664's van de tap aan een tafeltje binnen. We lopen daarna door naar de Capitanerie en zoeken een tijdje naar een restaurant wat echt aanspreekt maar dat is nogal lastig, men is hier allemaal van de snelle simpele hap. Het wordt uiteindelijk "les Copains d’Abord" aangezien die het verst af zit van een podium waar een zanger nogal luid staat te sound checken. We bestellen twee soupe aux poisons en daarna voor disgenoot een pizza en voor mij paella vergezeld van een 1664 en cola. Tafeldame is heel tevreden over haar pizza, ik neem ook een stukje maar vind het niet lekker en kom ook nog een stukje bot tegen wat me in een pizza nog nooit overkomen is. Na neem ik een coupe l’imperial en de dame twee bolletjes ijs. Die coupe is mandarijnijs met mandarijnlikeur en smaakt me dan toch weer goed. We vluchten hierna weg omdat de zanger onder het ijs aan zijn optreden begint wat op een dermate serieus volume gebeurd dat horen en zien je vergaat.

Dag 17 zondag

Vanmorgen maar weer even wat boodschappen in Brienne le Chateau gedaan waar het stil is. Nog even aan het meer bij Geraudot gekeken maar het is te fris om er te zitten, op zich is het wel aardig weer maar de wind staat over het meer en maakt het serieus koud. We zijn dan ook weer vroeg terug in de gite en we besluiten dan maar om 's middags wat bij de Capitanerie te gaan drinken. Tegen 15:00 neergezakt op het terras bij "Le Palmeraie" waar het behoorlijk vol zit met mensen die al uren aan de lunch zitten vanwege Moederdag, We nemen een flesje Riessling uit de Elzas die matig is maar ook goedkoop. Ongeveer 1,5 uur zitten pimpelen waarna we de rest van de dag in gepaste rust in de gite doorbrengen met nog maar een paar glazen wijn en tussendoor een broodmaaltijd met soep.

Dag 18 maandag

Het weer is wederom wat aan de frisse kant zodat we naar Bayel vertrekken naar het musée du cristal. Hier heeft vanaf de 17e eeuw een manufacture Royale de Cristal gezeten en in het museum is van alles te zien over de productie van kristal en over de geschiedenis van deze manufacture. De reden dat men hier terecht kwam in Bayel was de aanwezigheid van hout en veel water wat nodig was voor de productie. Bayel zelf was eigenlijk een plaatsje waar alleen maar mensen woonden die in de fabriek werkten een soort paternalistische gemeenschap met eigen verenigingen enzovoorts. In de winkel blijkt kristal van Daum te koop te zijn waarbij enorme prijsverschillen blijken op te treden tussen vervaardigde stukken van eerste en tweede kwaliteit, nooit geweten maar gaat om verschillen van duizenden euro's

Na weer een alleraardigst museum bezocht te hebben terug gereden naar Bar sur Aube om wat te eten. Het stadje maakt een mistroostige en doodse indruk. Veel panden leeg, veel verwaarloosd, nauwelijks mensen op straat. De kerk bekeken waar werkelijk alles schots en scheef staat en ligt van wanden en kolommen tot aan de vloer. Dat heeft dan wel weer iets. We kunnen nauwelijks een restaurant vinden maar lopen om 12:30 toch tegen iets aan wat open is. Vijf tafels bezet en zeker geen onaardig ding. Reisgezel neemt een pizza en ik een salade met kip, cruditees, ham en noten. Dit laatste is drie stukjes walnoot en de dressing is onvoorstelbaar scherp. Mijn neus is wel gelijk helemaal open. Nog kort door het stadje gelopen na het eten maar we vinden het allebei helemaal niks zodat we maar doorrijden op zoek naar een doos Champagne.

We komen uit in Colombey le Sec bij wijnhuis "Cristoph". Die blijken hele leuke wijntjes te hebben zodat we al snel vertrekken met een doos en niet verder hoeven te zoeken. De echte die hards vinden het overigens niet terecht dat dit gebied rond Bar sur Aube nog bij de AOP Champagne wordt gerekend maar de plaatselijke wijnboeren zien dat uiteraard geheel anders. We kopen een paar hele fijne flessen Blanc de Blancs en een hele droge en krachtige blend van Chardonnay met Pinot Noir.

Omdat we zo snel geslaagd zijn rijden we nog door naar de Abbaye de Clairvaux. Dit is nogal een hallucinante ervaring, we vinden geen abdij maar een enorm complex met een 18e eeuwse uitstraling, maar waarvan je alleen wat panden bij de entree kan zien. Gek genoeg krijgen we de indruk dat het een gevangenis is, maar daar hebben we helemaal niets over gelezen. Er is een entree met winkel waar je een rondleiding kan boeken en waar veel boeken te krijgen zijn maar hoe ik ook zoek ik zie nergens een boek met foto’s van de abdij wel van allerlei andere abdijen. Ik krijg het idee dat ik hier in de  maling genomen word als toerist en vertrek. Net buiten het complex zien we op een heuvel een beeld van Bernardus waar een pad naar toe loopt. Na wat geklauter kan je binnen de enorme omheining kijken en zie je twee wachtposten en allemaal panden die totaal niet op een abdij uit de 12e eeuw lijken maar gewoon als gevangenis gebruikt worden. Ik vraag me in alle redelijkheid af wat je hier in godsnaam voor rondleiding krijgt?